Zalecenia dotyczące zapobiegania chorobom podróżnych przed pakowaniem

W ostatnich latach liczba osób odbywających dalekie podróże po całym świecie znacznie wzrosła. W szczególności ponad 50% podróży międzynarodowych odbywa się do regionów tropikalnych lub subtropikalnych, co, według dr. Ignacio Barbolli Díaza , internisty i lekarza prowadzącego Oddziału Medycyny Rodzinnej w Szpitalu Międzynarodowym Ruber , skutkuje „znaczną liczbą osób narażonych na nowe i nawracające choroby zakaźne, stanowiące zagrożenie dla ich zdrowia”.

Podkreśla on, że „ zakażenia są główną przyczyną zachorowań w trakcie podróży lub po powrocie z niej i odpowiadają za 2-3% zgonów”. Jednak w wielu przypadkach zakażeniom tym można zapobiec, dlatego ważne jest, aby podróżni rozumieli ryzyko i podejmowali odpowiednie środki zapobiegawcze . W tym sensie zarówno specjaliści chorób zakaźnych, jak i centra szczepień, jak dodaje, „odgrywają fundamentalną rolę w zapewnianiu kompleksowej opieki obywatelom, koncentrując się na odwiedzanym obszarze, porze roku, czasie trwania, rodzaju podróży i indywidualnych cechach każdej osoby”.

Jedną z najczęstszych chorób podróżnych jest biegunka, której częstość występowania waha się od 10 do 70% i która jest zazwyczaj wywoływana przez enterotoksyczną bakterię Escherichia coli (ETEC) . „Zazwyczaj pojawia się ona w pierwszym tygodniu podróży w środowiskach o złych warunkach sanitarnych z powodu kontaktu ze skażoną żywnością lub wodą. Jest ona częstsza w Azji Południowo-Wschodniej oraz w cieplejszych i bardziej wilgotnych porach roku” – wyjaśnia dr Barbolla.

Definiuje się ją jako obecność trzech lub więcej luźnych lub płynnych stolców w ciągu 24 godzin, przez trzy lub więcej dni. Może jej towarzyszyć gorączka, ból brzucha, nudności i wymioty, parcie na stolec oraz krew lub śluz w stolcu . Jak zauważa ekspert, „epizody są prawie zawsze łagodne i ustępują samoistnie, ale odwodnienie może być poważne”.

Gorączka jest z kolei jedną z głównych przyczyn konsultacji i hospitalizacji podróżnych. Obejmuje ona zarówno drobne schorzenia , jak i choroby śmiertelne lub wysokiego ryzyka i zazwyczaj pojawia się w trakcie podróży lub dwa tygodnie po powrocie. „W diagnostyce różnicowej uwzględnia się infekcje, od powszechnych po choroby tropikalne, a najczęstszymi przyczynami są arbowirusy, czyli choroby wywoływane przez wirusy przenoszone przez stawonogi (komary lub kleszcze), przy czym najczęstszą przyczyną jest denga. Inne przyczyny to malaria i riketsjoza” – zauważa.

Malaria to choroba wywoływana przez pasożyty z rodzaju Plasmodium , przenoszona przez ukąszenie komarów z rodzaju Anopheles . Według dr Barbolli, „każdy podróżny, który przebywał w obszarze endemicznym i u którego w ciągu kilku tygodni po podróży wystąpi niewyjaśniona gorączka, powinien zostać pilnie zbadany w celu wykluczenia tej choroby”.

Aby zapobiec tym schorzeniom, specjalista chorób wewnętrznych uważa, że planowanie podróży jest niezbędne. W związku z tym zaleca on następujące działania:

Skonsultuj się z lekarzem na cztery do sześciu tygodni przed podróżą.

Wykup międzynarodowe ubezpieczenie zdrowotne na wypadek podróży i zabierz ze sobą podstawową apteczkę zawierającą środki przeciwbólowe, środek odstraszający owady, środek dezynfekujący, antybiotyki, chemioprofilaktykę, doustne sole nawadniające i leki osobiste.

Szczepienia: Zaktualizuj harmonogramy szczepień (przeciwko tężcowi, błonicy, odrze, grypie, COVID-19, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B i polio) i rozważ szczepienie się przeciwko szczepieniom specyficznym dla danego miejsca docelowego, w tym przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, cholerze, durowi brzusznemu, żółtej febrze, wściekliźnie, meningokokowemu zapaleniu opon mózgowych, japońskiemu zapaleniu mózgu i kleszczowemu zapaleniu mózgu.

