Opera XXI viert het 'zuidelijke' perspectief op Wagner tijdens een gala in Valencia.

Afgelopen dinsdag was het Palau de les Arts in Valencia het decor voor de Ópera XXI Awards, de zogenaamde Goya Awards van de opera, die elk jaar de Iberische en Latijns-Amerikaanse operawereld samenbrengen in een ander theater in Spanje. Deze 7e editie werd georganiseerd door het Palau de les Arts in Valencia, met een ceremonie onder leiding van Emilio López in het Teatre Martín i Soler en gepresenteerd door popularisator Ramon Gener, die zich als presentator op zijn gemak bleek te voelen en de ceremonie zelfs verlengde tot tweeënhalf uur. Het gala van 2026, dat in het Liceu plaatsvindt, belooft in ieder geval korter te zijn.

De in Barcelona geboren bariton Jan Antem was de eerste die de prijs voor beste jonge zanger in ontvangst mocht nemen. Hij uitte zijn dankbaarheid door andere jongeren aan te moedigen door te zetten en zong de aria "Bella e di sol Vestita" uit Donizetti's opera Maria di Rohan , die hij uitvoerde tegen de achtergrond van Jesús Torres' opera Tránsito . Pianist Stanislav Angelov speelde de hele avond in deze overlappende structuren.

Lees ook

Het zou de eerste van 17 prijzen zijn, waarvan de kroon op het werk, voor beste productie, naar het Teatro Real zou gaan voor Wagners Meesterzangers van Neurenberg, een komedie. Een "geweldige prestatie van dat komische genie, Laurent Pelly", zoals Joan Matabosch, artistiek directeur van het Teatro Real, later opmerkte, "wat uiteindelijk bewijst dat deze bijna zes uur durende Wagner nog steeds een komedie is, ook al vergeten sommige Midden-Europese regisseurs dat wanneer ze hem opvoeren."

Het gala georganiseerd door de vereniging Ópera XXI, bestaande uit 25 theaters en operaseizoenen in Spanje, plus het Colón in Buenos Aires en het Sao Carlos in Lissabon, erkende voor het tweede jaar op rij categorieën die als technisch werden beschouwd, zoals videocreatie, waarbij Joan Fontcuberta Víctor García de Gomar bedankte voor de opdracht voor Winterreise van het Liceu, en de verlichting, die naar Albert Faura ging voor verschillende werken in het Teatro de la Maestranza in Sevilla, het Zarzuela in Madrid, het Campoamor in Oviedo en het Calderón in Valladolid... "Toen ik als jongeman begon, zeiden ze me dat lichtontwerper zijn geen beroep was waar je je brood mee kon verdienen, maar mijn roeping kent geen negatieven", verklaarde hij.

Ze ontving ook de Alfons Flores Award voor haar inmiddels iconische decorontwerp voor Calixto Bieto's Carmen , dat in 1999 in première ging in Peralada en later werd herbouwd in het Liceu. De voorstelling is nog steeds gewild in theaters over de hele wereld en is opnieuw opgevoerd in het Gran Teatre. En Gabriela Salaverri uitte haar dankbaarheid voor de prijs voor beste kostuumontwerp – "Ik voel me erkend en bewonderd" – voor haar Verbena de la paloma in het Tomás Bretón Theater in Logroño.

De Valenciaanse mezzo Silvia Tro Santafé en de Menorcaanse bariton Simón Orfila wonnen de prijzen voor beste zangeres in de vrouwelijke én mannelijke categorie. De eerste deed dat voor haar rol als Elisabetta in Donizetti's Maria Stuarda , die ze in haar thuisstad, het Palau de les Arts, zong. "Dit talent brengt ook een verantwoordelijkheid met zich mee," zei ze, "we dragen cultuur, gevoeligheid, waarden en emoties over; we creëren ongrijpbare ervaringen." Ze sloot af met een stimulans voor nieuwe generaties die geïnteresseerd zijn in zingen, want "er is zoveel te doen en bij te dragen."

Orfila werd op zijn beurt geprezen voor diverse rollen, waaronder Escamillo in Bizets Carmen in het Gran Teatre del Liceu en de Baluarte Foundation, maar ook voor Verdi's Nabucco in de Maestranza, Aida in A Coruña en Jaume Pahissa's Gal·la Placídia in de Zarzuela. In zijn dankbetuiging noemde hij Alfredo Kraus, "mijn leraar en mentor die niet aarzelde in mij te geloven", Miquel Lerín, "voor het vormgeven van mijn carrière", en "mijn volk van Alaior", voegde hij eraan toe, voordat hij de hoofdrol speelde in de tweede voorstelling van de avond, "Infelice, e tuo credevi", uit Verdi's opera Ernani .

