Ànima Lliure consolideert de toewijding van Teatre Lliure aan diversiteit

Het Teatre Lliure opent het seizoen in september met de samenvoeging van Ànima Lliure, een initiatief dat de deuren opent voor diverse stemmen en organisaties die normaal gesproken niet op het podium aanwezig zijn.
De naam Lliure, onder leiding van Julio Manrique, is geïnspireerd op het Latijnse woord anima (wat adem, adem of leven betekent) en wil de ware diversiteit in de samenleving weerspiegelen door in de programmering voorstellingen op te nemen die een grote artistieke waarde hebben en die worden uitgevoerd door mensen met een beperking.
Julio Manrique: “Een theater is een goede plek om het onzichtbare steeds zichtbaarder te maken.”Dit seizoen worden vier voorstellingen onder het label Ànima Lliure vertoond, met een specifiek programma van activiteiten en workshops die de voorstellingen aanvullen. Er wordt een cursus toneelschrijven aangeboden voor auteurs met een beperking en de oprichting van een kunstcentrum in een seniorenresidentie wordt gepromoot.
"Een theater is een goede plek om het onzichtbare steeds zichtbaarder te maken", vat Manrique samen. En juist La Vie Invisible van het Franse gezelschap La Brèche is de eerste voorstelling van Ànima Lliure dit seizoen. Thierry Sabatier kreeg meer dan dertig jaar geleden een tragisch auto-ongeluk. Toen hij uit een coma ontwaakte, vroeg hij om het verband van zijn ogen te verwijderen, maar de artsen vertelden hem dat er geen verband was. Op dat moment besefte hij dat hij zijn zicht kwijt was.

'Een voorlopig presque comme une autre'
Noémie della FailleVan 25 september tot en met 5 oktober betreedt Sabatier het podium van het Teatre Lliure de Gràcia, begeleid door twee professionele acteurs. Niet om het ongeluk dat hem overkwam te vertellen, maar om het labyrint van zijn geheugen te verkennen en te proberen een herinnering te reconstrueren die hem diep raakte nadat hij zijn zicht al had verloren: het laatste toneelstuk dat hij met zijn moeder zag.
"In die tijd waren theaters nog niet uitgerust met audiodescriptiesystemen. Ik zag die voorstelling grotendeels door de ogen van mijn moeder. Zij legde me uit wat ik niet kon zien." Hij herinnert zich de titel of de namen van de personages niet, maar de Franse regisseur Lorraine de Sagazan vond dat Sabatiers herinnering aan zijn ervaring als toeschouwer krachtig genoeg was om zich volledig over te geven aan zijn herinnering en perceptie en, als een archeologisch werk, te proberen de voorstelling te reconstrueren, te herschrijven en op het podium te brengen.
Ook Clément en Guillaume Papachristou, tweelingbroers, komen uit Frankrijk naar Lliure. De een heeft cerebrale parese en zit in een rolstoel, de ander niet. In Une tentative presque comme une autre (26-29 maart) proberen hun lichamen, zo gelijkend en toch zo verschillend, elkaar te vinden door middel van dans en woorden.
De acht ouderen die de hoofdrol spelen in Mohamed El Khatibs The Secret Life of Old People (10-13 juni) zullen ook proberen verbinding te maken, in dit geval met hun vroegere liefdes en huidige verlangens. Een voorstelling die het taboe rond seksualiteit op latere leeftijd doorbreekt met humor, genegenheid en waardigheid. De tedere en heldere woorden van de hoofdpersonen stellen de marginalisering van deze levens en de onderdrukking van ouderdom in verpleeghuizen ter discussie.

