Dromen worden werkelijkheid met de snelheid van het licht in de nieuwe wereld van Dino D'Santiago

Mundu Nôbu is opgericht om jongeren uit ondervertegenwoordigde gemeenschappen te helpen hun volledige potentieel te bereiken. Zo'n 100 van de 500 deelnemers verblijven al een jaar in deze droomfabriek, waar ze ook helpen nachtmerries zoals racisme en discriminatie te overwinnen.

Muzikant en componist Dino D'Santiago is de voorzitter van de vereniging die hij samen met Liliana Valpaços heeft opgericht. In een interview met het persbureau Lusa geeft hij toe dat het meer gaat om wat hij leert dan om wat hij onderwijst. Toch beseft hij hoe belangrijk het is voor hem als inspiratiebron en als bewijs dat zelfs mensen die uit een kansarme achtergrond komen, ver kunnen komen, zij het langzamer.

De kunstenaar raakt enthousiast als hij over deze jonge mensen praat, die vaak afkomstig zijn uit plaatsen "waar zelfs dromen een voorrecht is", maar die in deze Mundu Nôbu beseffen dat ze "meer dan de mogelijkheid om te dromen, veel hulpmiddelen hebben en veel mensen om zich heen die samen met hen floreren en die, subjectief gezien, aan elke droom werken".

"De een wil journalistiek studeren, we hebben een stage weten te bemachtigen, de ander wil diplomatie studeren en na een tijdje heeft ze al gesprekken over diplomatie met de president van de republiek, die haar aanmoedigt", vertelt hij.

Deze ruimte is de thuisbasis van jonge mensen die van poëzie houden en er een workshop creatief schrijven hebben gevolgd. Velen van hen hebben het land voor het eerst verlaten en een van hen vertegenwoordigde Portugal in Osaka, op 's werelds grootste expo, met een gedicht dat hij schreef.

En dan is er Abigail, 19 jaar oud, die altijd al van kunst hield en er al in slaagde om een ​​aantal van haar werken bij FNAC te exposeren.

Hij vertelde Lusa dat hij door de vereniging in contact kwam met "andere mensen, verschillende nationaliteiten, verschillende realiteiten".

"Dit opent mijn geest, waardoor ik meer inspiratie krijg en kan doen wat ik het liefste doe: tekenen", voegt hij toe.

Raquel is 18 jaar oud en wil journalistiek gaan studeren. Ze is ervan overtuigd dat Mundu Nôbu haar al heeft geholpen deze droom waar te maken. Ze benadrukt dat de organisatie haar leven aanvult met wat ze miste.

Leonor, 16, zag een groot verschil in de doelstellingen van de vereniging ten opzichte van alle andere. Naast haar droom om ballerina te worden, tekent ze en zou ze graag een architectenbureau willen beginnen.

Over Dino D'Santiago zegt ze dat hij haar laat geloven in haar dromen. "Hij laat me zien dat we, ongeacht mijn realiteit, onze dromen kunnen verwezenlijken."

Diana, 17, benadrukt ook de "goede resultaten" sinds ze besloot zich "er helemaal in te storten" en zich aan te sluiten bij deze nieuwe wereld. Van de vele gasten die de vereniging hebben bezocht - zakenlui van Portugese afkomst, kunstenaars, sporters, zangers - herinnert de jonge vrouw zich vooral actrice Rita Pereira. "Ze toonde haar wil en liet mij en andere jongeren achter met de wens om te geloven."

Voor Dino D´Santiago zijn de dromen van deze jongeren "met de snelheid van het licht" uitgekomen, waarbij grote en kleine investeringen een rol hebben gespeeld, zoals de vestiging van de vereniging in een chique wijk van Lissabon en niet in de wijken waar zij zelf wonen.

De auteur van liedjes als 'Nova Lisboa' en 'Crioula' waarschuwt voor de moeilijkheden waarmee deze jongeren te maken krijgen. Ze komen uit afgelegen buurten en zijn voor het overgrote deel afkomstig uit zeer disfunctionele en precaire gezinnen.

"In onze sociale woonwijken hebben we nog steeds huizen zonder elektriciteit, nog steeds huizen zonder water, nog steeds gaan kinderen hongerig naar school omdat er geen school is, nog steeds hebben we kinderen wier grootste vijanden hun broertjes en zusjes zijn die vechten om het weinige dat er in de koelkast zit."

Bij Mundu Nôbu zijn de technici die deze jongeren begeleiden 24 uur per dag beschikbaar, evenals een psycholoog. Ze delen lief en leed, vooral vanwege de diepgewortelde problemen, zoals racisme.

"Al deze kinderen delen de vreselijkste dingen die ze thuis meemaken", zei hij, en prees hun vermogen om in de toekomst te geloven, net als Edgar, die onlangs zijn moeder verloor en wiens vader in Angola woont. Hij heeft maandelijks heel weinig geld, woont alleen, studeert en wil afstuderen in de politiek.

Edgar Domingos was de grote winnaar van de literaire wedstrijd die een jongeman van deze vereniging ertoe aanzette Portugal te vertegenwoordigen op de Expo in Osaka, Japan. Hij kon er niet heen omdat hij bezig was met de legalisering van zijn land. Het was Francisco Vieira die het publiek boeide met een gedicht dat vraagt ​​en antwoordt: "En nu Portugal? Laten we het doen!"

De kunstenaar benadrukt het belang van relaties tussen jongeren. "Wat ze het leukst vinden aan het hele project, zijn de momenten van delen."

"Het feit dat ze zich gehoord voelen, betekent dat ze in absolute stilte, terwijl iedereen aan het woord komt, steeds meer het gevoel krijgen dat dit een thuis is waar ze zich kunnen bevrijden van hun kwetsbaarheid", zegt hij.

En ook aan moeilijke onderwerpen is geen gebrek, zoals de drievoudige moord in Bairro do Vale in Lissabon, waarbij een kapper, de vader van een van de jongemannen uit Mundu Nôbu, werd vermoord.

Maar ook de dood van Odair Moniz in Cova da Moura en de lichamen van Aziatische immigranten die door de politie werden aangetroffen in de Rua do Benformoso, gebeurtenissen die diepe indruk op hen hebben gemaakt en waaraan technici en een psycholoog moesten werken.

Op de controverses rondom immigranten en nationalisme antwoorden de jongeren: "Ik zal mijn waarde bewijzen. Ik zal bewijzen dat ik boven de kleur sta die jij ziet en waarvan jij denkt dat die minderwaardig is aan de kleur die jij nu hebt", zegt de muzikant.

Ângela Almeida, sociaal toezichthouder bij de vereniging, vertelt dat ze terugkijkt op alles wat haar is ontgaan en wat ze heeft gemist, om erachter te komen wat ze deze jongeren kan geven.

Hij benadrukt positief het interpersoonlijke contact van jongeren en ziet in hen "een heel mooie toekomst, die totaal anders is dan wat ze zelf meebrachten".

"Ik geloof dat deze jongeren, die al van gedachten veranderen, ook de gedachten van andere jongeren willen veranderen", zegt hij.

José Vaz, een andere waarnemer, zei dat hij verrast was door het aanpassingsvermogen van de jongeren.

"Wat wij aan jonge mensen doorgeven is zelfvertrouwen", zegt hij, en voegt eraan toe dat de missie geslaagd is als zij geloven in wat zij kunnen, en dat is veel.

Lees ook: Concert van Dino D'Santiago en Os Tubarões op het MED Festival wordt "bijzonder"