NVIDIA: het kloppende hart van kunstmatige intelligentie

Welke strategie heeft de buitengewone opkomst van NVIDIA mogelijk gemaakt, het bedrijf dat een marktkapitalisatie van $ 5 biljoen heeft overschreden en de balans in de wereldwijde technologische geopolitiek heeft herdefinieerd? We bespreken dit met Antonino Caffo, journalist en expert in AI en digitale technologie.

Wat zijn de strategieën en belangrijkste factoren die ervoor hebben gezorgd dat Nvidia de historische drempel van 5 biljoen dollar aan marktkapitalisatie heeft bereikt en daarmee giganten als Apple en Microsoft heeft overtroffen?

Nvidia's marktkapitalisatie van $ 5 biljoen, een mijlpaal waarmee het gevestigde giganten zoals Apple en Microsoft heeft overtroffen, is niet het resultaat van één enkele gebeurtenis, maar van een meerjarige strategie die heeft geresulteerd in een bijna absolute dominantie in de sector die het huidige technologische tijdperk definieert: kunstmatige intelligentie (AI). De belangrijkste factor was het strategische inzicht van het bedrijf en CEO Jensen Huang, die inzag dat hun Graphics Processing Units (GPU's), oorspronkelijk ontworpen voor gaming, de ideale parallelle computerarchitectuur bezaten voor het trainen van complexe AI-modellen. Dit inzicht transformeerde Nvidia van een gaminghardwarebedrijf tot de onmisbare leverancier van houwelen en scheppen voor de nieuwe AI-goudkoorts.

Welke invloed heeft de AI-hausse gehad op de groei van Nvidia, met name op de GPU-markt en in de datacenter- en supercomputersector?

De AI-hausse heeft niet alleen de groei van Nvidia beïnvloed: het heeft het bedrijf letterlijk een nieuwe identiteit gegeven en het getransformeerd van een toonaangevend gamebedrijf tot een technologiegigant die fungeert als de hoeksteen van de infrastructuur van de gehele digitale economie. De impact was enorm en had een directe impact op de GPU-, datacenter- en supercomputersectoren, die de belangrijkste drijvende krachten achter de omzet en waardering van Nvidia zijn geworden.

Wat zijn de potentiële financiële en 'bubbel'-risico's die samenhangen met de huidige waarde van Nvidia, gezien de waarschuwingen die economen en investeerders hebben geuit over AI-gedreven technologieaandelen?

De opkomst heeft onvermijdelijk een debat aangewakkerd over het risico van een speculatieve zeepbel, met veel parallellen die getrokken worden met de dotcomzeepbel van begin jaren 2000. De belangrijkste zorg, benadrukt door instellingen zoals het Internationaal Monetair Fonds en de Bank of England, ligt in een mogelijke discrepantie tussen beurswaarderingen en de daadwerkelijke inkomsten die AI-toepassingen genereren. De koers-winstverhoudingen (k/w) van AI-gerelateerde aandelen, met name Nvidia, hebben zeer hoge niveaus bereikt, wat suggereert dat beleggers toekomstige groeiverwachtingen inprijzen. Het risico is dat als de interesse in AI-investeringen afneemt, of als de monetisering van deze technologieën trager of minder winstgevend blijkt dan verwacht, er een scherpe en ernstige marktcorrectie kan optreden. De enorme kosten voor de bouw van de datacenters die nodig zijn om AI aan te drijven, vormen een andere kwetsbaarheid. Sommige critici erkennen weliswaar het transformerende belang van AI, maar stellen dat het enthousiasme van beleggers buitensporig is en dat de markt de risico's onderschat. Aan de andere kant hebben figuren zoals Nvidia-CEO Jensen Huang herhaaldelijk het idee van een zeepbel verworpen, met het argument dat we geen speculatie meemaken, maar een fundamentele "structurele verschuiving". Volgens deze visie is de adoptie van AI door echte industrieën, overheden en multinationals een concrete, langetermijninvestering in infrastructuur, vergelijkbaar met de aanleg van elektriciteitsnetten of het internet. Het debat gaat daarom minder over het belang van AI dan over de duurzaamheid van de huidige waarderingen en de snelheid waarmee investeringen zich zullen vertalen in tastbare, wijdverspreide winsten.

Welke invloed hebben de spanningen tussen de Verenigde Staten en China, waaronder beperkingen op de export van chips en diplomatieke stappen van figuren als Trump en Xi Jinping, op de toekomst van Nvidia en de wereldwijde halfgeleidermarkt?

De spanningen vormen een van de grootste risico's en tegelijkertijd een strategische herdefiniëring voor de toekomst van Nvidia. De Amerikaanse overheid heeft geavanceerde halfgeleiders aangemerkt als een cruciale technologie voor de nationale veiligheid en militaire suprematie, wat heeft geleid tot de oplegging van strenge beperkingen op de export van Nvidia's krachtigste AI-chips naar China. Deze maatregelen hebben de activiteiten van het bedrijf direct beïnvloed: China, dat ooit goed was voor een aanzienlijk deel (ongeveer 20%) van Nvidia's omzet, wordt nu gezien als een krimpende markt voor zijn vlaggenschipproducten. Deze beperkingen hebben een directe financiële impact gehad, met verliezen die worden geschat op miljarden dollars voor specifieke chips (zoals de H20) die specifiek zijn ontworpen om te voldoen aan eerdere, later aangescherpte, regelgeving. De ingrijpender impact is echter strategisch van aard. Enerzijds verliest Nvidia toegang tot de snelstgroeiende markt voor AI; anderzijds versnellen Amerikaanse beperkingen de Chinese inspanningen om "technologische zelfvoorziening" te bereiken exponentieel. Peking investeert fors in de ontwikkeling van eigen AI-processoren, onder leiding van bedrijven als Huawei. Daarmee hoopt het een alternatief, onafhankelijk ecosysteem te creëren.

Welke rol wil Nvidia de komende jaren spelen in het wereldwijde AI-ecosysteem, onder meer via strategische partnerschappen, investeringen in opkomende sectoren (zoals 6G en robotaxi's) en relaties met institutionele en particuliere spelers in de VS, China en Europa?

Nvidia wil niet langer alleen een leverancier van AI-hardware zijn, maar de architect en exploitant worden van de kritieke operationele infrastructuur voor de volgende fase van de digitale economie. De toekomstige rol is die van een echte AI-"utility", waarvan het hardware- en software-ecosysteem (CUDA) net zo essentieel zal zijn voor de industrie als elektriciteit dat vandaag de dag is. Om dit doel te bereiken, voert het een agressieve strategie van expansie en verticale en horizontale integratie. Investeringen in opkomende sectoren zijn exemplarisch voor deze strategie. De miljardeninvestering in Nokia is niet alleen een gok op 6G, maar een plan om AI rechtstreeks in het hart van toekomstige telecommunicatienetwerken te integreren. Het doel is om "intelligente netwerken" te creëren die AI-workloads direct aan de rand kunnen verwerken en alles van industrieel IoT tot augmented reality aandrijven. Evenzo toont de samenwerking met Stellantis en Uber voor robotaxi's (met productie gepland voor 2028) de wens om het "brein" (het platform voor autonoom rijden) te leveren voor een van de snelstgroeiende en meest intensieve sectoren van het komende decennium.