Literatura: 5 wspaniałych niespodzianek do odkrycia na początku roku szkolnego

Opublikowano 5 września 2025 r. o godz. 16:57. Czas czytania: 2 min.

Pięć spośród 484 powieści tego sezonu literackiego, pięć oryginalnych perełek autorstwa uznanych pisarzy, którzy zbaczają z utartych szlaków, podejmują ryzyko, wybierając historię, formę literacką i ukazując cząstkę siebie.

Autoportret czarnym tuszem

przez Lydie Salvayre

Lydie Salvayre maluje zabawny autoportret z humorem i autoironią. Nieustannie dręczona przez Albane'a, 28-letniego sąsiada i swego rodzaju wewnętrznego demona, przeciwstawia się gatunkowi, biczuje się z powodu lęku przed publicznością, alergii na podróże i odrzucenia konwenansów. „Zastanawiam się, czy zdołam oprzeć się pokusie blefowania w tej książce, upiększania mojego życia kłamstwami” – zwierza się autorka „Pas pleure ”, laureatki Nagrody Goncourtów w 2014 roku. Poprzez prowokacje Lydie Salvayre składa szczere i wzruszające wyznanie między wierszami, gdy przywołuje dzieci, którym towarzyszyła jako psychiatra, gdy rehabilituje ojca i matkę, gdy mizantropiczna autorka wyolbrzymia samotność. „Czy chodziłam do końca nocy? Z pewnością nie. Czy unikałam tego? Często”. Nieupiększony autoportret. Poruszający.

Robert Laffont, 220 s., 20 euro.

Wywyższone samobójstwo Charlesa Dickensa

przez Philippe'a Delerma

Zawdzięczamy mu Davida Copperfielda , Przygody pana Pickwicka, Olivera Twista i emocje towarzyszące lekturom z dzieciństwa. Dickens, Charles Dickens (1812-1870) jest zbyt często zapominany. Oto spostrzeżenie Philippe'a Delerma: „Wszyscy go znają, a prawie nikt”. W książce z żywymi, krótkimi rozdziałami, autor Pierwszego łyku piwa i innych drobnych przyjemności (L'Arpenteur, 1997), przywraca przyjemność z czytania Dickensa. Znawca londyńskiego półświatka, brytyjski pisarz cieszył się niewiarygodną sławą, szczególnie podczas wyczerpujących publicznych tras czytelniczych. Podróż tak wyczerpująca, że ​​Delerm uważa ją za samobójczą. Szybko, przeczytaj Dickensa jeszcze raz!

Palma

przez Valentine Goby

Wspomnienie jest widoczne już od pierwszych stron: palmę trzeba przyciąć. „To piękna masakra” – podkreśla Valentine Goby w powieści inspirowanej autobiografią. I znowu: „To była palma. Żyła, a teraz jest martwa”. Czy życie może być niczym więcej niż ulotnym zapachem? Córka perfumiarza, Vive, kolekcjonuje zapachy i nieznane słowa. Wokół ogrodu i małej dziewczynki krążą ludzie, a życie mogłoby płynąć spokojnie, zależnie od kaprysów drzew i pachnących kwiatów. Ale dzieciństwo umyka, niczym sen, nieuchwytne. Piękna powieść o zapachu dzieciństwa, niewinności, która ulatnia się i zagraża życiu, które rośnie wokół palmy.

Równanie przed nocą

przez Blaise'a Ndalę

A co, gdyby losy II wojny światowej rozstrzygnęły się w Afryce? W tej powieści, która przywodzi na myśl thriller o globalnym zasięgu, Blaise Ndala opowiada o wyścigu o uran w latach 40. XX wieku. Dla nazistowskich Niemiec, podobnie jak dla aliantów, wydobycie cennej rudy z kopalń w Kongo Belgijskim było niezbędne do produkcji bomby atomowej… Podczas gdy wszyscy zapomnieli o sprawie, to właśnie podczas konferencji literackiej Beatriz Reimann otrzymała stare zdjęcie swojego ojca u boku Adolfa Hitlera . Trzeba było cofnąć się w czasie i rozwikłać nić szaleńczego pośpiechu. Trzeba było wybrać stronę…

Geografia zapomnienia

przez Raphaëla Sigala

„Nie fabularyzujemy obozów zagłady…” Raphaël Sigal pragnie zebrać rozproszone wspomnienia swojej babci. Bez dodawania do nich nowych. Bez powtarzania historii dziadka, bez badania, bez prób odkrycia prawdy. Ta bolesna historia blaknie, zwłaszcza że babcia cierpi na chorobę Alzheimera . A jednak nie ma mowy o uciekaniu się do fikcji, o wyobrażaniu sobie przeszłości. Pozostają tylko zapiski babci, a nawet to, co udało jej się po sobie zostawić: „Cóż mogę powiedzieć o swoim życiu? Już go nie pamiętam”. Milczenie niewątpliwie ma ostatnie słowo w tej poruszającej książce, która właśnie otrzymała Nagrodę Meduse.