Macht, geweld en zwarte humor
Hoewel de titel van de bundel Reservoir Dogs expliciet verwijst naar Quentin Tarantino's debuutfilm Reservoir Dogs (1992), lijkt de ingewikkelde structuur van de verhalen van de Mexicaanse auteur Dahlia de la Cerda meer op die van Pulp Fiction (1994), de volgende film van de Amerikaanse filmmaker.
Maar feit is dat Dahlia, hoewel ze deze dialoog met de Tarantino van de jaren negentig voorstelt, een zeer unieke stijl heeft die volledig in lijn is met het heden. Haar schrijfstijl wordt gekenmerkt door humor, geweld en de absurde aanwezigheid van de tijdsgeest.
De 13 korte verhalen in deze onlangs verschenen bundel hebben vrouwelijke hoofdpersonen. Met hen onderzoekt de auteur de situatie voor vrouwen in de hedendaagse wereld, die gekenmerkt wordt door schoonheidsidealen, sociale media, empowerment en vrouwenmoord.
Personages die in het ene verhaal de hoofdrol spelen, worden in andere verhalen bijfiguren. Dit geeft de bundel een formele eenheid waarin al deze vrouwen samen de problemen aanpakken die hen treffen. Met scherpe en bijtende taal construeert Dahlia verhalen die verontrusten en je aan het denken zetten.
Het personage Constanza bijvoorbeeld, is opgevoed om macht te hebben, maar beseft dat de huidige politiek rolmodellen vereist "minder Angela Merkel, meer Michelle Obama". Daarom leert ze een soort vrouwelijke softpower te hanteren, naast de mannen die nog steeds de macht hebben.
La China daarentegen kwam van onderop en werd later de persoonlijke lijfwacht – en beste vriendin, zoals ze zichzelf noemt – van de dochter van een drugsbaron. Maar ooit een professionele moordenaar, altijd een professionele moordenaar.
Reservoir honden. Dahlia de la Cerda. Vertaald door Marina Waquil. DBA (176 pagina's, R$72,90)
Het zijn vrouwen als deze die de pagina's van dit boek bevolken, dat afgelopen maart werd genomineerd voor de Britse International Booker Prize.
Dahlia de la Cerda is geïnteresseerd in de levens die elkaar kruisen en raken, in een soort zusterschap die nodig is in een samenleving die gekenmerkt wordt door bloedvergieten door mannen.
De zogenaamde narcocultuur speelt een centrale rol in deze collectie. Het is een wereld gedomineerd door gewelddadige mannen, waarin vrouwen als medeplichtigen of slachtoffers worden gezien.
De auteur kiest voor een vertelstijl in de ik-vorm, waardoor hij de personages een stem en een hoofdrol geeft en tegelijkertijd literatuur van uitstekende kwaliteit produceert. •
Gepubliceerd in uitgave nr. 1371 van CartaCapital , op 23 juli 2025.
Deze tekst verschijnt in de gedrukte editie van CartaCapital onder de titel 'Macht, geweld en zure humor'
CartaCapital
