Gynaecoloog-verloskundige legt de relatie uit tussen humaan papillomavirus en kanker

Dr. Sandra Patricia Zapata, gynaecoloog en oogarts, besprak een fundamenteel probleem voor de volksgezondheid: de relatie tussen het humaan papillomavirus (HPV) en kanker.

De specialist legde CityTV uitgebreid uit wat de kenmerken van het virus zijn, welke vormen van overdracht er zijn, welke complicaties het virus kan veroorzaken en hoe belangrijk preventie is door middel van vroege opsporing en vaccinatie, zowel bij mannen als bij vrouwen.

Dr. Zapata legde uit dat het een virus is dat verband houdt met verschillende menselijke aandoeningen. Ze zei dat dit een veelvoorkomende infectie is die zowel mannen als vrouwen treft. Ze herinnerde eraan dat er dankzij de uitgevoerde onderzoeken in 2008 een Nobelprijswinnaar ter wereld was die onderzoek deed naar de effecten en risico's van deze infectie.

De specialist benadrukte dat HPV een langzaam groeiend virus is dat in weefsels kan achterblijven, met name in gelaagd slijmvlies. Hij merkte op dat de infectie kan optreden op de huid en op specifieke plekken, zoals de vagina, de penis, de anus en de keelholte.

Over de locatie bij vrouwen legde ze het volgende uit: "Bij vrouwen bevindt het zich op het puntje van de baarmoederhals, het gebied dat naar de vagina leidt. Dit is een plek waar het papillomavirus zich graag ophoudt en waar het baarmoederhalskanker kan veroorzaken."

De arts legde ook uit dat de infectie bij mannen zich kan bevinden op het puntje van de penis, in het anale slijmvlies en in de orofaryngeale regio en zelfs terugkerende papillomatose of kanker kan veroorzaken.

Hij gaf aan dat overdracht plaatsvindt via direct contact van slijmvliezen op slijmvliezen en benadrukte dat, hoewel HPV wordt geclassificeerd als een seksueel overdraagbare aandoening, het condoom slechts beschermt tegen ongeveer 80% van de kans op infectie.

De specialist wees erop dat, ondanks de hoge prevalentie van HPV, 90% van de 100 geïnfecteerde personen het virus binnen één tot twee jaar via hun afweersysteem verwijdert, op een vergelijkbare manier als het griepvirus wordt geëlimineerd.

Hij voegde echter toe dat "het punt is dat er 10% van de mensen is die het virus niet uitschakelt. Het virus dringt door tot in het DNA van de cellen, verandert de genetische informatie en veroorzaakt mutaties in de genetica van die cellen die pre-kanker en kanker veroorzaken."

Wat betreft de genotypes, legde de dokter uit: "We hebben ongeveer 200 genotypes van papillomavirus die mensen kunnen treffen. We hebben er een van zes en elf die genitale wratten kunnen veroorzaken of wat we condylomen noemen en heel zelden ontwikkelen deze genotypes zich tot kanker. Maar we hebben er een paar die het meest specifiek zijn en hier, in Colombia, veroorzaken ze ongeveer 70% van de baarmoederhalskanker, namelijk 16 en 18. We hebben er nog andere zoals 31, 36, 45, 52 die ook als hoog risico worden beschouwd, dat wil zeggen dat ze kanker kunnen veroorzaken."

Als reactie op zorgen over hoe een kritieke fase van de ziekte kan worden gedetecteerd bij patiënten die niet regelmatig naar de dokter gaan, legde Dr. Zapata uit dat het "een verraderlijk virus is, een virus dat zich langzaam ontwikkelt" en dat "tussen het moment dat u besmet raakt en het verschijnen van gevorderde kanker, het tussen de 5 en 10 jaar kan duren , en totdat het een zeer gevorderd proces is, kan het zijn dat u geen symptomen krijgt."

In dit verband benadrukte zij het belang van seksuele voorlichting, het verminderen van meerdere partners, condoomgebruik, vaccinatie en screeningstesten. Ze vertelde dat vaginale cytologie traditioneel werd gebruikt om afwijkingen in de cellen van de baarmoederhals op te sporen, maar dat dit onderzoek tegenwoordig wordt aangevuld met de PCR-test, die specifiek zoekt naar genotypen met een hoog risico.

Zij adviseerde dat "een vrouw twee of drie jaar na het begin van de seksuele betrekkingen een vaginale cytologietest zou moeten laten uitvoeren om problemen op te sporen tijdens haar controle" en dat vanaf 30-jarige leeftijd de zoektocht naar het virus onderdeel zou moeten uitmaken van haar controle.

De arts besprak ook de kwestie van vaccinatie en benadrukte de effectiviteit ervan bij mensen die nog niet aan hun seksleven zijn begonnen.

"Het is effectiever in groepen die nog geen seksleven hebben. Daarom is het ideaal om jongens en meisjes nu te vaccineren. Ze worden vanaf 9 jaar gevaccineerd en het is opgenomen in het verplichte vaccinatieplan binnen de PAI," zei hij.

Ze legde uit dat er tot drie of vier jaar geleden vaccins werden gebruikt die bescherming boden tegen vier stammen (6, 11, 16 en 18), wat 80% bescherming bood tegen baarmoederhalskanker.

Er werd gespecificeerd dat het vaccin na de adolescentie kan worden toegediend aan mannen tot 26 jaar (buiten het nationale schema, tegen extra kosten) en aan vrouwen tot 45 jaar, ongeacht of ze al dan niet een seksleven hebben. Hij merkte ook op dat vaccinatie nog steeds wordt aanbevolen ter bescherming tegen andere stammen als het virus eerder is geëlimineerd.

Tot slot benadrukte de specialist de noodzaak van regelmatige medische controles wanneer het virus wordt vastgesteld. Hij zei dat "als je het eenmaal hebt ontdekt, je moet kijken in welk stadium de ziekte zich bevindt" en benadrukte dat hoewel de meeste mensen het virus uitroeien, er niet van uitgegaan mag worden dat medische zorg niet nodig is: "Ze moeten elke 6 maanden, elk jaar, op controle komen totdat uit tests blijkt dat het virus is uitgeroeid."

"Ga naar een arts die gespecialiseerd is in mannen als u letsels, wratten of andere uitwendige verwondingen opmerkt en laat u regelmatig controleren door de uroloog", voegde hij toe.

*Met informatie van CityTV.