Miley Cyrus legt uit waarom tuinieren het 'medicijn' is dat haar helpt nuchter te blijven


HET OVERZICHT
- Miley Cyrus vertelde in een nieuw interview voor CR Fashion Book hoe tuinieren haar helpt om nuchter te blijven.
- De ster reflecteerde ook op haar onafgebroken entertainmentcarrière: "Ik ben deze diepe toewijding aangegaan en heb er nooit aan getwijfeld of opnieuw naar gekeken", zei ze.
- Cyrus sprak over wanneer ze de industrie zou verlaten en wat haar gevoelens daarbij zijn.
Miley Cyrus is al vijf jaar volledig nuchter, een keuze die volgens haar "mijn hele leven heeft veranderd". In een nieuw interview met Pamela Anderson voor CR Fashion Book vertelt de zangeres openhartig over een activiteit die haar heeft geholpen haar nuchterheid te behouden: tuinieren.
Cyrus noemde het haar 'medicijn' en legde uit: "Tuinieren is iets wat je voor jezelf doet. Als we zoveel van onszelf hebben gedeeld, die kleine, kostbare momenten met iets simpels – zoals een zaadje in de grond stoppen en het verzorgen – wordt het een heel persoonlijk proces. Dat is het medicijn dat me geaard heeft gehouden in mijn nuchtere levensstijl. Het hoort bij een oefening, net zoals yoga dat kan zijn: de natuur in, iets met mijn handen doen en een creatieve uitlaatklep hebben die niet draait om roem of succes. Het is echt een overwinning als je een zaadje in de grond stopt en in het voorjaar bloemen ziet."
De ster sprak ook over haar non-stop carrière, die begon toen ze als kind de hoofdrol speelde in Hannah Montana op Disney Channel. Naarmate ze ouder werd, begon ze kritisch na te denken over de vraag of ze nog steeds in zo'n publieke rol wilde werken.
"Dingen op mijn manier doen – via mijn eigen, unieke proces – niet alleen de creatie die ik deel, maar ook het ontwerp van mijn leven, ik ben altijd aan het herontwerpen, heruitvinden en opnieuw inspireren," legde ze uit. "Ik had laatst zo'n moment toen ik in bed lag en dacht: 'Wauw, ik ben echt op een trein gesprongen toen ik 11 was, en ik ben er nooit meer uitgestapt.' Ik nam een beslissing toen ik 11 was en ik ben er nooit meer mee gestopt. Ik heb deze diepe toewijding gedaan en ik heb er nooit over getwijfeld of opnieuw over nagedacht. Pas toen ik eind twintig, begin dertig was, begon ik mezelf te heroverwegen: 'Is dit nog steeds wat ik wil?' Tot nu toe was het antwoord ja, maar ik ben niet bang voor de dag dat het nee is. Ik weet niet of die dag komt – wanneer dit mijn hart niet meer zo raakt als nu. Zoals je al zei, er zou een moment kunnen komen waarop dit me allemaal niet meer interesseert, en dat is oké. "
elle