Sommige mensen uitten hun dankbaarheid via videoboodschappen, zoals de Canadese bariton Gerald Finley, die de prijs voor Beste Buitenlandse Artiest won voor zijn Spaanse debuut in John Adams' Antony & Cleopatra in het Liceu en voor de eerder genoemde Maestrosingers in het Real. Ook afwezig waren Pablo Heras-Casado, "Beste Muzikale Leider", die opnam vanuit Bayreuth, waar hij de repetities voor Parsifal voor een nieuwe zomer begon, en Calixto Bieito, "Beste Regie", voor Aribert Reimanns opera Lear . "Dank aan het Teatro Real dat ze zich openstellen voor repertoires die ons raken", zei hij. "Deze prijs is voor het hele team, en ik accepteer hem niet als een eindpunt, maar als een stimulans om risico's te blijven nemen."

Componist Jesús Torres bedankte Matabosch ook voor de opdracht voor de opera Tránsito , die de Impulso a la Creación Contemporánea Award won. Dit verhaal over een balling in de Burgeroorlog, gebaseerd op een tekst van medeballing Max Aub, trok later de aandacht van Jesús Iglesias van Les Arts en José Luis Rivero van het Auditorium de Tenerife. "Ik ben dankbaar voor deze prijs; het genre moet worden gemoderniseerd, met teksten die ons aanspreken over het heden of het recente verleden, die ons uitdagen."

Mirna Lacambra en haar Escola d'Òpera de Sabadell verdienden de prijs voor verspreiding, een eerbetoon dat Ramon Gener zelf graag had willen uitreiken – "Mirna is mijn derde moeder, de tweede is Victoria de los Ángeles" – voor hun deelname aan de eerste academie van deze school in 1996. Maar Celestino Varela, algemeen directeur van Ópera de Oviedo, die twee keer aanwezig was, bij de tweede en derde editie van de Escola de Sabadell, won. "Ik stapte in Avilés op de trein en kwam 17 uur later in Sabadell aan," herinnerde hij zich, terwijl hij Lacambra na afloop omhelsde.

Nuria Espert gaf via een video haar dankbaarheid uit voor de ereprijs die haar werd toegekend voor haar carrière,

Ramon Agenjo, directeur van de Damm Foundation, betrad het podium om de prijs voor het beste mecenaatsinitiatief in ontvangst te nemen voordat de ereceremonie begon. In dit deel uitte Nuria Espert via een video haar dank voor de Lifetime Achievement Award, en Miquel Lerín deed hetzelfde met de prijs die aan een instelling werd toegekend, in dit geval het Viñas Concours. "Er zijn 15.000 zangers die we hebben geprobeerd te helpen, en sommigen hebben een geweldige carrière opgebouwd," merkte hij op.

Gal·la Placídia, de Catalaanstalige opera die in 2024 werd heropgevoerd in het Zarzuelapaleis, 110 jaar na de première in het Liceu, werd bekroond met de Prijs voor Lyrisch Erfgoed, een prijs die gezamenlijk werd uitgereikt door de president van Ópera XXI en directeur van het Teatro de la Zarzuela, Isamay Benavente, en de adjunct-directeur van de Muziekafdeling van Inaem, Ana Belén Faus. "We hebben meer partners nodig om erfgoed te heroveren", betoogde de eerste.

De herdenkingsdienst was ter nagedachtenis aan de onlangs overleden Miguel Suqué, vicevoorzitter van de Perelada Group.

Het In Memoriam, met zeven stemmen uit het Centre de Perfeccionament van het Palau de Les Arts die Fauré's Cantique de Jean Racine uitvoeren, eerde de onlangs overleden Miguel Suqué, vice-president van de Perelada Group, evenals Marisa Paredes, sopraan Enriqueta Tarrés, componist Eduardo Polonio en decorontwerper Pablo Huerres. Ook de slachtoffers van de Dana werden geëerd.

Onder de meer dan 300 aanwezigen bij het gala, dat live werd gestreamd via het OperaVision-platform, bevonden zich bijna 100 leden van OLA, het Latijns-Amerikaanse operanetwerk dat zijn samenkomst organiseert in samenwerking met Opera XXI. Deze geest van eenheid kreeg gestalte tijdens de ceremonie toen de Mexicaanse sopraan Zayra Ruiz een fragment zong van de zarzuela Cecilia Valdés, voorafgaand aan de uitreiking van de prijs voor beste Latijns-Amerikaanse productie. Deze Tosca , geregisseerd door Francisco Krebs, werd opgevoerd in het Teatro Municipal in Santiago, Chili.