De Sixtijnse Kapel, een renaissancewonder in het hart van het Vaticaan
De drempel van de Vaticaanse Musea oversteken en door gangen, zalen en kunstwerken dwalen is op zich al een onvergetelijke ervaring, maar pas bij de Sixtijnse Kapel wordt je adem korter en krijgt de stilte een andere intensiteit. Je staat voor een van de kostbaarste schatkisten uit de kunstgeschiedenis , waar elke centimeter getuigt van eeuwen van geloof, vindingrijkheid en schoonheid.
In het Apostolisch Paleis is het gewijd aan Maria Ten Hemelopgenomen. De naam is afgeleid van paus Sixtus IV della Rovere , die tussen 1477 en 1480 een radicale herstructurering van de Cappella Magna bevorderde en deze transformeerde tot wat we nu kennen. Naast een van de beroemdste heilige plaatsen in het christendom, is het ook het toneel van plechtige ceremonies zoals het conclaaf en enkele van de belangrijkste pauselijke vieringen, waaronder doopfeesten.
Maar de wereldwijde faam is vooral te danken aan de fresco's , werken die de kunstgeschiedenis hebben veranderd en die nog altijd jaarlijks miljoenen bezoekers trekken. Het gewelf en de achterwand, gesigneerd door Michelangelo Buonarroti , zijn misschien wel de bekendste ter wereld.
Maar de schoonheid van de Sixtijnse Kapel houdt daar niet op: de muren en details zijn het werk van een getalenteerd team van 15e-eeuwse kunstenaars , waaronder Sandro Botticelli, Pietro Perugino, Domenico Ghirlandaio, Cosimo Rosselli en andere grote namen uit de Italiaanse Renaissance.
Wat te zien in de Sixtijnse KapelDe Sixtijnse Kapel lijkt één grote rechthoekige ruimte, zonder meubilair maar rijk aan rijke picturale decoraties, zo intens dat je er werkelijk sprakeloos van wordt.
De muren en het plafond lijken de volledige geschiedenis van de mensheid te omvatten, zoals die in de Heilige Schrift wordt verteld: van het begin van de schepping tot het Laatste Oordeel, via de levens van Mozes en Christus.
En het is Michelangelo zelf die de absolute hoofdrol speelt . Hij is degene die het gewelf en de achterwand heeft weten om te vormen tot een krachtig visueel verhaal dat iedereen die het bewondert, kan overweldigen.
De Muur van het Laatste OordeelHet is onmogelijk om niet gefascineerd te raken door die imposante muur achter het hoofdaltaar. Daar, op een oppervlakte van meer dan 160 vierkante meter, schiep Michelangelo zijn Laatste Oordeel , een meesterwerk dat meer dan enig ander de grenzen van de verbeelding tart. De bouw ervan begon in 1536 in opdracht van paus Clemens VII en werd vijf jaar later voltooid onder het pontificaat van Paulus III. Het werk werd onthuld op 31 oktober 1541 , precies negenendertig jaar nadat de fresco's op het gewelf waren onthuld.
Het Laatste Oordeel is verdeeld in drie overlappende banden die de blik van de hemel naar de hel leiden. Bovenaan worden de instrumenten van Christus' Passie ondersteund door vliegende engelen; iets lager domineert Christus de Rechter de scène naast de Maagd Maria, omringd door een menigte heiligen en zaligen. Maar het is in de onderste band dat het laatste drama zich ontvouwt: de engelen van de Apocalyps blazen de trompetten van het lot, terwijl zalige zielen opstijgen naar de hemel en de verdoemden de afgrond in worden gesleurd.
Michelangelo heeft meer dan 400 figuren afgebeeld, elk met gezichtsuitdrukkingen en bewegingen die angsten, hoop en eeuwige verdoemenis uitdrukken.
Het gewelf: Genesis volgens MichelangeloOmhoogkijken naar het plafond van de Sixtijnse Kapel betekent een parallel universum betreden, een wereld die zweeft tussen het menselijke en het goddelijke. Michelangelo deed er vier jaar over, van 1508 tot 1512, om zo'n picturaal wonderwerk te voltooien dat zich uitstrekt over bijna 500 vierkante meter. In het midden van het plafond volgen de scènes uit Genesis elkaar op, van de scheiding van licht en duisternis tot de schepping van de mens en de zondvloed.
Van allemaal is de Schepping van Adam misschien wel de beroemdste: die naar God uitgestoken vinger, klaar om de levensvonk te ontvangen, is hét symbool van de westerse kunst geworden. Aan de zijkanten van het gewelf staan de Profeten en Sibillen, figuren die volgens de overlevering de komst van de Messias aankondigden, terwijl de lunetten die de ramen omlijsten de voorouders van Christus herbergen en zo een genealogische brug slaan tussen het Oude en het Nieuwe Testament.
