Prawo Kiary: Oto, co musisz wiedzieć o nowych zasadach dotyczących osób wyprowadzających psy na spacery, ośrodków opieki nad zwierzętami i usług dla zwierząt.

Historia Kiary , berneńskiego psa pasterskiego, który zaginął w październiku 2022 r., będąc pod opieką psiego przedszkola, stała się symbolem walki właścicieli zwierząt domowych o uregulowanie usług opieki nad zwierzętami w Kolumbii .

Wraz z wejściem w życie Ustawy 2480 z 2025 r . imię Kiara stało się nazwą ustawodawstwa, którego celem jest zagwarantowanie bezpiecznych, odpowiedzialnych i przejrzystych warunków w miejscach poświęconych opiece nad zwierzętami domowymi.

Dla lekarza weterynarii Gabriela Garcíi, oprócz sankcji, pozytywnymi aspektami nowego prawa jest ustanowienie odpowiedzialności zarówno właścicieli, jak i osób wyprowadzających psy, opiekunów w żłobkach, groomerów i innych usługodawców. „Co więcej, łączy ono coś tak ważnego, jak szkolenie, z protokołami, których muszą przestrzegać placówki i osoby zajmujące się opieką nad zwierzętami, jasno określając obowiązki i powinności, a także prawa użytkowników” – twierdzi ekspert.

Aby dostosować się do nowych przepisów, w nadchodzących miesiącach, wraz z wejściem w życie ustawy Kiara, dostawcy usług opieki nad zwierzętami będą musieli zarejestrować się na platformie, którą ma udostępnić Ministerstwo Środowiska we współpracy z innymi podmiotami wchodzącymi w skład Krajowego Systemu Ochrony i Dobrostanu Zwierząt, przy wsparciu Ministerstwa Technologii Informatycznych i Komunikacji oraz gmin i powiatów.

Jest to platforma, na której użytkownicy mogą wprowadzać dane usługodawców, co pozwala im sprawdzić, czy placówki te spełniają wymogi prawne dotyczące świadczenia usług. Pozwala im to na świadome podjęcie decyzji o pozostawieniu zwierząt domowych pod opieką tych placówek.

Poniżej przedstawiono niektóre przepisy prawa dotyczące różnych usług świadczonych w ramach opieki nad zwierzętami domowymi:

Oprócz stosowania się do przepisów transportowych wydanych przez właściwe organy, osoby świadczące usługi transportu zwierząt muszą przystosować swoje pojazdy do właściwego świadczenia usług oraz zaopatrzyć się w niezbędny sprzęt i wyposażenie do obsługi zwierząt.

Ponadto, ustawa Kiara stanowi, że zwierzęta domowe mogą być przewożone wyłącznie w odpowiednich pojazdach z przedziałami specjalnie zaprojektowanymi, aby zapewnić im komfort podczas podróży . Przestrzenie te muszą być oddzielne, z wyjątkiem przypadków dozwolonych przepisami, które określają również maksymalną liczbę zwierząt w pojeździe oraz warunki, na jakich dozwolony będzie transport zbiorowy.

Prawo stanowi, że zwierzęta muszą podróżować komfortowo. Dlatego też przedziały muszą być wykonane z higienicznych, bezpiecznych i antypoślizgowych materiałów oraz zapewniać optymalną przestrzeń, wentylację i temperaturę, zapobiegając w ten sposób przepełnieniu . W przypadku konieczności przewożenia zwierząt w przestrzeni współdzielonej, użytkownik musi wyrazić na to wyraźną zgodę.

Ponadto, prawo stanowi, że usługi transportu zwierząt domowych muszą obejmować apteczkę pierwszej pomocy w pojeździe oraz ściśle przestrzegać godzin i miejsc odbioru i oddania, uzgodnionych wcześniej z użytkownikiem. Odstępstwa od ustalonej trasy są niedozwolone, z wyjątkiem przypadków siły wyższej, w których usługodawca jest zobowiązany do niezwłocznego powiadomienia kierowcy. Ponadto, kierowca jest zobowiązany do przestrzegania przepisów ruchu drogowego i zachowania bezpiecznej jazdy, aby zapewnić bezpieczeństwo przewożonym zwierzętom przez cały czas.

Wśród wymagań stawianych podmiotom świadczącym te usługi, ustawa Kiary obejmuje badanie behawioralne psów, którego wyniki muszą zostać dołączone do dokumentacji każdego zwierzęcia, a także ważne weterynaryjne zaświadczenie lekarskie. Ponadto wszystkie zwierzęta muszą posiadać widoczny lub elektroniczny system identyfikacji i nie mogą być trzymane w miejscach niedozwolonych, takich jak pojazdy, tarasy czy piwnice.

Infrastruktura tych obiektów musi spełniać odpowiednie wymogi dotyczące higieny, bezpieczeństwa, wentylacji, temperatury i urozmaicenia środowiska, a także zapewniać przestrzeń umożliwiającą komfortowy odpoczynek i poruszanie się zwierząt. Wymagana będzie również obecność lub dostępność lekarza weterynarii lub zootechnika, aby móc reagować na nagłe przypadki w ciągu maksymalnie jednej godziny . Wjazd zwierząt z chorobami zakaźnymi lub samic w rui będzie zabroniony. Zwierzęta narażone na zakażenie muszą przebywać w odizolowanych pomieszczeniach, gwarantujących ich dobrostan.

