IJs ontdekt buiten het zonnestelsel

Wetenschappers hebben voor het eerst de aanwezigheid van kristallijn waterijs buiten het zonnestelsel ontdekt, dankzij een waarneming die is gedaan met de James Webb-ruimtetelescoop.

Het onderzoek, geleid door Chen Xie, assistent-onderzoeker aan de Johns Hopkins University, bevestigt definitief het bestaan ​​van dit element in vaste toestand in een zonnestelsel op 155 miljoen lichtjaar van de aarde . Astronomen vermoedden dit al langer op basis van eerdere detecties van het element in gasvorm en de aanwezigheid ervan in ijzige toestand op nabijgelegen planeten.

De onderzoekers verduidelijkten dat de term "waterijs" de samenstelling ervan specificeert, aangezien veel andere bevroren moleculen, zoals koolstofdioxide of droogijs, ook in de ruimte worden waargenomen, meldde de Universiteit van Oviedo, die ook deelnam aan het onderzoek, in een verklaring die woensdag werd geciteerd door het agentschap Efe.

Waterijs werd in kristalvorm aangetroffen, gemengd met fijn stof, in een actief systeem waar ijslichamen op elkaar botsen, waarbij deeltjes vrijkomen die door de James Webb-telescoop konden worden waargenomen. In de koudste gebieden van de schijf bleek ijs meer dan 20% van het waargenomen materiaal uit te maken.

Volgens de onderzoekers is waterijs een belangrijk bestanddeel van de schijven rond jonge sterren, omdat het een grote invloed heeft op de vorming van reuzenplaneten en door kleine hemellichamen, zoals kometen en asteroïden, naar reeds gevormde rotsplaneten kan worden getransporteerd.

Noemí Pinilla-Alonso, onderzoeker aan de Universiteit van Oviedo en het Instituut voor Ruimtewetenschappen en Technologieën van Asturië (ICTEA), nam deel aan dit nieuwe onderzoek en legde uit dat deze ontdekking bevestigt dat "de processen die ijslichamen aan de grenzen van planetenstelsels beïnvloeden, mogelijk algemeen voorkomen in het heelal". Hij benadrukte ook de relevantie ervan voor het begrijpen van de thermische en dynamische geschiedenis van deze systemen.