Czy ława przysięgłych uzna Diddy'ego za winnego? Ekspert wyjaśnia, dlaczego sprawa jest tak skomplikowana.

Rząd nadal prowadzi sprawę przeciwko Seanowi Combsowi, co oznacza początek końca jednego z najbardziej nagłośnionych procesów federalnych w tym roku. Od pełnych napięcia zeznań byłych pracowników po zwolnienie przysięgłych i przekraczanie granic wpływów , ten proces był pełen niespodzianek. Teraz najważniejsze pytanie jest najważniejsze: czy rząd sprostał swojej sprawie przeciwko Combsowi?

Ławy przysięgłych mogą być nieprzewidywalne. A ta sprawa jest szczególnie skomplikowana, ponieważ nie chodzi nawet o to, czy Combs znęcał się fizycznie nad swoją byłą partnerką Casandra Ventura, świadkiem koronnym. Combs jest sądzony za spisek w celu wymuszenia okupu i dwa przypadki handlu ludźmi w celach seksualnych i transportu w celu uprawiania prostytucji — chociaż w środę prokuratura zdecydowała się nie kontynuować trzech z jego zarzutów dotyczących wymuszenia okupu, w tym porwania i aresztowania. (Będzie nadal kontynuować wiele pozostałych zarzutów dotyczących wymuszenia okupu, handlu ludźmi w celach seksualnych, przestępstw związanych z narkotykami i pracy przymusowej). Aby pomóc zrozumieć prawdopodobieństwo skazania Combsa, porozmawiałem z Larą Bazelon, profesorem prawa i dyrektorem Kliniki Sprawiedliwości Rasowej na Wydziale Prawa Uniwersytetu San Francisco. Nasz wywiad, który został przeprowadzony przed wiadomościami z tego tygodnia o wycofaniu zarzutów dotyczących wymuszenia okupu, został zredagowany i skrócony dla przejrzystości.

Slate: Kiedy prawnicy rządowi zaczynają kończyć swoją sprawę, czy wygląda na to, że wykonali dobrą robotę? Najbardziej bezpośrednie pytanie, jakie zadają ludzie, brzmi: Czy uważasz, że Sean Combs uniknie kary?

Lara Bazelon: Cóż, myślę, że tylko głupiec mógłby przewidzieć, co zrobi ława przysięgłych. Po prostu nie wiesz. To 12 osób. Mają wewnętrzną dynamikę, której nie da się odczytać. Ponieważ same ławy przysięgłych są tak kapryśne, zmienne i specyficzne dla 12 osób, nie da się tego przewidzieć.

Ale większe pytanie, jak sądzę, brzmi — załóżmy, że jest to 12 całkowicie obiektywnych, bezstronnych osób, które są tam, aby robić to, co słuszne, czyli stosować fakty — czy rząd wykonał dobrą robotę? I myślę, że odpowiedź brzmi, że wykonali dobrą robotę tym, co mieli, ale czy to, co mają, wystarczy?

Dla mnie sedno tej sprawy sprowadza się do przymusu, niezależnie od tego, czy uważasz, że był to przymus, czy zgoda. I to, jak sądzę, będzie debatą, która będzie motorem obrad. Ponieważ aby udowodnić najpoważniejsze zarzuty — handel ludźmi, transport w celu prostytucji, napaść na tle seksualnym, oskarżenia, które wywołały największe zdumienie, potępienie i odpowiedzialność — uciekają się do siły, oszustwa lub przymusu. To są sposoby, w jakie przechodzisz od aktu seksualnego do napaści na tle seksualnym.

Zespół Combsa mówi: „Słuchajcie, czy on jest miłym facetem? Nie. Czy uderzył Cassie Venturę na wideo? Tak. Czy jest sądzony za to? Nie. Czy jest sądzony za to, że jest miłym facetem lub dobrym chłopakiem? Nie. Ma kilka interesujących upodobań seksualnych i był z ludźmi, którzy byli gotowi pozwolić mu na oddawanie się im, uczestnicząc w nich. I robili to z szeroko otwartymi oczami. Spójrzcie na ich teksty, spójrzcie na rzeczy, które robili, aby ułatwić „wybuch” — to nie jest przymus”. A potem, ze strony oskarżyciela, masz ich mówiących: „Cóż, zasadniczo trzymał ich życie w swoich rękach. I co jest bardziej przymuszające niż powiedzenie komuś, zasadniczo: „Jeśli tego nie zrobisz, ujawnię kompromitujące informacje na twój temat. Jeśli tego nie zrobisz, odetnę ci możliwości rozwoju kariery. Jeśli tego nie zrobisz, naprawdę, naprawdę utrudnię ci życie, a jestem niesamowicie bogatą i wpływową osobą, więc najlepiej uwierz, że mogę spełnić te groźby”?” I nie wiem, co dokładnie ława przysięgłych o tym powie, ponieważ to nie jest standardowy przypadek, myślę, że pod wieloma względami.

