Jakiego świętego obchodzimy dzisiaj, 2 sierpnia: katolicki kalendarz świętych i ich znaczenie religijne

W tę sobotę Kościół katolicki wspomina świętego Euzebiusza z Vercelli , wybitną postać IV wieku, pierwszego biskupa Vercelli i zagorzałego obrońcę wiary chrześcijańskiej przed herezją ariańską.

Jego życie i dzieło wspominane są dziś w ramach katolickiego kalendarza świętych, w siedemnastym tygodniu okresu zwykłego .

Święty Euzebiusz urodził się na Sardynii na początku IV wieku, a później wstąpił do duchowieństwa rzymskiego. W 345 roku został wybrany na biskupa Vercelli w północnych Włoszech. Podczas swojej posługi biskupiej promował życie monastyczne w swojej diecezji i odegrał znaczącą rolę w szerzeniu chrześcijaństwa poprzez kaznodziejstwo.

Jego stanowczy sprzeciw wobec arianizmu – ruchu teologicznego negującego boskość Chrystusa – doprowadził do licznych prześladowań. Cesarz Konstantyn skazał go na wygnanie za obronę ortodoksyjnej doktryny. Pomimo wygnania, Euzebiusz kontynuował niestrudzone działania na rzecz przywrócenia wiary katolickiej. Zmarł w Vercelli w 371 roku.

Oprócz wspomnienia św. Euzebiusza, dzisiejsza liturgia oferuje refleksje na temat sprawiedliwości, wolności i świadectwa wiary. Pierwsze czytanie (Kpł 25, 8-17) nawiązuje do Roku Jubileuszowego, czasu, w którym odpuszczane są długi, a majątek wraca do pierwotnych właścicieli , podkreślając zasadę sprawiedliwości społecznej ustanowioną w Prawie Mojżeszowym.

Psalm responsoryjny (Psalm 67) jest błaganiem o Boże błogosławieństwo dla wszystkich narodów, prośbą, aby Bóg rządził sprawiedliwie i objawił swoje zbawienie całej ziemi.

Dzisiejsza Ewangelia (Ewangelia Mateusza 14:1-12) opowiada o egzekucji Jana Chrzciciela, a ta opowieść ukazuje cenę proroczego świadectwa i wierności prawdzie, nawet w obliczu władzy politycznej i prześladowań.

Pan przemówił do Mojżesza na górze Synaj:

„Policz siedem tygodni lat, siedem razy siedem, tak aby siedem tygodni lat dało w sumie czterdzieści dziewięć lat.

Dziesiątego dnia siódmego miesiąca zatrąbicie w trąbę. W Dniu Przebłagania zatrąbicie w trąbę w całej swojej ziemi.

Uświęcicie pięćdziesiąty rok i ogłosicie go w kraju, wyzwolicie wszystkich jego mieszkańców. Będzie to dla was jubileusz: każdy odzyska swoją własność i powróci do swojej rodziny.

Rok pięćdziesiąty będzie dla was rokiem jubileuszowym: nie będziecie siać, nie będziecie żąć młodych pędów, nie będziecie zbierać winogron z nieużytków, bo to będzie rok jubileuszowy, który będzie dla was święty. Będziecie jeść wszystko, co pole urodza.

W tym roku jubileuszowym każdy odzyska swoją własność.

Jeśli cokolwiek kupisz lub sprzedasz od bliźniego, niech nikt nie wyrządzi krzywdy swemu bratu. Cokolwiek kupisz od bliźniego, niech będzie to zgodne z liczbą lat po Jubileuszu.

Będzie od ciebie pobierał opłatę zależną od liczby pozostałych zbiorów: im więcej lat, tym wyższa cena; im mniej, tym niższa. Bo to, co ci sprzedaje, to liczba zbiorów.

Niech nikt nie krzywdzi bliźniego swego. Bój się Boga swego, bo Ja jestem Pan, Bóg twój.

R. Boże, niech Cię sławią narody,

Niech Cię sławią wszystkie narody.

Niech Bóg będzie nam łaskawy i błogosławiony,

rozświetl na nas swe oblicze;

Niech ziemia pozna Twoje drogi,

wszystkie narody twoim zbawieniem.

R. Boże, niech Cię sławią narody,

Niech Cię sławią wszystkie narody.

Niech narody śpiewają z radości,

ponieważ rządzisz światem sprawiedliwie

i rządzisz narodami ziemi.

R. Boże, niech Cię sławią narody,

Niech Cię sławią wszystkie narody.

Ziemia wydała swój owoc,

Pan, nasz Bóg, nam błogosławi.

Niech się Go boją aż po krańce ziemi.

R. Boże, niech Cię sławią narody,

Niech Cię sławią wszystkie narody.

W owym czasie tetrarcha Herod usłyszał, co mówiono o Jezusie, i rzekł do swych dworzan:

„To jest Jan Chrzciciel, który zmartwychwstał i dlatego działają w nim cudowne moce”.

Herod bowiem kazał pojmać Jana i związanego w więzieniu z powodu Herodiady, żony swego brata Filipa; Jan bowiem powiedział mu, że nie wolno mu mieszkać z nią.

Chciał go zabić, ale bał się ludu, który uważał go za proroka.

W dniu urodzin Heroda, córka Herodiady zatańczyła przed wszystkimi i Herodowi tak się spodobała, że przysiągł jej dać wszystko, o co poprosi.

Ona, namówiona przez matkę, powiedziała mu:

"Daj mi natychmiast na tacy głowę Jana Chrzciciela."

Król żałował tego, ale ze względu na przysięgę i gości rozkazał oddać ją jej, a Jana kazał ściąć w więzieniu.

Przynieśli głowę na tacy, dali ją młodej kobiecie, a ona zaniosła ją swojej matce.

Jego uczniowie zabrali ciało, pochowali je i poszli powiedzieć o tym Jezusowi.

Wspomnienie świętego Euzebiusza z Vercelli zachęca wiernych do refleksji nad znaczeniem zaangażowania w prawdę i wierności zasadom wiary chrześcijańskiej, nawet w obliczu przeciwności losu. Jego życie postrzegane jest jako przykład doktrynalnej stanowczości i posługi duszpasterskiej.

*Treść ta została napisana na nowo przy pomocy sztucznej inteligencji, w oparciu o informacje pochodzące z Konferencji Episkopatu Kolumbii.