Zarządca budynku, w którym mieszkała Beatriz Sarlo, sporządził testament i rości sobie prawo do swojego mieszkania.

Portier budynku przy Hidalgo Street w dzielnicy Caballito, gdzie eseistka i akademiczka Beatriz Sarlo mieszkała od 2004 r., stawił się w sądzie, aby odebrać mieszkanie należące do intelektualistki , która zmarła w grudniu ubiegłego roku. Przedstawił dwie odręczne notatki jako dowód na chęć Sarlo, aby zostawić je mu w spadku.

Mężczyzna o nazwisku Melanio Alberto Meza López twierdził, że wykładowczyni naukowa zapisała mu w testamencie opiekę nad swoim zwierzęciem, kotem o imieniu Niní, i majątkiem , o czym świadczą dwa wątpliwe notatki, które złożył w 91. Sądzie Cywilnym w sprawie badanej przez sędziego Carlosa Hugo Goggiego.

Jeden z tych dwóch tekstów, datowany na 9 czerwca, brzmi następująco: „Ja, Beatriz Sarlo […] pragnę potwierdzić moją wolę, że w przypadku mojego zaginięcia lub innego wypadku moja kotka Nini musi pozostać pod opieką Alberto Mezy […]. Potwierdzam to swoim podpisem”.

Ponadto drugi ręcznie napisany tekst, datowany dwa miesiące później, 2 sierpnia 2024 r., dodaje opiekę nad mieszkaniem do kota: „ Alberto Meza, jesteś odpowiedzialny za moje mieszkanie po mojej śmierci, a także jesteś odpowiedzialny za mojego kota Nini, który docenia cię tak samo, jak ja doceniam i cenię ciebie. Beatriz Sarlo”.

Oba dokumenty są podpisane , a sąd oceni, czy pismo to należy do autora eseju.

Spór nie dotyczy w żadnym razie biblioteki Sarlo i jej materiałów roboczych, które akademik powierzył pisarce i badaczce Sylvii Saítcie, wykonawcy jej pracy . Komplikuje on jednak szereg planów, które były mąż Sarlo, architekt Alberto Sato Kotani, sporządził w celu rozdysponowania jej aktywów .

Zarówno mieszkanie, jak i pracownia pisarki miały posłużyć do utworzenia „funduszu kulturalnego” , który miałby finansować fundację nadzorowaną przez grupę intelektualistów bardzo z nią związanych, m.in. Saíttę, Adriána Gorelika, Davida Oubiñę, Adrianę Amante, Hugo Vezzettiego, Adę Solari i Gracielę Silvestri.

Chociaż Alberto Sato Kotani poślubił Sarlo w 1966 r., para była w separacji od kilku dekad . Architekt był w Argentynie w grudniu, aby pożegnać się z byłą żoną i zezwolić na kremację jej szczątków. Jako jej najbliższy krewny został wyznaczony na jej spadkobiercę.

Teraz wystąpienie Mezy Lópeza, opracowane przez jego przedstawiciela, adwokata Carlosa Félixa Somaglię, kwestionuje status Sato jako spadkobiercy i otwiera spór prawny.