I jest podręcznik. Podręcznik to R. Kelly i Young Thug , aby powiedzieć, że ci mężczyźni mieli te przedsięwzięcia, które wyglądały legalnie na powierzchni, ale w rzeczywistości były tylko przykrywką do popełniania całej masy niewiarygodnie poważnych przestępstw. I ten podręcznik naprawdę się włącza Czy ława przysięgłych uważa, że ​​był przymus, przynajmniej w przypadkach, w których nie było oczywistej siły lub strachu? I nie wiem. To naprawdę interesujące pytanie.

Powiedziałeś, że to nie jest twój standardowy przypadek. Czym różni się to od innych federalnych przypadków handlu ludźmi lub wymuszeń?

Więc próbowałem w jednej z tych spraw dwa razy, ponieważ ława przysięgłych zawiesiła się za pierwszym razem, a potem próbowałem ponownie i został skazany. I wydaje mi się, że to był bardziej typowy przypadek, w tym sensie, że ten rząd był kimś, kto nazywał się alfons. Jego przedsięwzięciem jest alfonsowanie i stręczycielstwo. Nie prowadzi wytwórni płytowej o nazwie Bad Boy Records. Jest alfonsem: używał siły, oszustwa i przymusu, aby zmusić te dziewczyny do pracy dla niego jako prostytutki. To bardzo standardowy przypadek. I jest federalny, ponieważ przekraczają granice stanowe, aby udać się w różne miejsca, aby wykonywać akty prostytucji, a także dlatego, że istnieje federalny statut, który konkretnie kryminalizuje alfonsowanie i stręczycielstwo nawet w granicach stanowych. Wydaje mi się, że to było o wiele bardziej typowe i proste do zrozumienia. To było coś w rodzaju: To był jego biznes, to było to, co robił. Stręczył ludzi; miał tę kobietę, która była jego żoną, ale zasadniczo jego arcyrekruterką. A potem ona poszła dalej i rekrutowała ludzi, i usłyszysz od niej, i usłyszysz od nich. I to wydawało się o wiele bardziej bezpośrednie, a nawet wtedy jurorzy zawisli za pierwszym razem.

Tutaj musisz uwierzyć, że ten wielomilionowy biznes, który obejmował wytwórnie płytowe, odzież i promowanie karier naprawdę ważnych artystów, jest w istocie przedsięwzięciem przestępczym. A to jest bardziej skomplikowany przypadek, gdy masz legalny biznes. Jest zarejestrowany, płaci podatki, rozwija kariery ludzi, zarabia pieniądze. To właśnie mam na myśli, gdy mówię, że po prostu nie uważam, aby było to tak proste. To samo dotyczy Young Thuga. Miał wytwórnię płytową, a oni mówią: „Cóż, nie zwracaj uwagi na wytwórnię płytową. To był gang uliczny”. I to jest takie: „ No cóż, chyba, ale nie zwracaj już uwagi na wytwórnię płytową? Wydawał też dużo muzyki. Myślę, że jest trudniej, gdy oskarżony nie jest typowym ulicznym przestępcą, a zamiast tego jest bardzo szanowanym, odnoszącym sukcesy artystą i przedsiębiorcą. A potem mówi się ci, że to była w wielu aspektach fasada, aby być najgorszym rodzajem przestępcy.

I mówisz, że jest trudniej, ale to, co ja wywnioskowałem z historii o sprawie, którą osobiście prowadziłeś, to to, że nawet regularnie jest to trudne, prawda?