Michelangelo's keuze om naakte, krachtige en plastische lichamen af te beelden, kwam voort uit zowel een theologische als een artistieke intentie: het vieren van de harmonie en perfectie van de goddelijke schepping door de schoonheid van de mens.
Wandtapijten ontworpen door RaphaelTijdens de plechtige festiviteiten werd het onderste deel van de muren versierd met kostbare wandtapijten , werken van verfijnde Vlaamse makelij, gebaseerd op originele ontwerpen van Rafaël. Deze worden vandaag de dag deels bewaard in de Pinacoteca van het Vaticaan en deels in het Victoria and Albert Museum in Londen. De wandtapijten vertellen verhalen uit de Handelingen van de Apostelen : episodes uit het leven van Petrus en Paulus, de wonderbaarlijke visvangst, de prediking in Athene en de marteldood van de heilige Stefanus.
Hun aanwezigheid verrijkte de omgeving nog meer, doordat schilderkunst en weefkunst in perfecte harmonie samensmolten en getuigden van een renaissance die geen grenzen tussen de kunsten kende.
De zijwanden: Mozes en Christus vergelekenDe blik kan niet anders dan langs de zijwanden dwalen, waar een picturale dialoog tussen het Oude en het Nieuwe Testament vorm krijgt. Links de Verhalen van Mozes : van zijn geboorte tot de leiding van het Joodse volk naar het Beloofde Land. Rechts de Verhalen van Christus : van de doop tot de opstanding. Achteraan, naast de ingang, sluiten de cycli af met twee emblematische fresco's: het Dispuut om het lichaam van Mozes en de Opstanding van Christus.
De meesters die Sixtus IV vroeg om deze werken te creëren, behoorden tot de beste kunstenaars van hun tijd: Botticelli, Perugino, Ghirlandaio, Rosselli en Signorelli.
Van alle scènes valt de " Overhandiging van de sleutels aan Petrus ", geschilderd door Perugino, op door zijn visuele kracht en symbolische betekenis. Hierin vertrouwt Christus Petrus de macht over de Kerk toe, terwijl op de achtergrond een renaissancetempel en twee triomfbogen de continuïteit tussen verleden en heden, tussen heidendom en christendom, lijken te willen benadrukken.
Nuttige informatie voor een bezoek aan de Sixtijnse KapelEen bezoek aan de Sixtijnse Kapel is een ervaring die aandacht, tijd en een flinke dosis planning vereist. De kapel, die deel uitmaakt van het programma van de Vaticaanse Musea , is toegankelijk via de aankoop van een toegangskaartje voor de musea zelf. Juist daarom is het essentieel om vooraf te reserveren : niet alleen om de eindeloze wachtrijen voor de ingang te vermijden, maar ook om ervoor te zorgen dat u rustig de dag en het tijdstip van uw bezoek kunt kiezen.
Kaartjes kunnen ter plaatse worden gekocht, maar wie het bezoek op een rustigere en minder stressvolle manier wil beleven, doet er goed aan om online te reserveren . Daarmee slaat u de wachtrij over en krijgt u toegang op het aangegeven tijdstip. De toegangsprijs voor een dag, met voorrang, begint bij ongeveer 32 euro per persoon.
De Sixtijnse Kapel is geopend voor publiek van maandag tot en met zaterdag van 9.00 tot 18.00 uur, met de laatste toegang om 16.00 uur. Op zondag is de kapel gesloten, behalve op de laatste zondag van de maand: op die speciale dag is de toegang gratis, maar neemt de bezoekersstroom aanzienlijk toe en is er minder tijd om te contempleren. Houd hier rekening mee als u een intiemere en stillere ervaring wilt. De kapel is niet te bezoeken op 1 november, 8 december en 25 december.
Voor wie zich nog verder wil verdiepen, is het mogelijk om deel te nemen aan rondleidingen , zowel in groeps- als privévorm. Een ideale optie voor wie dieper wil ingaan op de symboliek, de geschiedenis en de details die achter elk fresco schuilgaan.
Er is ook een nóg meeslependere ervaring: de complete Vaticaantour , die (naast de Sixtijnse Kapel) een bezoek aan de Vaticaanse tuinen en de pauselijke villa's van Castel Gandolfo omvat. Tot slot is de Sixtijnse Kapel vaak opgenomen in gecombineerde pakketten die verschillende bezienswaardigheden in Rome combineren, zoals het Colosseum of de Sint-Pietersbasiliek.
siviaggia
