Psychologie: Hoe introverten verbinding en gemeenschap vinden zonder op te branden
We verlangen allemaal naar verbondenheid, maar tegelijkertijd hebben sommigen van ons – vooral introverten – vaak een lage sociale batterij die al na korte tijd met anderen op is. Hoe kunnen we deze twee basisbehoeften met elkaar verenigen? Een psycholoog heeft de antwoorden.
Er zijn herhaaldelijk berichten over de "epidemie van eenzaamheid", over hoeveel mensen zich alleen voelen en onvoldoende sociale contacten hebben met wie ze ideeën kunnen uitwisselen en hun leven kunnen delen. Maar zou de remedie tegen eenzaamheid echt alleen op kwantiteit gebaseerd moeten zijn? Gaat het niet veel meer om kwaliteit? Om oprechte verbindingen met anderen?
Hoeveel verbinding hebben we werkelijk nodig?Dit is precies de vraag die veel introverten zich vaak stellen. Natuurlijk hebben ze, net als wij, behoefte aan andere mensen in hun leven. Maar in tegenstelling tot meer extraverte mensen hebben ze over het algemeen aanzienlijk minder nodig. Sociaal contact en afspreken met vrienden is goed voor ons allemaal, maar tegelijkertijd vreten introverten vaak veel energie. Hun sociale batterij raakt sneller leeg dan die van anderen, zelfs als ze graag bij hun dierbaren zijn. Hoe kan dit dilemma worden opgelost?
Klinisch psycholoog Dr. Anjali Ferguson legt in "Oprah Daily" uit hoe we een gemeenschap kunnen vinden zonder ons overweldigd te voelen – naast betaald werk, zorgzaamheid en alle andere dagelijkse eisen van het leven. "Ik definieer een gemeenschap als een ruimte waar verbinding, wederzijdse zorg, begrip en een gevoel van verbondenheid heersen", legt ze uit. "Het is een plek waar je je veilig voelt en je authentieke zelf kunt zijn."
Wij blijven onszelf – ook in contact met anderenFerguson raadt aan om hier te beginnen om meer contact te maken met anderen: "Begin met de dingen waar je je prettig bij voelt", legt ze uit. Want doen alsof en proberen iets te zijn wat we niet zijn, helpt niet. Dit geldt vooral voor introverten, die zich vaak toch al moeten aanpassen aan een extraverte wereld.
Zo'n gemeenschappelijke ruimte kan er natuurlijk voor iedereen heel anders uitzien. Voor sommigen is het misschien een sportclub, waar we met andere sporters trainen en onderwerpen bespreken die ons interesseren. Voor anderen is het misschien een boekenclub, waar we elkaar ontmoeten door een gedeelde interesse in lezen. Maar het kan net zo goed een kerk, een yogastudio of een dierenasiel zijn.
Volgens de psycholoog is het cruciaal om voldoende tijd in te plannen voor ontspanning en bezinning, iets waar introverten vaak behoefte aan hebben. We moeten ons dus eerlijk afvragen of twee keer per week trainen in onze favoriete sport of wekelijkse bijeenkomsten in de leesclub wel realistisch zijn. Want daarmee zijn we terug bij het begin: kwaliteit boven kwantiteit.
Digitale ruimtes kunnen ook verbinding makenDr. Ferguson heeft nog een tip: "Een online community kan echt nuttig zijn", zegt ze. "Er is niet dezelfde sociale druk als bij persoonlijk contact, maar het zorgt toch voor een gevoel van verbondenheid met mensen met wie we interesses delen en waar we ons gewaardeerd voelen."
Sociale media worden vaak gedemoniseerd, maar het vinden van accounts en makers op Instagram, YouTube of TikTok met wie we ons verbonden voelen, die zich met vergelijkbare onderwerpen bezighouden en mogelijk met dezelfde problemen kampen als wij, kan zeer nuttig zijn. Natuurlijk kunnen dergelijke digitale ruimtes het echte contact met gelijkgestemden niet vervangen, maar ze kunnen ons wel helpen om ons gezien en minder alleen te voelen.
Want uiteindelijk is dat waar het allemaal om draait als we eenzaamheid willen bestrijden: niet alleen om zoveel mogelijk mensen om ons heen te hebben en geen tijd alleen door te brengen. Het gaat erom dat we ons verbonden, erbij horen, gehoord en begrepen voelen.
mbl Brigitte
brigitte