Rzeczy mogą się rozpaść. Zeznania świadków mogą się rozpaść. Czasami ofiary to skomplikowane osoby, które nie zawsze są całkowicie szczere, których opowieści nie zawsze są łatwe do zrozumienia. I oczywiście obrona podkreśli i wskaże każdą niespójność i powie: „Ci ludzie są sami dla siebie. Chodzi tylko o pieniądze i ich 15 minut sławy, nie można im ufać. Spójrz, jak szczęśliwi są na Instagramie, na tych zdjęciach, a teraz odwrócili się od niego, ponieważ jest to dla nich pomocne, ale w tamtym czasie byli bardziej niż szczęśliwi, że mogą się na to zgodzić”.

Słyszysz wiele różnych opinii i reakcji na zeznania w przepełnionych salach sądowych, gdzie przechodzisz przez całą gamę ludzi, od innych dziennikarzy, po członków społeczeństwa, którzy są po prostu zainteresowani, po innych prawników, niektórych wybitnych. Więc naprawdę fascynujące jest obserwowanie reakcji ludzi, ponieważ myślę o nas jako o czymś w rodzaju zastępczego ławy przysięgłych.

Jesteś zastępczym ławnikiem. I to sprowadza się do szerszej kwestii, czyli tego, że ławnicy są naprawdę skomplikowanymi, zróżnicowanymi organami i niekoniecznie są w pełni wykształceni po #MeToo. Mają własne doświadczenia życiowe, z których czerpią. I rzecz w tym, że wystarczy, że jedna osoba powie: „Przepraszam, nie wierzę, że to było wymuszone, nie wierzę”, aby powiesić całą ławę przysięgłych. I myślę, że na to liczą prawnicy Combsa i nie uważam, że to szaleństwo. Myślę, że to rozsądna strategia.

Inną rzeczą w tych przypadkach jest to, że kary są tak surowe. Więc jeśli zostanie skazany, dostanie dożywocie. A w systemie federalnym umrze tam, ponieważ nie ma zwolnienia warunkowego. Znieśliśmy zwolnienie warunkowe. A ławnicy nie mogą wiedzieć — nie powinni wiedzieć — ale trzeba się zastanowić, czy coś z tego nie wyciekło, ponieważ każdy artykuł o tej sprawie mówi, że grozi mu dożywocie. Więc jeśli choć jeden ławnik rozumie lub jest świadomy przesadnej natury kary, może po prostu pomyśleć: „Nie czuję się komfortowo, wysyłając 55-latka na śmierć do więzienia, skoro nikogo nie zabił”. Może to być również powiązane z ich szacunkiem dla niego jako artysty i przedsiębiorcy i tym wszystkim. Więc czuję, że jest to czynnik celebrycki, który również sprawia, że ​​jest to naprawdę niezwykłe.

Czy mógłby Pan wyjaśnić więcej na temat wyroków za poszczególne zarzuty, którym został poddany Combs?

Ten, który niesie ze sobą potencjalne życie, to spisek wymuszenia. Następnie są dwa zarzuty handlu seksualnego siłą, oszustwa lub przymusu — to również jest maksymalny wyrok dożywocia i ma obowiązkowe minimum. Więc to są te duże.

Ponownie, to nie jest „typowy” przypadek wymuszeń. Typowy przypadek wymuszeń to mafia, prawda? A ich legalnym przedsięwzięciem biznesowym jest, powiedzmy, system kanalizacyjny, ale tak naprawdę robią mnóstwo rzeczy, których nie powinni robić, które są całkowicie nielegalne. Twierdzenie, że Bad Boy Records jest przedsięwzięciem przestępczym, moim zdaniem, jest większym podniesieniem, ponieważ można wskazać wszystkie rzeczy, które robili, które były legalne.

Kiedy mówię o sprawach RICO i dowodach, myślę o The Wire . To był pięciosezonowy serial telewizyjny, w którym funkcjonariusze organów ścigania spędzali większość czasu na zbieraniu dowodów i budowaniu sprawy za pomocą podsłuchu. Nie mamy tutaj takiego poziomu, takiej góry dowodów. To naprawdę tylko „on powiedział, ona powiedziała”.

Dokładnie tak. Mam na myśli, że są pewne dowody potwierdzające. Na przykład nagranie wideo, na którym fizycznie znęca się nad Cassie. Ale czy to prowadzi do ostatecznego pytania, kiedy brała udział w tych dziwacznych imprezach, czy to z powodu zbliżających się konsekwencji? Musisz zrobić dodatkowy krok. Musisz wziąć nagranie z 2016 roku i powiedzieć, że to było z tyłu głowy za każdym razem, gdy brała udział, lub mówiła, że ​​była podekscytowana udziałem, lub pomagała to zorganizować.

