Peter Stothard'ın Horace'ı: Şarap ve güneşe aşık tombul, çapkın şair

MÖ 44 yılının sonbaharında, Julius Sezar'ın vahşice öldürülmesinden sonra, elebaşı Brutus, eski Roma Cumhuriyeti'nin değerlerini yeniden tesis edecek İtalya'nın tam kapsamlı fethi için destek toplamak amacıyla Atina'daydı.

Dünya ne olacağını görmek için bekledi. Ve sonra, bu sahneye Horace adında kısa boylu, tombul 21 yaşında bir şair çıktı. Savaştan ve politikadan nefret eden, şaraptan, güneş ışığından ve kızlardan hoşlanan ve hayatın yaşamak ve eğlenmek için olduğuna inanan bir adamdı. Atina'da Horace, Brutus ile tanıştı.

Hırslı genç bir şair, bu parçalanmış ve dikenli çağdaş manzarada yolunu nasıl bulur ve güçlülerin tuzağına düşmezdi? Ve ne hakkında yazmalıydı?

Horace, Latin adı Quintus Horatius Flaccus'un İngilizleştirilmiş halidir. Kulağa etkileyici geliyor, ancak Flaccus aslında gevşek anlamına geliyor. Roma isimleri genellikle hafifçe alaycıydı. (Cicero nohut anlamına gelen bir ad taşıyordu. Benzer şekilde, bunu daha onurlu bir şeye değiştirmeyi reddetti.) Böylece tüm Latin şairlerinin en erişilebilir olanının bu harika yeni biyografisi açılıyor.

Horace, John Betjeman'a bile benzetilmiştir. Ve ölümsüz İlyada ve Odysseia'yı bize veren Homeros hakkında çok az şey bilmemize ve Roma'nın o yüce, muğlak destanı Aeneid'i yazan Virgil hakkında da pek bir şey bilmememize rağmen, Horace hakkında dizelerinden çok şey biliyoruz. Örneğin, onun 'kısa ve tombul' olduğunu kendi dizelerinden biliyoruz.

Kimi zaman vahşi ve hicivli olsa da, yazılarında hayat sevgisi ön plana çıkıyor.

MÖ 65 yılında doğan Horace, gençliğinde Roma'ya taşınmış ve kalabalık gecekondu mahallelerinde tipik bir açlık çeken genç şair olarak yaşamıştır.

Burada yasal belgeleri kopyalayarak sefil bir hayat sürüyordu, tanınma ve başarı için yanıp tutuşuyordu. Öfkeli bir genç adamdı, görünüşe göre zengin yaşlı bir kadınla ilişkisi olmuş ve bu ilişki ekşimişti. Kadın gevşek olduğu için onunla alay etmişti. Belki de, diye yazdı acı bir şekilde, bunun sebebi kadının kararmış dişleri, sürülmüş tarla yüzü, sarkık karnıydı... Ama iyi tarafı, şişman incileri ve ipek yastıkları vardı. Dedikoduyu seven Roma'da etki yaratmak için tasarlanmış kışkırtıcı bir şeydi.

Zamanla Horace'ın şaşırtıcı derecede orijinal eseri sanatın zengin patronu Maecenas tarafından fark edildi ve gecekondu mahallelerinden kaçıp büyülü çevresine katıldı. Evli kadınların peşinden koşmanın değmeyeceğine dair küstah şiirler yazmaya devam etti. Suçüstü yakalanırsanız, sadece onursuzca soyunarak kaçmanız veya ceza olarak 'ahır çocukları tarafından taciz edilmeniz' gerekirdi. Kimse bize Roma yaşamı için bu kadar şaşırtıcı derecede canlı ve sansürsüz bir his vermiyor.

Maecenas'ın Herculaneum'daki görkemli villasında çok zaman geçirdi. Burada İmparator Augustus'un dikkatini çekti ve Augustus ona purissimum penem dedi, Stothard bunu serbestçe ama adil bir şekilde 'eğlenceli küçük bir f***er' olarak tercüme etti.

Orta yaşta Horace, aşk ilişkileri hakkında daha az, kırsal kesim hakkında daha çok yazdı ve siyaset ve savaşın ikiz lanetleri hakkında karmaşık, parlak şiirler yazdı. MÖ 8'de Roma'da 56 yaşında öldü. Hiç evlenmedi ama eski dostlarına değer verdi, sakin bir hayat aradı, zevk ve minnettarlık felsefesini övdü. Dona praesentis cape, şunu yazdı: Şimdiki zamanın armağanını yakala.