Elevator Boys Interview: TikTok-sterren over angsten, fouten en muziekcarrières

De Elevator Boys zijn de Duitsers Jacob Rott, Bene Schulz, Tim Schäcker, Julien Brown en Luis Freitag. Ze verwierven in 2021 wereldwijde bekendheid met TikTok-video's en suggestieve looks. Sinds twee jaar wagen ze zich ook aan muziek. Hun nieuwe single, "California", verscheen op 28 juli.

De Elevator Boys werden beroemd door korte filmpjes van zichzelf in liften op TikTok. Nu maken jullie muziek als boyband. Waarom?

Jacob : Als we muziek maken, kunnen we veel directer over onze angsten en dromen praten, iets waar mensen zich mee kunnen identificeren. Zo onthullen we veel meer over onszelf op een emotioneler niveau dan in zulke korte video's.

Bene: TikTok is grotendeels trendgebaseerd en heeft een kort leven, dus we werken veel langer aan onze muziek. We kunnen er ook meer denkkracht in steken.

Welke angsten baren u zorgen?

Jacob : Lengte.

Tim: Angst om niet meer populair te zijn en dat niemand meer in je geïnteresseerd is. En sociale angst – het soort angst waar je midden twintig mee rondloopt.

Bene: Tijdens onze studiosessies praatten we ook veel over onze relaties, vooral de giftige.

Julien: Maar natuurlijk gaat onze muziek ook over de mooie dingen en onze dankbaarheid voor wat we mogen meemaken.

Een verrassend aantal makers stapt over van sociale media naar muziek. Vaak wordt aangenomen dat deze verschuiving puur strategisch is, bedoeld om de vluchtige buzz op sociale media om te zetten in iets blijvends.

Tim: Toen we met muziek begonnen, hadden we nooit verwacht dat het een tweede carrière zou worden. We werden vaak vergeleken met een boyband die niet zingt. Dus dachten we: waarom niet? Toen we het probeerden, vonden we het zo leuk dat we gewoon doorgingen.

Liftjongens

Bron: Johannes Kapol

Tegenwoordig eist de muziekindustrie bijna dat je actief bent op sociale media. Vind je het makkelijker omdat je de andere kant op gaat?

Luis: Ik denk het niet. Je kunt niet automatisch al je volgers tot muziek bekeren. We worden vanaf het begin veel kritischer beoordeeld dan bijvoorbeeld een nieuwkomer, wiens fouten eerder vergeven worden. We werden meteen vergeleken met professionals. In het begin hadden we weinig ruimte om onszelf te ontwikkelen, omdat het publiek ons meteen als goed of slecht beoordeelde. Natuurlijk hadden we de mogelijkheid om ons eerste optreden groter te maken, maar juist daarom was de ruimte voor fouten veel kleiner. Het is een beetje zoals het leren bespelen van een instrument. Alleen leren we het niet thuis, maar direct op het grote podium.

Over fouten gesproken, welke andere misstappen kunt u bedenken?

Bene: Toen we voor het eerst probeerden te dansen. Zoek het alsjeblieft niet op.

Jacob : Achteraf gezien hadden we onze tweede show niet op een festival moeten spelen. Er waren veel mensen die er niet alleen voor ons waren – dat merkte je aan de sfeer. Het was een enorme kans, maar misschien iets te vroeg op dat moment.

Welke zaken uit uw begintijd bekijkt u vandaag de dag nog steeds kritisch?

Bene: Tuurlijk, we lachen vandaag zelf ook om sommige video's. Bijvoorbeeld: "POV, you're a stable boy" – dat was er eentje te veel. Of onze outfits tijdens onze eerste Fashion Week.

Tim: Het leek wel alsof we bij elkaar waren gegooid.

Luis: Maar zelfs individueel was het crimineel. We leken wel markeerstiften.

Wat is het meest veranderd in de manier waarop jullie met elkaar omgaan vergeleken met voorheen?

Luis: Vroeger onderschatten we wat onze grappen bij anderen teweeg konden brengen. We maakten elkaar vaak belachelijk. Nu weten we welke onderwerpen voor wie gevoelig liggen. Daardoor begrijpen we elkaar beter dan ooit.

Welke onderwerpen zijn dit?

Jacob: Luis' Britse accent. Ik heb het ooit in een interview geïmiteerd, maar dat doe ik niet meer. Hij draagt het niet expres.

Tim: Het was ook belangrijk voor onze mentale gezondheid als groep om niet meer samen te wonen. We zien elkaar nog steeds bijna elke dag, maar iedereen heeft nu zijn eigen veilige plek. We zijn vrienden en zakenpartners, maar op een gegeven moment draaide alles alleen nog maar om werk.

Wat zou u willen veranderen aan de socialemedia-industrie?

Jacob: Een beter begrip van wat we elke dag doen. Achter een TikTok-video van 15 seconden zitten vaak uren werk: ideeën bedenken, stylen, en dan schieten we misschien wel 40 takes.

Tim: Interviews, opnames, reizen – het is allemaal cool, maar ook vermoeiend. Je ziet het alleen niet terug in de uiteindelijke clip. We moeten veel socializen, want we ontmoeten constant nieuwe mensen.

Bene: Precies, en vooral in de wereld van sociale media zijn er veel oppervlakkige mensen. Maar we houden bewust afstand van zulke mensen.

Over oppervlakkigheid gesproken: je content, vooral in het begin, was sterk gebaseerd op je fysieke verschijning. Hoe ga je om met de druk die je succes in zekere zin met zich meebrengt?

Jacob: Ja, we worden oud. (iedereen lacht)

Julien: Natuurlijk speelt uiterlijk een rol op socialemediaplatforms. Maar we hebben ook het cheerleadereffect: als één persoon er wat slaperig uitziet, kunnen de anderen dat compenseren. (Noot van de redactie: Het cheerleadereffect beschrijft hoe mensen aantrekkelijker lijken in groepen dan alleen.) We leggen onszelf geen druk op om het gevoel te hebben dat we niet langer relevant zijn als we er niet op ons best uitzien.

Luis: Precies. We zijn allemaal creatief en hebben ook een bepaald opleidingsniveau genoten, en we breiden onze expertise op verschillende gebieden voortdurend uit. Dat betekent dat we niet alleen vertrouwen op "een mooie glimlach en dat is alles", maar ook andere pijlers van ons bedrijf hebben opgebouwd.

Jacob: We zien onszelf niet als de ultieme schoonheid. Het gaat er meer om mensen te vermaken en ze een goed gevoel te geven. Onze creativiteit blijft, zelfs als we uiteindelijk grijs worden.