Okazuje się, że Księżyc nie jest jedynym satelitą Ziemi

Jeśli na niebie widać tylko jeden księżyc, nie zawsze oznacza to, że jest to jedyny satelita Ziemi. Naukowcy odkryli również, że czasami pojawiają się inne ciała niebieskie, które tymczasowo krążą wokół naszej planety – nazywają je „mini-księżycami”.

Wspólne badanie naukowców z USA, Włoch, Niemiec, Finlandii i Szwecji sugeruje, że wokół Ziemi może w dowolnym momencie krążyć kilka małych, naturalnych satelitów. Według badań, większość z nich to maleńkie odłamki skał oderwane od Księżyca. Te mini-księżyce, zazwyczaj o średnicy około dwóch metrów, powstają z pyłu i skał powstałych w wyniku uderzenia asteroid w powierzchnię Księżyca, które następnie są wydmuchiwane w przestrzeń kosmiczną. Jeśli te odłamki są wystarczająco duże i wejdą w pole grawitacyjne Ziemi, mogą tymczasowo osiąść na orbicie.

Skąd pochodzą małe księżyce i dokąd zmierzają?

Według Chipa, te małe obiekty nie pozostają długo wokół Ziemi. Po pewnym czasie okrążania planety albo wypadają z układu pod wpływem grawitacji Słońca, albo, w rzadkich przypadkach, spadają z powrotem na Ziemię lub Księżyc. Naukowcy opisują te tymczasowo związane ciała niebieskie jako „część nieustannie zmieniającego się tańca”, ponieważ gdy jedno odchodzi, kolejne może zająć jego miejsce. Według obliczeń, wokół Ziemi w dowolnym momencie znajduje się około sześciu do siedmiu mini-księżyców, każdy o średnicy ponad metra.

Odkrycia te podważają również wcześniejsze teorie, że miniksiężyce powstały w pasie asteroid głęboko w Układzie Słonecznym. Badanie z 2018 roku sugerowało, że te małe księżyce powstały w pasie asteroid między Marsem a Jowiszem. Jednak nowe badanie zmienia ten pogląd.

Niektóre niedawno odkryte miniksiężyce mają cechy podobne do Księżyca. Na przykład Kamo'oalewa, ciało niebieskie odkryte przez teleskop Pan-STARRS1 na Hawajach w 2016 roku, charakteryzuje się niemal identycznym odbiciem światła odbitego od powierzchni Księżyca. Uważa się, że ten miniksiężyc, o średnicy od 40 do 100 metrów, ma taki sam skład jak bogate w krzemiany skały na Księżycu. Sugeruje to, że może być fragmentem Księżyca, a nie typową asteroidą.

Podobnie, inny miniksiężyc, oznaczony jako „2024 PT5”, który wszedł na orbitę Ziemi 7 sierpnia 2024 roku, przyciąga uwagę. Obiekt ten, zarówno ze względu na stosunkowo duże rozmiary, jak i długi czas orbitalny, przyciągnął uwagę naukowców. Naukowcy sugerują, że ten miniksiężyc ma podobne cechy do Księżyca i, podobnie jak Kamo'oalewa, może mieć pochodzenie księżycowe.

Teoria, że mini-księżyce mogły oderwać się od Księżyca, jest zgodna z istniejącą teorią powstawania Księżyca. Zgodnie z tym modelem, znanym jako „hipoteza wielkiego zderzenia”, około cztery miliardy lat temu Ziemia zderzyła się z inną planetą wielkości Marsa. Materiał wyrzucony w przestrzeń kosmiczną w wyniku tego potężnego zderzenia ostatecznie połączył się, tworząc Księżyc. Uważa się, że niektóre fragmenty tymczasowo przechwycone dziś na orbicie Ziemi mogą również nosić ślady tej przeszłości.