Personel odpowiedzialny za opiekę nad zwierzętami musi posiadać odpowiednie kwalifikacje, posiadać przeszkolenie lub doświadczenie w zakresie opieki nad zwierzętami, nie być karany za znęcanie się nad zwierzętami oraz posiadać certyfikat z zakresu pierwszej pomocy weterynaryjnej. Norma określa minimalny stosunek jednego opiekuna do dwudziestu zwierząt i wymaga stałego nadzoru, zwłaszcza gdy zwierzęta spędzają noc na terenie obiektu. Dodatkowo, co roku należy przeprowadzać szkolenia z zakresu dobrostanu zwierząt i prawnych konsekwencji nieprzestrzegania norm.

Inne wymagania obejmują stały monitoring wideo, aktywne kanały komunikacji z użytkownikami, pisemne upoważnienie do wypuszczania lub wypuszczania zwierząt oraz ścisłe protokoły dotyczące podawania karmy i leków . W przypadku kotów, placówki muszą posiadać specjalne środki bezpieczeństwa i odpowiednią przestrzeń, która zaspokoi ich potrzeby fizyczne i emocjonalne.

Wśród wymagań stawianych tego typu placówkom znajduje się formalne lub nieformalne przeszkolenie personelu w zakresie udzielania świadczeń oraz certyfikowana wiedza z zakresu pierwszej pomocy dla psów i kotów. Ponadto przed zabiegiem wymagana będzie ocena behawioralna każdego zwierzęcia.

W przypadkach, gdy wymagane jest podanie środków uspokajających, środków nasennych lub innych środków chemicznych, muszą być one podawane wyłącznie przez odpowiednio zarejestrowanego lekarza weterynarii lub zootechnika, bez wcześniejszej historii znęcania się nad zwierzętami . Zabieg ten może być przeprowadzony wyłącznie za świadomą zgodą właściciela zwierzęcia.

Prawo Kiary stanowi, że osoby wyprowadzające psy muszą być formalnie lub nieformalnie przeszkolone, posiadać certyfikat z zakresu pierwszej pomocy dla psów i nie mogą być ofiarami znęcania się nad zwierzętami. Ponadto zwierzęta będą musiały przejść ocenę behawioralną i posiadać aktualne zaświadczenie lekarskie wydane przez lekarza weterynarii. Każdy pies musi również posiadać widoczny system identyfikacji lub mikrochip, a usługodawca musi posiadać czytnik tych urządzeń.

Trasy spacerów i warunki muszą być zaplanowane z uwzględnieniem indywidualnych cech każdego zwierzęcia, takich jak wiek, wielkość, waga i zachowanie, oraz muszą zostać zatwierdzone przez użytkownika. Maksymalna liczba psów na osobę wyprowadzającą to osiem, a usługa nie może być oferowana sukom w rui. Zwierzęta muszą być prowadzone na smyczy w miejscach publicznych i mieć założony kaganiec, gdy wymaga tego prawo lub przepisy dotyczące zachowania. Mogą być wypuszczane wyłącznie na ogrodzone i bezpieczne tereny, aby uniknąć ryzyka i bezpańskiego zachowania.

Wśród sankcji przewidzianych w ustawie Kiara dla osób, które nie dostosują się do nowych wymogów dotyczących opieki nad zwierzętami domowymi, znajdują się, w zależności od powagi szkody, ostrzeżenia, zawieszenie działalności i czasowe wykluczenie z rejestru do czasu usunięcia uchybienia, zapieczętowanie placówki, stałe wykluczenie z rejestru, a także grzywny w wysokości od pięciu do dwudziestu aktualnych minimalnych stawek ustawowych, w zależności od powagi naruszenia, wpływu na dobrostan zwierząt lub użytkowników, możliwości finansowych sprawcy oraz recydywy.

Pomimo pozytywnego postępu w opiece nad zwierzętami domowymi, jaki przyniosła ustawa Kiara, weterynarz Gabriel García uważa, że wciąż brakuje szczegółów. Wskazuje na przykład, że w ustawie nie do końca poruszono kwestię jej dostosowania do przepisów ustanowionych przez Nadzór Przemysłu i Handlu.

„Może to dezorientować użytkowników, którzy składają skargę na placówkę. Stanowi to również lukę, ponieważ nie wszystkie władze miejskie czy powiatowe dysponują miejscami, w których można zabrać zwierzęta, gdy usługodawcy nie mogą skontaktować się z właścicielami w celu ich przekazania” – zauważa weterynarz.

Ponadto zauważa, że nowe przepisy nie powołują podmiotu odpowiedzialnego za certyfikację osób pracujących ze zwierzętami, tak jak robi to Comvezcol w przypadku lekarzy weterynarii posiadających kartę zawodową poświadczającą ich szkolenie i wykształcenie.