40 of 80 mg slechts eenmaal per jaar. Kinderen met SMA konden na 3 maanden zelfstandig rechtop zitten.
- Salanersen (BIIB115/ION306) is een nieuw antisense-oligonucleotide (ASO) met het potentieel om een hoge werkzaamheid en een eenmaal daagse doseringsfrequentie te bereiken voor de behandeling van spinale musculaire atrofie (SMA).
- Tussentijdse resultaten van een klinische studie in fase I laten zien dat kinderen met SMA die eerder gentherapie hadden ondergaan, een aanzienlijke vertraging van de neurodegeneratie en een klinisch significante verbetering van de motoriek ervoeren na het starten van salanersen.
- Op basis van veelbelovende gegevens uit een klinische fase I-studie is Biogen in gesprek met regelgevende instanties om salanersen door te laten gaan naar registratiestudies. Hiervoor maakt Biogen gebruik van zijn uitgebreide ervaring met SMA.
Biogen Inc. heeft de voorlopige resultaten bekendgemaakt van een klinische fase I-studie met salanersen, een antisense-oligonucleotide (ASO) dat wordt ontwikkeld voor de behandeling van spinale musculaire atrofie (SMA).
Salanersen gebruikt hetzelfde werkingsmechanisme als nusinersen, maar dankzij de krachtigere werking is het mogelijk om een hoge behandeleffectiviteit te bereiken met een doseringsschema van eenmaal per jaar . Om de beslissing om registratiestudies met salanersen te starten te onderbouwen, werd een tussentijdse analyse uitgevoerd van een klinische fase I-studie bij patiënten met SMA die eerder gentherapie hadden ondergaan.
Beide onderzoeksdoses, 40 mg en 80 mg, werden jaarlijks toegediend. Ze werden over het algemeen goed verdragen en leidden tot een significante vertraging van neurodegeneratie, zoals blijkt uit een daling van de neurofilamentniveaus. Exploratieve klinische uitkomstgegevens tonen klinisch significante functionele verbetering gedurende 1 jaar en het behalen van nieuwe ontwikkelingsmijlpalen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Deze gegevens werden gepresenteerd tijdens de SMA Research & Clinical Care Meeting, georganiseerd door Cure SMA en gehouden in Anaheim, Californië.
"Op basis van de verkregen gegevens denk ik dat het het gemakkelijkst is om de informatie over neurofilamenten en mijlpalen die door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zijn ontwikkeld, te interpreteren, vooral omdat deze kinderen eerder gentherapie hebben ondergaan. Het is verrassend om te zien dat een kind dat in het eerste levensjaar gentherapie heeft ondergaan en op vijfjarige leeftijd nog niet zelfstandig kon zitten, slechts drie maanden na de start van de salanersenbehandeling zelfstandig kan zitten", aldus Valeria A. Sansone, MD, PhD, klinisch en wetenschappelijk directeur van het NeMO Clinical Center in Milaan, hoogleraar neurologie aan de Universiteit van Milaan en hoofdonderzoeker van de fase I-studie met salanersen.
"Aangezien dit voorlopige gegevens zijn van een relatief kleine groep patiënten, kijk ik uit naar de fase III-onderzoeken. Die zullen meer inzicht geven in de effecten van salanersen bij zowel eerder behandelde als onbehandelde patiënten", voegde ze toe.
Een klinische fase I-studie met een enkelvoudige dosis en een oplopende dosering evalueerde de veiligheid, verdraagbaarheid en farmacokinetiek van salanersen. De studie bestond uit twee delen: Deel A, een gerandomiseerde, placebogecontroleerde studie bij gezonde volwassen mannelijke vrijwilligers, en een open-label Deel B bij kinderen met SMA die eerder onasemnogene abeparvovec hadden gekregen en van wie de klinische toestand door de onderzoeker als suboptimaal werd beschouwd. Tussentijdse resultaten werden verkregen uit Deel B (n=24), van personen die jaarlijks 40 mg of 80 mg salanersen kregen. Bij deelnemers met verhoogde neurofilament lichte keten (NfL)-waarden bij aanvang, wat wijst op progressieve neurodegeneratie, leidde de start van salanersen tot een gemiddelde verlaging van de NfL-waarden met 70% na 6 maanden, en deze waarden bleven gehandhaafd gedurende de geneesmiddelvrije periode van 1 jaar.
