De James Webb-telescoop legt een nieuwe, kleine maan rond Uranus vast: 'Een ander perspectief op het zonnestelsel'

De James Webb-ruimtetelescoop van NASA heeft een nieuwe maan ontdekt die om Uranus draait. Daarmee komt het totale aantal satellieten op de planeet op 29.
De ontdekking werd mogelijk gemaakt door waarnemingen die in februari 2025 werden gedaan. Het nieuwe hemellichaam heeft de voorlopige aanduiding S/2025 U1 gekregen, in afwachting van de officiële naam die de Internationale Astronomische Unie (IAU), de instantie die wereldwijd verantwoordelijk is voor de astronomische nomenclatuur, eraan geeft.
De nieuwe maan, met een geschatte diameter van slechts 10 kilometer , is de kleinste binnen het complexe systeem van binnenste manen van Uranus. Door zijn geringe omvang zou hij buiten het bereik van eerdere waarnemingen zijn gebleven, waaronder die van de Voyager 2-ruimtesonde, die op 24 januari 1986 langs de planeet vloog.
"Het is een kleine maan, maar een belangrijke ontdekking, iets wat zelfs NASA's Voyager 2-ruimtesonde bijna 40 jaar geleden niet zag tijdens zijn flyby", aldus Maryame El Moutamid, onderzoeker bij het Southwest Research Institute (VS), die leiding gaf aan de analyse van de gegevens verkregen door de James Webb-sonde.

Zijn cirkelvormige baan, 56.000 km van het centrum van Uranus, suggereert dat hij in hetzelfde gebied is ontstaan. Foto: iStock
De nieuwe maan bevindt zich op 56.000 kilometer van het centrum van Uranus en heeft een vrijwel cirkelvormige baan. Volgens wetenschappers suggereert dit dat de maan mogelijk in de buurt van zijn huidige positie is ontstaan. Dit detail ondersteunt de hypothese dat de binnenste manen van de planeet zijn ontstaan in een dynamische en mogelijk chaotische omgeving.
In totaal draaien er 14 manen in het gebied dat het dichtst bij de planeet ligt . Deze bevinden zich binnen de grotere manen Miranda, Ariel, Umbriel, Titania en Oberon, waarvan de namen afkomstig zijn van personages uit William Shakespeare en Alexander Pope.

De nieuwe maan was in 1986 onzichtbaar voor Voyager 2 vanwege haar kleine omvang en lage lichtsterkte. Foto: iStock
NASA legde uit dat de kleine omvang van de satelliet er waarschijnlijk voor zorgde dat Voyager 2 en telescopen op aarde de satelliet niet eerder konden detecteren.
In deze context benadrukte Matthew Tiscareno van het SETI Institute (Verenigde Staten) dat geen enkele andere planeet in het zonnestelsel zoveel kleine binnenste manen heeft als Uranus en dat de complexe interacties met de ringen "wijzen op een chaotische geschiedenis die de grens tussen een ringsysteem en een maansysteem vervaagt."

S/2025 U1 is de veertiende binnenste maan van Uranus en de kleinste die tot nu toe is ontdekt. Foto: NASA
Voor deskundigen is deze ontdekking verder bewijs van de cruciale rol die de James Webb-telescoop speelt bij het verkennen van de buitenste zonnestelsels.
"Deze ontdekking onderstreept hoe de moderne astronomie voortbouwt op de erfenis van missies zoals Voyager 2, die op 24 januari 1986 langs Uranus vloog en de mensheid voor het eerst een close-up van deze mysterieuze wereld gaf", aldus El Moutamid. Ze voegde eraan toe dat Webb momenteel "een nieuw perspectief op de buitenste zonnestelsels" biedt en "die grens verder verlegt".
Meer nieuws in EL TIEMPO *Deze content is herschreven met behulp van kunstmatige intelligentie, op basis van informatie van El Comercio en beoordeeld door een journalist en een redacteur.
eltiempo