Autisme: “Ik zal je vertellen wat er gebeurt als ik de controle over mijn geest verlies”

Beste lezers, in het vorige artikel legde ik uit wat er met mij gebeurt als ik een sensorische aanval onderga. Vandaag wil ik het met u hebben over het verlies van controle over de geest.

Ik vind dat jullie, niet-autistische mensen, een fantastische mate van mind control hebben. Natuurlijk, je kunt soms dwangmatige gedachten hebben, en sommigen van jullie hebben misschien wel eens paniekaanvallen, maar dat betekent niet dat de overgrote meerderheid van jullie, op de overgrote meerderheid van de momenten, geen controle heeft over je geest en er niet mee kan doen wat je wilt.

Voor mij als autistisch persoon is dat niet het geval en mijn controle over mijn gedachten is veel instabieler.

Als ik bijvoorbeeld een sensorische aanval onderga, kan ik mijn oren met mijn handen bedekken, mezelf voor mijn hoofd slaan of schreeuwen, maar ik ben niet degene die beslist om dit te doen. Omdat mijn geest verzadigd is met zijn beperkte vermogen om overmatige sensorische waarnemingen te verdragen, ontsnapt hij aan mijn controle en laat hij me dingen doen die ik niet zou doen, en die zelf sensorische waarnemingen zijn die de crisis moeten verdringen en vervangen.

Dagboek van een autistische jongen: het complete archief

Sommige niet-autistische mensen vinden dit vast eng en verontrustend, maar ik wil je graag geruststellen: ik ben zo geboren en ik leef er prima mee. Als je me wilt helpen, zorg dan dat je minder prikkels produceert, zelfs als je je er niet bewust van bent. Je bent een enorme vervuiler van je waarneming.

De mijne is geen waanzin, maar neurodiversiteit. Je bent niet alleen in het universum en je hoeft niet eens te zoeken naar ander intelligent leven lichtjaren verderop. Veel dichterbij zijn wij autisten. Er is autistisch leven op planeet aarde en we zouden er niet zo gebroken uitzien als er niet al die neurotypische drukte was.

In meerdere situaties verlies ik wel eens de controle over mijn gedachten en merk ik dat ik telkens hetzelfde laatste woord herhaal dat ik heb gehoord. Soms verval ik in stereotypen, maar deze keer beschouw ik het als een oefening.

Kijk naar een autist. Wat zorgt ervoor dat hij de controle over zijn geest verliest?

Autisme is makkelijk te begrijpen. Stop gewoon met je goed te voelen en verkeerd te denken.

Vanaf dat moment gaat het alleen maar bergafwaarts.