Pierwsze spojrzenie na Sofię Carson i Coreya Mylchreesta w serialu Netflixa <i>My Oxford Year</i>
Szkoła prawie się skończyła, ale My Oxford Year sprawi, że zapragniesz powrotu na kampus. Romans Netflixa, oparty na bestsellerowej powieści Julii Whelan z 2018 r. o tym samym tytule, opowiada historię ambitnej Anny De La Vegi, która realizuje swoje marzenie o studiach podyplomowych na Uniwersytecie Oksfordzkim, zanim wróci do Stanów, gdzie czeka na nią dobrze płatna praca w Goldman Sachs. Jednak gdy iskry przeskakują między nią a jej czarującym profesorem poezji, Jamie Davenportem, ich związek zagraża życiu po studiach, które skrupulatnie dla siebie zaplanowała.
Widzowie Netflixa mogą rozpoznać twarze w centrum tej historii miłosnej: Sofia Carson, znana z Purple Hearts i The Life List , gra rolę Anny i jest producentką wykonawczą, podczas gdy Corey Mylchreest, znany z Queen Charlotte i The Sandman , gra rolę Jamiego. Widzowie mogą również znać reżysera: nominowanego do nagrody BAFTA Iaina Morrisa, który wyreżyserował również The Inbetweeners. Scenariusz napisały Allison Burnett i Melissa Osborne, które napisały scenariusz na podstawie książki Whelan, która z kolei została zaadaptowana z oryginalnego scenariusza Burnett. Siedem lat po tym, jak My Oxford Year po raz pierwszy trafił na półki, adaptacja filmowa zacznie być dostępna na całym świecie w serwisie Netflix 1 sierpnia.
Kiedy Carson po raz pierwszy przeczytała scenariusz, „poczułam, jakbym czytała klasykę” – mówi ELLE. „Jakbym czytała ponadczasową historię miłosną, która wydawała się również tak świeża, tak nowoczesna, tak prawdziwa i tak prawdziwa dla tego pokolenia widzów. Byłam naprawdę podekscytowana, że mogę ją ożywić. Ale wiedziałam, że to wielka odpowiedzialność, ponieważ historia miłosna Anny i Jamiego jest tak głęboka, tak piękna i tak porywająca”.
Rzeczywiście, niezliczona liczba czytelników już ceni tę historię. Podczas kręcenia My Oxford Year w Wielkiej Brytanii „Byli fani książki, którzy widzieli, jak kręcimy, i przynosili mi egzemplarze książki do podpisania” — wspomina Carson. „I pomyślałam sobie: Wow, ta książka jest naprawdę tak kochana ”.
Mimo to w ekranizacji tej historii wprowadzono kilka drobnych zmian. Na przykład Anna w książce nazywa się Ella i ma pracować w kampanii politycznej w Waszyngtonie, zamiast w finansach. A w filmie osobiste pochodzenie i rodzina Anny zostały dostosowane tak, aby odzwierciedlały Carson. „Ważne było, aby w filmie była reprezentacja Latynosów, ponieważ ja również jestem Latynoską-Amerykanką” — wyjaśnia. Ale zespół nadal „starał się pozostać tak wierny [książce], jak to możliwe”.
Sofia Carson jako Anna w filmie Mój rok w Oksfordzie .
W 2023 roku, gdy Carson przygotowywała się do występu na Oscarach, kilka miesięcy po ogromnym sukcesie Purple Hearts , spotkała się z Temple Hill, firmą produkcyjną stojącą za słynnymi romansami o dorastaniu, takimi jak Saga Zmierzch , Gwiazd naszych wina i Love, Simon . Zaiskrzyło między nią a producentami Martym Bowenem i Laurą Quicksilver, którzy chcieli z nią pracować nie tylko jako aktorką, ale także jako producentką. Ze scenariuszy, które jej wysłali, My Oxford Year „od razu zdobył moje serce” — mówi.
Łatwo zrozumieć dlaczego. Osadzona w romantycznym i historycznym otoczeniu Oksfordu, podróż Anny i Jamiego zaczyna się na ścieżce od wrogów do kochanków, aż do wieczoru w pubie, który zmienia ich postrzeganie siebie. Jedno pociąga za sobą drugie, a ich flirt przeradza się w romans, ale Jamie chce, żeby nie stało się to poważniejsze — i wyraźnie ukrywa powód.
„Anna i Jamie zakochują się przez poezję i przez ich wzajemną miłość do poezji” — mówi Carson. Podsumowując ich romans, aktorka przytacza „ponadczasowy” cytat Alfreda Tennysona (którego Jamie często cytuje w filmie): „Lepiej kochać i stracić, niż nigdy nie kochać”. To według mnie jest definicja ich historii miłosnej”. Ich dynamika jest „ekscytująca”, „ognista” i „akademicka w naprawdę seksowny sposób” — mówi, „ponieważ zakochują się przez poezję na Uniwersytecie Oksfordzkim, który jest najbardziej niezwykle majestatycznym tłem do osadzenia historii miłosnej”.
Corey Mylchreest jako Jamie w filmie Mój rok w Oksfordzie.