'La vie secrète des vieux'
© Yohanne Lamoulère - Tendance FloueNaast deze drie kleine internationale pareltjes uit Franstalige gebieden kunt u ook Treballs forçats (9-18 maart) zien, een voorstelling van het Catalaanse gezelschap Ça Marche in Catalaanse gebarentaal en gesproken Spaans. Het stuk, gebaseerd op de ervaringen van niet-professionele tolken uit de dovengemeenschap, onderzoekt de mechanismen die betrokken zijn bij communicatie en de moeilijkheden die daarmee gepaard gaan.
Terwijl het project Ànima Lliure zich vorig seizoen richtte op de productie van de voorstelling Fantàstic Ramon van Clàudia Cedó, met performers met en zonder functionele beperking, en op de tentoonstelling van Hamlet, een zeer vrije versie van Teatro La Plaza uit Peru, met performers met het syndroom van Down, gaat het project dit jaar een stap verder.
Enerzijds is er een specifiek programma met activiteiten en workshops ontwikkeld ter begeleiding en aanvulling van de tentoonstelling. Anderzijds zal toneelschrijver en regisseur Clàudia Cedó het Teatro Extraordinario coördineren, een toneelschrijfcursus voor mensen met een beperking.
Clàudia Cedó zal een cursus toneelschrijven coördineren voor auteurs met een beperking."We kunnen ons in de schoenen van een personage verplaatsen en schrijven vanuit wat we denken dat we zouden doen als we hen waren. Maar we doen dat altijd vanuit ons wereldbeeld, gevormd door onze ervaringen, herinneringen en referenties," benadrukt Cedó. De cursus, waaraan ook Marc Artigau, Marta Buchaca, Victoria Szpunberg en Joan Yago als sprekers zullen deelnemen, zal stemmen ondersteunen die vanuit niet-centrale posities in onze samenleving spreken en de verhalen vertellen die ze moeten vertellen. Om deze stemmen te koesteren en te begeleiden in hun creatieve processen, om ze scherp te stellen zodat ze gelezen en vertegenwoordigd kunnen worden op onze podia.
Dit is een initiatief van Escenaris Especials, dat al bijna 20 jaar werkt met mensen met functionele diversiteit, autismespectrumstoornis, psychische stoornissen, jongeren met neurodiversiteit en/of speciale onderwijsbehoeften, en mensen die bezig zijn met middelenontwenning.
Een openbare oproep tot deelname opent op 6 oktober. De cursus start in februari en een theatrale lezing van de teksten vindt plaats in juni in de Lliure de Gràcia.
Ànima Lliure gaat de oprichting van een kunstcentrum in een bejaardentehuis bevorderen.Ook in juni promoot het Lliure Festival de oprichting van een kunstcentrum in een seniorenresidentie, geïnspireerd op het project dat de Franse kunstenaar Mohamed El Khatib in verschillende residenties in België en Frankrijk heeft ontwikkeld. Nadat hij zich vanaf zijn 65e had verdiept in de liefde, begon El Khatib te onderzoeken hoe hij een verbinding kon creëren tussen kunst en het dagelijks leven van senioren. Dit markeerde het begin van een menselijk avontuur dat dit seizoen naar Barcelona komt onder het label Ànima Lliure.
In het oprichtingsmanifest van het Teatre Lliure schreven Fabià Puigserver en de hele oprichtersgroep dat ze ernaar zouden streven om "kunsttheater voor iedereen" te creëren. Met "iedereen" worden alle mensen bedoeld die deel uitmaken van de samenleving: een diverse, veranderende en levende groep mensen.
Lliure wil dat de podiumkunsten de hele samenleving vertegenwoordigen en uitnodigen om naar het theater te komen.Met het project Ànima Lliure, dat wordt ondersteund door de stichting Banco Sabadell, staat het theater voor een uitdaging en creëert het tegelijkertijd een kans, een paradigmaverschuiving en een impuls voor de maatschappelijke transformatie die nodig is om ervoor te zorgen dat de podiumkunsten de hele samenleving vertegenwoordigen en uitnodigen om naar het theater te komen, zowel op het podium als in het publiek.
lavanguardia