Doğadan Bahsetmişken: Bir öldürücü bitki: Kuzey sürahi bitkisinin ölümcül güzelliğini keşfedin

Bu hafta odak noktamı göllerden ve göletlerden bataklıklara kaydırıyorum. Bu iki yaşam alanı arasında elbette bir miktar örtüşme var, ancak kendinizi çoğunlukla bataklıklardan oluşan bir ekosistemde bulursanız, çok ilginç şeyler göreceksiniz. Bugünkü fotoğrafı Maine'deki Quoddy Head Eyalet Parkı'nı ziyaret ederken çektim, ancak benzer koşulları tam burada, batı Massachusetts'te de bulma fırsatları var. Bu konuya daha sonra değineceğim.
Bataklık, "asidik, süngerimsi ve kötü drenajlı, turba bakımından zengin toprakla karakterize bir sulak alan türü" olarak tanımlanır. Bataklıklar genellikle çürüyen bitki örtüsünden, özellikle de sfagnum yosunundan oluşur ve genellikle serin, kuzey iklimlerinde bulunur. Düşük mineral içerikleri nedeniyle bataklıklardan ve sazlıklardan farklıdırlar ve su kaynakları olarak öncelikle yağmur suyuna güvenirler." Bu tanımda açıklanacak çok şey var, ancak terminolojiye çok fazla girmemize gerek olmadığını kabul edeceğinizi umuyorum. Bu nedenle, basitlik adına, "düşük mineral içeriği" diyen kısma odaklanalım.
Kuzeydoğu'nun yüksek kesimlerinde, büyüme mevsiminin kısa ve sıcaklıkların nispeten düşük olduğu yerlerde, belirli arazi yapılarına özgü koşullar, bataklık oluşumu için mükemmel koşullar yaratabilir. Bu durum, genellikle yüksek bir araziyle çevrili bir havzanın yağmur suyu topladığı, ancak bir dereden çok az veya hiç su almadığı yerlerde meydana gelir. Su birikintileri oluşur ve Sphagnum yosunu (Sphagnum cinsinde 360 yosun türü vardır) mevcutsa, yosun kalsiyum ve potasyum iyonlarını emerek ve hidrojen iyonları salarak suda asidik koşullar yaratmaya başlayabilir.
Bu da, bol su içeren, ancak bitkilerin ihtiyaç duyduğu diğer besin maddelerini çok sınırlı miktarda içeren bir substrat oluşturacaktır. Fotosentez, bitkilerin su ve karbondioksitten glikoz üretmesini sağlar, ancak nükleik asit, protein ve lipit üretiminde önemli rol oynayan diğer besin maddelerini üretmesine izin vermez. Bu nedenle, Sphagnum'un baskın olduğu bir alanda yetişen bir bitkinin bu besinler için başka bir kaynak bulması gerekecektir.
Bazı türler için çözüm, besin dolu paketler halindeki hayvanları öldürüp sindirmektir. Peki bir bitki bir hayvanı nasıl yakalayıp öldürür? Bunu yapmanın birçok yöntemi var ve bugün üzerinde duracağım yöntem oldukça basit: Bir böceği cezbedip boğmak. Bu küçük numarayı yapan bitki, Kuzey İbrik Bitkisi'dir (Sarracenia purpurea) ve bunu başarmak için son derece gelişmiş yapraklarına güvenir.
Sürahi bitkisinin tek bir yaprağı, tepesinde dar bir açıklık ve ortasında şişkin bir odacık bulunan içi boş bir tüp oluşturur. Bu odacık suyla dolar ve bitki avını burada öldürür.
Yaprağın dar açıklığının üzerinde, bazı türlerde sürahinin üzerinde yatay olarak yer aldığı için "kapak" adı verilen özel bir yapı bulunur. Kapak, nektar üreten yapılarla noktalı çizgilerle süslenmiş ve aşağıya doğru bakan "tüylerle" kaplıdır. Bu, bitkinin kurbanlarını cezbeden kısmıdır.
Bir sinek, eşek arısı, arı, örümcek veya güve kapağa konduğunda, tüyler yukarı doğru hareket etmeyi zorlaştırır, bu nedenle böcek sürahinin "ağzına" doğru aşağı doğru hareket etme eğiliminde olur. Burada, mumsu, kaygan ve bitki tarafından kolayca dökülen özel epitel hücreleri bulunur. Post-It notlarıyla kaplı bir zeminde yürüdüğünüzü hayal edin, ne demek istediğimi anlayacaksınız. Böcek ne kadar çok yürürse, bu yapışkan hücreler o kadar çok birikir ve "tutunması" o kadar zorlaşır.
Sonunda, böyle bir böcek kayıp sürahinin içine düşecektir ve çoğu kişi için bu, oyunun bittiği anlamına gelir. Yeni sürahi bitkisi yaprakları, avı organik bileşenlerine ayıracak sindirim enzimleriyle suyu doldurabilir. Eski yapraklar hala besinleri emebilir, ancak sindirimi kendileri için yapmak üzere mikroskobik bir mikroorganizma ekosistemine güvenirler. Ayrıca, sürahi bitkisinin yapraklarının içindeki suda yaşamak üzere evrimleşmiş çok özel bir sivrisinek türü (sürahi bitkisi sivrisineği Wyeomyia smithii) ve bir tatarcık (sürahi bitkisi tatarcığı Metriocnemus knabi) de vardır. Bu böceklerin her ikisi de suda boğulan böceklerle beslenir ve atıklarıyla besinleri serbest bırakır.
Peki, bu muhteşem bitkilerden birini kendiniz görmek için nereye gidebilirsiniz? Şans eseri, Batı Massachusetts'te iki harika yerle kişisel deneyimim oldu. İlki, Hawley Bog olarak bilinen bir Doğa Koruma Alanı. Yol tarifleriyle boğuşmak yerine (ne dediğimi anladınız mı?), bir arama motoruna yazıp sizi hedefinize götürecek bir harita programı kullanmanızı öneririm. Hawley Bog, yüzen bir turba matının üzerinde yürüyüp sürahi bitkilerini kolayca bulabileceğiniz harika bir yer.
Diğer yer ise Savoy Mountain Eyalet Ormanı. Savoy Mountain'da sürahi bitkilerinin bulunabileceğini bildiğim üç yer var. Bunlardan biri, Spruce Hill patikasının yanındaki bataklık alanı ve Central Shaft Yolu'nun batı tarafında kolayca görülebiliyor. İkinci yer, kamp alanından erişilebilen Güney Göleti. Üçüncü yer ise, kanoyla suya girip keşfe çıkabileceğiniz Bataklık Göleti. Sürahi bitkisinin koyu kırmızı yapraklarını aramanız yeterli, onları nispeten kolay bulacaksınız. Nereye giderseniz gidin, umarım harika vakit geçirirsiniz.
Bill Danielson, 28 yıldır profesyonel yazar ve doğa fotoğrafçısıdır. Ulusal Park Hizmetleri, ABD Orman Hizmetleri, Doğa Koruma Örgütü ve Massachusetts Eyalet Parkları'nda çalışmış ve şu anda lise biyoloji ve fizik dersleri vermektedir. Daha fazla bilgi için www.speakingofnature.com adresindeki web sitesini ziyaret edebilir veya Facebook'ta Speaking of Nature sayfasını ziyaret edebilirsiniz.
Daily Hampshire Gazette