Produkcja odbywała się w plenerach w okolicach Oksfordu, w tym w Magdalen College, co jest „ładną metaforą Anglii: pięknej, starożytnej, trochę dziwnej i trudnej do zrozumienia”, mówi reżyser Iain Morris w e-mailu do ELLE. Inne godne uwagi miejsca to Bodleian Library (jedna z najstarszych bibliotek w Europie), Duke Humfrey's Library („gdziekolwiek skierowaliśmy kamerę, wyglądało to niesamowicie”, dodaje Morris), The Sheldonian Theatre, Lancaster House i inne. Nominowany do Oscara operator zdjęć Remi Adefarasin ( Elisabeth ) pomógł stworzyć tak malowniczą scenerię.
Nawet przy elementach filmowych Morris widział, że historia może być wiarygodna i osadzona w rzeczywistości. „Podobał mi się pomysł, aby Oksford miał reputację majestatycznej instytucji, ale prawda jest taka, że od momentu powstania był przeznaczony dla studentów” — wyjaśnia. „Tak więc przez ponad 900 lat, oprócz nauki, młodzi ludzie robili to, co robią młodzi ludzie — upijali się, zakochiwali i odkochiwali itd. — z tym niesamowitym tłem, które zostało zaprojektowane właśnie po to, aby mogli to robić (i trochę się uczyć)”. Szukaj wieczorów karaoke, kebabów i innych znanych wybryków na terenie kampusu.
Kiedy przyszło do znalezienia Jamiego, Carson miała już na myśli Mylchreesta, po obejrzeniu go w Queen Charlotte . „Zawsze chciałam, żeby to był Corey” — mówi. „I bardzo otwarcie o tym mówiłam, jeszcze zanim go poznałam lub nawet z nim pracowałam”. Kiedy poleciała do Londynu na odczyty z chemii, czas spędzony z Mylchreestem tylko potwierdził jej przeczucie. „Jak tylko wszedł do pokoju, poczułam, że Jamie przybył”.
Morris mówi o chemii między współgwiazdami: „Byli fantastyczni razem i świetnie współgrali z resztą obsady”. W skład zespołu wchodzą również Dougray Scott ( Crime , Enigma ) jako William Davenport, Catherine McCormack ( Braveheart , Spy Game ) jako Antonia Davenport, Harry Trevaldwyn ( Jak wytresować smoka) jako Charlie Butler, Esmé Kingdom ( Fallen ) jako Maggie Timbs, Nikhil Parmar ( Gran Turismo ) jako Tom Sethi, Poppy Gilbert ( Stay Close , The Catch ) jako Cecelia Knowles, Romina Cocca ( The Penguin Lessons ) jako pani De La Vega, Yadier Fernández ( The Gold , The Mother ) jako pan De La Vega, Nia Anisah ( Sroka , Fabryka lalek ) jako Laura i Hugh Coles ( Mały renifer ) jako Ridley.
Ważne było, aby dobrze przedstawić Jamiego, ponieważ jego postać ma duży wpływ na życie Anny, i to nie tylko romantycznie. Mylchreest porównuje pogląd na życie jego postaci do poglądu Eckharta Tolle'a z Potęgi teraźniejszości. Jamie stawia na pierwszym miejscu „siedzenie w chwili obecnej, cieszenie się i wysysanie każdego ostatniego kęsa życia, który leży przed tobą”. Aktor dodaje: „Jest niesamowicie spontaniczny, odważny, zabawny, dowcipny, samokrytyczny, romantyczny, cyniczny. To eklektyczny skurwiel”.
Z drugiej strony Anna „jest marzycielką, która marzyła bez ograniczeń i zaplanowała każdą chwilę” swojego życia, mówi Carson. Ale po czasie spędzonym w Oksfordzie z Jamie, uczy się „być obecną w każdej chwili, żyć i kochać w chaosie życia, ponieważ to są najlepsze części. I zmienia ją to na zawsze i na lepsze”.
Aby przygotować się do swoich ról akademickich, zarówno Mylchreest, jak i Carson czytali dodatkowe lektury i odrabiali prace domowe. Mylchreest mówi, że rozmawiał z kilkoma osobami pracującymi w Oksfordzie, aby zorientować się w ich pracy; czytał biografie autorów i oglądał streszczenia na YouTube; czytał nawet Sylvię Plath, na przykład, aby móc rozmawiać o autorce jak ktoś, kto ją studiował. A jeśli chodzi o sekret Jamiego, aktor rozmawiał — nie zdradzając zbyt wiele — z osobami, które podzielały niektóre z prawdziwych doświadczeń jego postaci.
Mój Rok Oksfordzki może pozostawić widzów bardziej wzruszonymi, niż myśleli, gdy napisy końcowe się pojawią, ale obsada i ekipa mają również nadzieję, że może być podnoszący na duchu. „Próbowałem zrobić film, który odzwierciedla cudowne, chaotyczne, zabawne, niepewne, rozdzierające serce doświadczenie zakochania, więc myślę, że powinni spodziewać się filmu, który wydaje się trochę jak klasyczny romans, ale mam nadzieję, że też trochę ich rozśmieszy” – mówi Morris.
Carson ma nadzieję, że film „potwierdza, że życie jest zbyt krótkie, by nie przeżyć go w miłości, radości i spełnieniu”. Przypomina mi to zdanie, które Anna wypowiada na jednych ze swoich zajęć: „Poezji nie należy czytać. Należy ją przeżyć. Pozwól jej zmienić swoje życie”.
elle
