Gimbe: Son üç yılda sağlık hizmetlerine 13 milyar dolar daha az yatırım yapıldı

Ulusal Sağlık Hizmeti'nin "yavaş ölümü", özel sektör katılımının önünü giderek daha fazla açma riski taşıyor. NHS'nin sürdürülebilirliğini ve verimliliğini analiz edip izleyen sekizinci Gimbe Raporu'ndan da anlaşılacağı üzere, Gimbe son üç yılda kamu sağlık hizmetlerinde 13,1 milyar avroluk kayıp yaşandığını, bunun 41,3 milyar avrosunun ise aileler tarafından karşılandığını belirtiyor. Her 10 İtalyandan biri tedaviyi bırakmak zorunda kalmış ve İtalya, doktor sayısı bakımından Avrupa'da ikinci sırada yer alsa da hemşire sayısı bakımından geride kalmış. Sağlık hizmetlerine yönelik Ulusal İyileşme ve Dayanıklılık Planı da ciddi gecikmeler yaşıyor: Toplum bakım evlerinin yalnızca %4,4'ü tam kapasiteyle faaliyette.
Cartabellotta, "Ulusal Sağlık Fonu'nun 2023-2025 üç yıllık döneminde 11,1 milyar avro arttığı kesin olmakla birlikte, GSYİH'deki payın azaltılmasıyla sağlık sektörünün 13,1 milyar avro kaybettiği de bir o kadar doğrudur." diyor. Nitekim, 31 Aralık 2024 itibarıyla Ulusal Sağlık Fonu'nun (FSN) GSYİH'ye oranı, 2022'deki %6,3'ten 2023'te %6'ya, 2024-2025'te ise %6,1'e geriledi.
Bu nedenle, "Ulusal Sağlık Hizmeti'nin yavaş ama amansız bir şekilde tasfiyesine tanık oluyoruz ve bu da kaçınılmaz olarak her türden özel çıkarın önünü açıyor," diye uyarıyor Gimbe Vakfı Başkanı Nino Cartabellotta, Temsilciler Meclisi'nde Raporun sunumu sırasında. "Başka tarafa bakmaya devam etmek, milyonlarca insanı tedaviden ve temel sağlık hakkından mahrum bırakmaya mahkûm etmek anlamına geliyor." Cartabellotta daha sonra, "Hükümetin vaatlerine rağmen, henüz hiç kimse Ulusal Sağlık Hizmeti'ni yeterli kaynaklar ve yapısal reformlarla yeniden başlatmak için gereken vizyon ve kararlılığa sahip değil. Sonuçlar," diye devam ediyor, "artan eşitsizlik, sürdürülemez maliyetler altında ezilen aileler, tedaviden vazgeçmek zorunda kalan vatandaşlar ve motivasyonu düşen personelin kamu sağlık sisteminden ayrılmasıdır. Azınlık için bir ayrıcalık haline gelme riski taşıyan şey, ortak bir iyiliğin yavaş yavaş ölüm sancılarıdır." Kaynakları erişilebilir hizmetlere dönüştürmek için hükümet, bölgeler ve yerel sağlık yetkilileri arasında ortak bir çaba gerekiyor, "aksi takdirde gelecek nesilleri boş tesisler ve ağır borçla baş başa bırakma riskiyle karşı karşıya kalırız. Ulusal Sağlık Hizmeti'nin geleceği," diye sonuca varıyor, "net bir siyasi tercihe bağlı: Sağlık hizmetlerini stratejik bir yatırım olarak mı göreceğiz, yoksa düşürülmesi gereken bir maliyet olarak mı görmeye devam edeceğiz."
ansa