Chemioprofilaktyka lub profilaktyka lekowa : Jeśli jest to wskazane ze względu na cel podróży i ryzyko, konieczne jest zapobieganie malarii poprzez przyjmowanie leków przeciwmalarycznych przed, w trakcie i po podróży. Ponadto, zdaniem lekarza, „antybiotyki doraźne zazwyczaj nie są zalecane w celu zapobiegania biegunce podróżnych”.

Z drugiej strony dr Barbolla podkreśla wagę planowania podróży, podając kilka wskazówek, takich jak:

Należy zachować ostrożność w kwestii wody i jedzenia, unikając w ten sposób chorób takich jak biegunka podróżnych, wirusowe zapalenie wątroby typu A, dur brzuszny i cholera. „Zanieczyszczone jedzenie i napoje są najczęstszą przyczyną chorób wśród podróżnych” – twierdzi. Aby to osiągnąć, należy przestrzegać podstawowych zasad higieny osobistej, takich jak częste mycie rąk wodą z mydłem i stosowanie żelu hydroalkoholowego; niepicie wody z kranu; uzdatnianie potencjalnie niebezpiecznej wody poprzez gotowanie, chlorowanie lub stosowanie tabletek oczyszczających; niespożywanie surowej lub niedogotowanej żywności, mięsa, ryb i skorupiaków; picie mleka z kartonu i ostrożność w doborze sosów; dokładne mycie owoców i warzyw lub obieranie ich; oraz unikanie jedzenia na niehigienicznych straganach ulicznych.

Unikaj kontaktu ze zwierzętami , ugryzień, zanieczyszczonych płynów ustrojowych i odchodów oraz spożywania żywności pochodzenia zwierzęcego, szczególnie mięsa i produktów mlecznych.

Nie należy kąpać się w stojącej, słodkiej wodzie.

Nie chodź boso i nie noś zamkniętych butów

Unikaj ukąszeń owadów . W tym celu zaleca się noszenie odzieży z długimi rękawami o zmierzchu i o świcie; unikanie ciemnych kolorów i silnych perfum, ponieważ mogą one przyciągać komary; stosowanie repelentów; spanie pod moskitierami nasączonymi insektycydami, szczególnie na obszarach wiejskich; stosowanie sprayów na komary, serpentyn i inhalatorów zawierających pyretryny; oraz stosowanie klimatyzacji lub siatek w oknach i drzwiach.

Zakażenia przenoszone drogą płciową (STI): Według dr. Barbolli, liczba zakażeń tymi chorobami rośnie w ostatnich latach, w tym wirusowym zapaleniem wątroby typu B, HIV/AIDS, kiłą, ospą małpią i wirusem Zika. Dlatego podkreśla on wagę ostrożności „nie tylko w przypadku praktyk seksualnych, ale także w przypadku sztućców, tatuaży i akupunktury”.

Krótko mówiąc, aby zminimalizować wpływ ewentualnej infekcji w trakcie podróży, lekarz prowadzący z Oddziału Medycyny Wewnętrznej i Rodzinnej w Szpitalu Międzynarodowym Ruber uważa, że „niezbędne jest przeprowadzenie odpowiedniego planowania z wyprzedzeniem, w tym konsultacji ze specjalistą”, podczas której ocenione zostaną kluczowe elementy historii choroby podróżującego, takie jak istotny wywiad osobisty, przebyte choroby i przyjęte szczepienia, przyjmowane przez podróżującego leki oraz stan ciąży.

Ponadto przeanalizowane zostaną kraje i regiony, które mają zostać odwiedzone, a także czynniki ryzyka związane z miejscem docelowym. Przedstawione zostaną również informacje na temat aktualnych ognisk chorób w danym miejscu. Ważne jest również uwzględnienie zarówno daty podróży, jak i długości każdego pobytu, a także omówione zostanie ryzyko związane z podejmowanymi działaniami. Jak podsumowuje dr Ignacio Barbolla, „przygotowanie podróży z wykwalifikowanym specjalistą pomaga zmniejszyć wpływ potencjalnej choroby i poprawić jakość podróży”.