Ciekawe, że oskarżenie odtwarzało te drobne fragmenty dziwactw, a obrona odtwarzała solidne pięciominutowe fragmenty, myśląc, że są pomocne. Mają nadzieję, że nagranie jest oczyszczające, co jest trochę szalone, prawda? Pomyśleć, że to, co wiele osób uznałoby za nie do przyjęcia, jest w rzeczywistości tym, co go uniewinni. To naprawdę interesujący hazard.

Myślę też, że nie do końca rozumiemy zjawisko uzależnień i zażywania narkotyków .

To prawda. Nie jesteśmy. Oczywiście, obrona powie: „Tak, cóż, oni brali te narkotyki dobrowolnie. Chcieli być naćpani”. Ale jeśli twoje ciało było wypchane MDMA, Xanaxem i wszystkimi innymi rzeczami, czy w ogóle jesteś w stanie wyrazić zgodę w tym momencie?

I pojawia się dodatkowe pytanie: czy te leki sprawią, że będziesz sprawiać wrażenie, że czerpiesz przyjemność ze współżycia, nawet jeśli tak nie jest?

Jasne. Jeśli jesteś w Molly i myślisz, że wszystko jest w porządku, włączając w to seks z wieloma prostytutkami jednocześnie, czy naprawdę o tym myślałeś? Fakt, że jest 12 przysięgłych, prawdopodobnie daje jego obronie wiele nadziei.

Co byłoby niezbitym dowodem w sprawie handlu ludźmi i wymuszeń seksualnych?

Mam na myśli, że ostatecznym byłoby nagranie odrażającego filmu, na którym on dosłownie stoi z bronią lub kijem baseballowym i jest naprawdę oczywiste, że jeśli tego nie zrobisz, „naprawdę, naprawdę cię skrzywdzę”. To byłoby jedno. Również pisemne komunikaty, w których ktoś mówi: „Naprawdę nie chcę tego robić”, a on mówi: „Cóż, jeśli tego nie zrobisz, wypuszczę ten drugi raz, kiedy to zrobiłeś i zrujnuję ci życie” lub „Jeśli tego nie zrobisz, przyjdę po twoją rodzinę”.

Co nie jest niezbitym dowodem, to intymne relacje z przemocą partnerską, które podlegają interpretacji, w tym ze strony ławy przysięgłych. Ponieważ nieuchronnie w przypadku IPV, to jest kolejka górska, prawda? To faza miesiąca miodowego, robi się naprawdę ciemno, odsuwanie się, a potem ponowne godzenie się, seks za obopólną zgodą po seksie bez zgody. „Więc jesteś świnią, a ja odchodzę”, a następnie „Kocham cię tak bardzo. Nie mogę się doczekać, aby wziąć udział w kolejnym freak-offie”. To bardziej skomplikowana narracja i myślę, że to jest rodzaj narracji, na której era #MeToo naprawdę skupiała się, tłumacząc ludziom jako uzasadnioną narrację napaści seksualnej. Ale myślę, że nie jest jasne, czy ten projekt edukacyjny odniósł sukces.

Czy jest coś, co prokuratura ledwie poruszyła, a co pan chciałby, żeby zespół zbadał dokładniej?

Nie wydaje się, aby pracownicy, którzy przeprowadzają testy, byli aż tak pomocni dla rządu. Mówią rzeczy w stylu: „Tak, czasami potrafił być chamem. Ale też był dla mnie bardzo pomocny, a ja sam niczego nie widziałem”. Mam na myśli, że niektórzy z nich potwierdzają fragmenty historii, ale akt oskarżenia jest tak jasny — Sean Combs i jego współpracownicy — i odnosi się wrażenie, że jest zespół ludzi, którzy pomagają to zrealizować. A poza szefem sztabu, kim są ci ludzie? A jeśli to ta armia pochlebców i żołnierzy, gdzie oni są, jak się nazywają i co robili? „Pracowałem dla niego przez długi czas i był w większości niesamowity, ale trochę chamem” — to nie to, co mówi nam akt oskarżenia. Mówi nam coś innego.