3I/ATLAS: Nowy międzygwiezdny gość, który intryguje naukę: Czy to statek kosmiczny?

1 lipca tego roku teleskop ATLAS (Asteroid Terrestrial-impact Last Alert System) Survey w Chile jako pierwszy zaraportował obserwacje obiektu z odległego miejsca we Wszechświecie. Był to pierwszy kontakt ludzkości z kometą 3I/ATLAS, trzecim zarejestrowanym obiektem międzygwiezdnym w naszym Układzie Słonecznym .

Według NASA , jest to już trzeci odkryty obiekt spoza naszego Układu Słonecznego. Tego typu obiekty nazywane są obiektami międzygwiezdnymi, ponieważ są zagubionymi podróżnikami we wszechświecie, którzy bez wyraźnego powodu krzyżują się z naszym otoczeniem.

„ Są fragmentami innych układów planetarnych, wyrzuconymi przez niestabilności grawitacyjne, zderzenia lub bliskie spotkania z gazowymi olbrzymami . W ten sposób stają się one materią wędrującą, dryfującą przez miliony lat w rozległej galaktycznej pustce, aż, przez czysty przypadek, przedostaną się w pobliże Słońca” – wyjaśnia astrofizyk Santiago Vargas, profesor Narodowego Uniwersytetu Kolumbii.

Biorąc pod uwagę, jak niewiele wiemy o jego składzie i pochodzeniu, obiekt ten wzbudził ciekawość społeczności naukowej, która uważnie obserwuje go z naziemnych obserwatoriów podczas jego przelotu przez Układ Słoneczny. Analizy te będą możliwe , dopóki kometa pozostanie widoczna dla teleskopów naziemnych do września 2025 roku. Po tym czasie jej podróż zaprowadzi ją zbyt blisko Słońca, uniemożliwiając obserwację do początku grudnia.

Z czego jest zrobiony? Czy to obcy statek kosmiczny? Skąd się wziął? Czy rozbije się o Ziemię? Oto, co wiemy do tej pory o tym kosmicznym rozbitku.

Według NASA kometa 3I/ATLAS nie stanowi zagrożenia dla Ziemi i utrzyma się z dala od naszej planety. Jej najbliższa odległość to około 1,8 jednostki astronomicznej (około 270 milionów kilometrów). NASA zaznacza również, że osiągnie ona punkt najbliższy Słońcu około 30 października 2025 roku, w odległości około 1,4 AU (210 milionów kilometrów, czyli 130 milionów mil), tuż wewnątrz orbity Marsa.

Ten obiekt powstał w innym układzie gwiezdnym i został w jakiś sposób wyrzucony w przestrzeń międzygwiezdną, przestrzeń między gwiazdami, wyjaśnia NASA. Przez miliony, a nawet miliardy lat, przemieszczał się, aż niedawno dotarł do naszego Układu Słonecznego. Eksperci obliczyli, że zbliżał się z kierunku konstelacji Strzelca , gdzie znajduje się centralny region naszej galaktyki Drogi Mlecznej. W momencie odkrycia obiekt 3I/ATLAS znajdował się około 670 milionów kilometrów od Słońca, w obrębie orbity Jowisza.

Astronomowie nie wiedzą jeszcze, jak duży jest obiekt 3I/ATLAS, ale z obserwacji wynika, że jest aktywny, co oznacza, że ma lodowe jądro i komę (świecącą chmurę gazu i pyłu otaczającą kometę zbliżającą się do Słońca) . Dlatego klasyfikują go jako kometę, a nie asteroidę.

Amerykański fizyk teoretyczny Avi Loeb należy do grona naukowców, którzy zasugerowali możliwość, że „3I/ATLAS była sondą wysłaną przez wrogą, obcą cywilizację”. Jednak jak dotąd nie ma naukowych dowodów na to, że jest to prawdą. Chociaż naukowcy, tacy jak astrofizyk Jorge Zuluaga, twierdzą, że nie da się wykluczyć tej możliwości, choć może się to wydawać nieprawdopodobne, w nauce powszechna jest tendencja do nie poświęcania zbyt wiele czasu na badanie najmniej nieprawdopodobnych hipotez, a zamiast tego odrzucania tych najbardziej prawdopodobnych. „Jeśli wykluczymy wszystkie, pozostała opcja, niezależnie od tego, jak nieprawdopodobna, musi być prawdziwa” – twierdzi.

Według Matthew Hopkinsa, astronoma z Uniwersytetu Oksfordzkiego, może mieć ponad 7 miliardów lat i być „najważniejszym” jak dotąd odkryciem międzygwiezdnym . W przeciwieństwie do dwóch poprzednich obiektów, które dotarły do Układu Słonecznego z innych części kosmosu, 3I/ATLAS wydaje się poruszać po stromej trajektorii przez galaktykę, co sugeruje, że pochodzi z grubego dysku Drogi Mlecznej, populacji starych gwiazd krążących nad i pod cienką płaszczyzną, w której znajduje się Słońce i większość gwiazd.

Badania Matthew Hopkinsa wskazują, że ponieważ gwiazda 3I/ATLAS najprawdopodobniej powstała wokół starej gwiazdy o grubym dysku, powinna być bogata w lód wodny .

Według NASA, porusza się bardzo szybko. W momencie odkrycia, ta międzygwiezdna kometa poruszała się z prędkością około 221 000 kilometrów na godzinę, czyli 61 kilometrów na sekundę, a jej prędkość wzrośnie w miarę zbliżania się do Słońca.

Jest to trzeci znany obiekt międzygwiazdowy, jaki kiedykolwiek zaobserwowano. 'Oumuamua , odkryty w 2017 r., był pierwszym znanym obiektem międzygwiazdowym; drugim był 2I/Borisov , odkryty w 2019 r.

Według Jorge Zuluagi wiedza o istnieniu takich ciał niebieskich pozwala nam ustalić, ile takich skał znajduje się w kosmosie i ile z nich może przedostać się do Układu Słonecznego.

Ponadto astrofizyk wskazuje, że jedną z dziwnych rzeczy dotyczących tego ciała niebieskiego, która skłoniła niektórych autorów do rozważenia mało prawdopodobnych hipotez, takich jak ta, że jest to sonda pozaziemska, jest to, że to, co do tej pory wiemy o tych wędrujących kawałkach lodu, uczy nas, że ciała tak duże jak to, chociaż są tam bardzo liczne, nie są najpowszechniejsze.

„Zgodnie z prostymi prawami prawdopodobieństwa, obiekt tak duży i tak blisko Słońca nie powinien minąć nas przez tysiące lat. Być może jednak te nowe informacje pozwolą nam ponownie ocenić nasze oczekiwania i oszacować liczbę takich obiektów unoszących się wśród gwiazd” – mówi naukowiec.