Archeolodzy szukają śladów przeszłości w jaskini Andik.

Jaskinia Andik, położona w rejonie Inboğazı na wzgórzu Kocacal, około 2 kilometrów od dzielnicy Inönü w dystrykcie Havran, została odkryta w 1949 roku przez prof. dr. Kılıça Köktena.

Wykopaliska w jaskini, prowadzone przez prof. dr Deryę Yalçıklı, członkinię Wydziału Archeologii Uniwersytetu Çanakkale Onsekiz Mart, i jej zespół, odbywają się przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Turystyki, dyrekcji Muzeum Balıkesir Kuva-yi Milliye, władz miejskich Balıkesir oraz władz miejskich Havran.

Zespół wyrusza o świcie z domu wykopaliskowego w dzielnicy İnönü i dociera na wzgórze Kocaçal szlakiem, którym porusza się pojazd terenowy.

Zespół wysiada z pojazdu na końcu drogi, ładuje wodę na osła i zaczyna iść w kierunku jaskini, która znajduje się około 500 metrów dalej.

Idąc gęsiego po wąskim, nierównym i skalistym terenie, ekipa wykopaliskowa rozpoczęła eksplorację jaskini, do której dotarła po trudnej wyprawie na głębokość 59 metrów i składającej się z wielu galerii.

Skrupulatne wykopaliska odkrywają ślady przeszłości jaskini. Znaleziono liczne naczynia ceramiczne, narzędzia z kamienia i kości, a także ścianę przedstawiającą szczyt góry i lamparta.

Kierownik wykopalisk, prof. dr Derya Yalçıklı, powiedział korespondentowi AA, że wykopaliska rozpoczną się w 2022 roku.

Yalçıklı oświadczył, że pracowali w północnej i wschodniej galerii jaskini i powiedział:

„Jeśli chodzi o warstwę osadniczą, skupiamy się oczywiście na epoce prehistorycznej. Znajduje się tu gęsta osada prehistoryczna. W ostatnich latach szczegółowo zidentyfikowaliśmy warstwy z neolitu i chalkolitu. W trakcie naszych prac ustaliliśmy, że w jaskini prowadzono pewne praktyki rytualne w późnych okresach późnej epoki brązu, między 1500 a 1400 r. p.n.e., w epoce archaicznej, obejmującej 546 r. p.n.e., oraz w średniowieczu, czyli okresie bizantyjskim, po 1204 r. Niedawno ustalono, że jaskinia była wykorzystywana jako zagroda dla owiec. Innymi słowy, istnieje ciągłość użytkowania.”

Yalçıklı podkreślił, że podczas wykopalisk skupili się przede wszystkim na epoce neolitu i chalkolitu.

Yalçıklı oświadczył, że intensywnie kontynuują swoją pracę i zauważył, co następuje:

„Według analizy węglowej, dotarliśmy do daty 6700 r. p.n.e. Jest to jedna z najwcześniejszych znanych dat dla tego regionu. Miejsce to było wykorzystywane do osadnictwa na różnych etapach, zarówno w epoce chalkolitu, jak i neolitu. Identyfikujemy te warstwy. Widzimy, że w różnych galeriach i komorach jaskini znajdują się przestrzenie mieszkalne, podłogi i paleniska”.

Yalçıklı oświadczył, że podczas wykopalisk znaleziono narzędzia wykonane z kamienia i kości, a także naczynia ceramiczne wykorzystywane w życiu codziennym i że w ciągu ostatnich 2–3 lat udało się pozyskać ważne informacje.

Yalçiklı wyjaśnił, że okresy chalkolitu i neolitu są w tym regionie bardzo mało znane i znane są jedynie z kilku ośrodków. Podał następujące informacje:

„Staramy się zidentyfikować szczegóły między tymi okresami i dostarczyć więcej informacji. Wysypisko, nad którym obecnie pracujemy, ma potencjał na wykopaliska, które mogłyby potrwać około 20–25 lat. Uważamy, że znajdują się tam warstwy z wcześniejszych okresów. Jeszcze do nich nie dotarliśmy, ale wiemy, że taki potencjał istnieje w innych obszarach. Nasze wysiłki, aby dotrzeć do jeszcze wcześniejszych okresów, są w toku. Fazy, które obecnie prowadzimy, reprezentują okresy, dla których nie posiadamy wystarczających informacji w tym nieznanym regionie. Dlatego jest to obszar osadniczy, który wniesie znaczący wkład”.

Yalçıklı podkreślił, że jaskinia stanowi ważne dziedzictwo kulturowe Havranu, i dodał, że po wprowadzeniu pewnych ulepszeń region ten wniesie znaczący wkład w rozwój turystyki.

Burmistrz Havranu Emin Ersoy oświadczył również, że władze miasta udzielają wszelkiego możliwego wsparcia wykopaliskom w jaskini na ich terenie.

Ersoy wyjaśnił, że Havran wyróżnia się rolnictwem i pięknem geograficznym, a udostępnienie jaskini dla turystów byłoby wielkim wkładem w rozwój miasta.