Verander nu, broeders!

Ik ging naar de deur, bedankte de chauffeur en vertrok, waarbij ik hem 4 sterren gaf. Ik denk altijd dat het beter kan.

“HANDEN VOOR UITWISSEL”, staat er op de grote glazen deur bij de ingang van het gebouw. De toegang is eenvoudig, er is niets ingewikkelds.

Meteen bij de ingang zie je je vier broers al staan, die meteen over de verschillende verdiepingen worden verdeeld. Geen rechtvaardigingen, vragenlijsten of oordelen. Je komt aan, meldt je aan, zet je broeders af, bezoekt het gebouw, kiest hetzelfde aantal broeders, betaalt en gaat met hen mee. Eenvoudig.

Tijdens één bezoek moet alles beslist worden.

De enige regel is dat je op karakter en kenmerken moet kiezen, zonder ooit gezichten te zien.

Je laat Maria, de oudste, vervelend en controlerend achter, die denkt dat ze veel privileges heeft en altijd negatieve opmerkingen maakt over alles wat ze doet. Je laat Luís, de oudste jongen, altijd gelijk hebben, die ook iedereen irriteert omdat hij denkt dat hij de heer van de privileges is. Je laat Rosarinho, de zus na jou, te zacht achter, geen sterke bondgenoot tegen de anderen, ijdel en alleen met zichzelf bezig, weinig of helemaal niet met anderen. Je laat Manel achter, jonger dan jij, die hem het voorrecht heeft ontnomen om de jongste te zijn, de verwende die denkt dat alles hem toekomt.

En onderdelen waarvoor vervanging nodig is.

Vervolgens begint uw bezoek rondom het gehele gebouw, helemaal tot aan de top. Kamer na kamer, verdieping na verdieping selecteert u kaarten met persoonlijkheidskenmerken die u mogelijk interesseren.

We gebruiken ons gezond verstand, niemand is perfect (zelfs wij niet, dat weet ik!). Je zoekt liever naar een volgorde die lijkt op wat je gewend bent (de derde van vijf broers), zodat het niet al te schokkend is.

Op de eerste verdieping zoek je een oudere vrouw. Je pakt twee of drie kaarten, waarvan sommige lijken op de kaart die je had. Je corrigeert op alle kaarten persoonlijkheidstrekken of interesses en kijkt naar andere kaarten die volgens jou ideaal bij je passen.

Op de volgende verdieping zoek je de oudere jongen. Het is niet zo dat hij niets vergelijkbaars heeft met wat jij hebt, maar je realiseert je dat hij nog andere kwaliteiten heeft die je nodig zou kunnen hebben en waar je nog nooit aan hebt gedacht.

En dan komt de volgende zus. Je vindt er weer eentje met een goede smaak, die zich bezighoudt met sociale kwesties en solidariteit, waarvan je nooit had durven dromen dat ze ontdekt zouden worden.

Vervolgens selecteer je de jongste, degene die wat volwassener lijkt, een bondgenoot in plaats van een concurrent, die je vermaakt en goede programma-ideeën heeft!

Je bereikt de top, gaat op het dak zitten, bestelt een kop koffie en analyseert nogmaals de drie of vier kaarten die je van iedere persoon hebt verzameld. Je elimineert beetje bij beetje en bereikt de eindselectie.

Je hebt je immers geconcentreerd op eigenschappen van ieder van je broers en zussen, waarvan je nu denkt dat ze die ook hadden, maar die je eigenlijk maar weinig liet zien of die je nooit hebt ontdekt. Het spijt ons!

Zodra u uw "fantastische vier" heeft uitgekozen, gaat u naar de receptie, waar u een kleurrijke folder krijgt met de tekst "Broedersdag - 31 mei" (oh! wat een geweldig idee!), uw keuze wordt bevestigd en u kunt gaan betalen.

– Goed, João Paulo, ben je tevreden met je keuze?

– Ja, dank je wel, ik hoop dat ik het goed heb…. Deze nieuwe kans om te kunnen kiezen wat we voorheen niet konden, is fantastisch. Het lag immers al vast toen we geboren werden! Er zouden veel minder conflicten in de wereld zijn als iedereen vanaf het begin deze kans zou krijgen! Minder conflicten thuis, betekent minder conflicten in de wereld, toch?

- Natuurlijk! De droom om zelf te kunnen kiezen in welk gezin je geboren wordt, toch?

- Dat! Ik ben echt blij... Ik hoop dat ik het goed heb! Hoeveel ben ik je schuldig?

- Niets.

- Niets? Zoals dit?! Ik heb mijn broers bij de ingang aan jullie overgedragen en ik ga weg met vier nieuwe broers... Zeg me niet dat ik de miljoenste klant ben, of dat ik een geheime sponsor heb!

– Nee, Johannes Paulus.

- Dan?

– Uiteindelijk is hij ons niets verschuldigd: toen hij de broers en zussen koos die hij dacht te verdienen en nodig te hebben, koos hij uiteindelijk voor degenen die hij thuis al had, zijn allertijden broers. Ik wist het niet, maar het was altijd de juiste keuze voor jou!…