"Ondanks de indrukwekkende vooruitgang in de behandeling van SMA in het afgelopen decennium, blijven er aanzienlijke onvervulde medische behoeften bestaan. Salanersen vertegenwoordigt de volgende stap in Biogens voortdurende inspanningen om hieraan tegemoet te komen", aldus Stephanie Fradette, PharmD, PhD, directeur geneesmiddelenontwikkeling voor neuromusculaire aandoeningen bij Biogen.
"Aangezien de beschikbare gegevens bemoedigend zijn, willen we zo snel mogelijk overgaan tot de volgende fase in de ontwikkeling van salanersen. We zijn de deelnemers aan het onderzoek en hun families, evenals de onderzoekers en het personeel van de onderzoekscentra, zeer dankbaar", benadrukte Fradette.
Naast de veiligheids- en NfL-niveaus werden exploratieve klinische uitkomsten beoordeeld in een subgroep van deelnemers die ten tijde van de interim-analyse ten minste 1 jaar waren gevolgd (n = 8 deelnemers van 2 tot 12 jaar die 40 mg salanersen kregen). De helft (4/8) van deze deelnemers behaalde nieuwe WHO-mijlpalen die ze voorheen niet zelfstandig konden bereiken of waarvoor ze hulp nodig hadden, zoals lopen, kruipen, staan of zitten. Bovendien ervoeren deze deelnemers van baseline tot 1 jaar klinisch significante verbeteringen in motoriek, waaronder een gemiddelde verbetering van 3,3 punten ten opzichte van baseline (SD 4,46) op de Hammersmith Extended Motor Scale (HFMSE) en een verbetering van 5,3 punten (SD 4,75) op de Revised Upper Limb Assessment Module (RULM).
Cumulatieve gegevens uit de fase I klinische studie geven aan dat salanersen over het algemeen een goed verdragen veiligheidsprofiel heeft bij zowel de dosering van 40 mg als 80 mg, waarbij de meeste bijwerkingen licht tot matig van ernst zijn. De meest voorkomende bijwerkingen waren koorts en infectie van de bovenste luchtwegen.
Biogen is momenteel in gesprek met regelgevende instanties wereldwijd over het ontwerp van een fase III klinische studie. Biogen heeft de rechten verworven om salanersen wereldwijd te ontwikkelen, produceren en commercialiseren van Ionis Pharmaceuticals, Inc. Ionis ontdekte salanersen .
"Het proces van geneesmiddelenontwikkeling en -commercialisering is risicovol; slechts een klein aantal studies en programma's voor geneesmiddelenontwikkeling resulteert in een commerciële lancering. Resultaten van klinische onderzoeken in een vroeg stadium weerspiegelen mogelijk niet volledig de volledige resultaten of de resultaten van latere stadia of andere bredere studies – dergelijke resultaten zijn onvoldoende om goedkeuring voor het geneesmiddel te verkrijgen. Er mag geen onnodige waarde worden gehecht aan deze beweringen en de gepresenteerde wetenschappelijke gegevens", benadrukt Biogen.
SMA is een zeldzame, genetische neuromusculaire ziekte die mensen van alle leeftijden treft. De ziekte wordt gekenmerkt door het verlies van motorische neuronen in het ruggenmerg en de onderste hersenstam, wat leidt tot progressieve spieratrofie en spierzwakte.
SMA wordt veroorzaakt door een onvoldoende productie van een eiwit dat essentieel is voor het voortbestaan van motorische neuronen (SMN). De oorzaak is beschadiging van het SMN1-gen of de afwezigheid ervan. De ernst van de ziekte varieert.
Sommige mensen met SMA kunnen nooit zelfstandig rechtop zitten, anderen kunnen wel rechtop zitten maar nooit lopen, en weer anderen kunnen wel lopen maar verliezen dit vermogen na verloop van tijd.2 Zonder behandeling overleven kinderen met de ernstigste vorm van SMA doorgaans niet ouder dan twee jaar .
SMA treft ongeveer 1 op de 10.000 levendgeborenen, is de voornaamste genetische oorzaak van kindersterfte en een belangrijke oorzaak van invaliditeit bij adolescenten en volwassenen.
Het huidige SMA-medicijn, nusinersen 12 mg/5 ml injecteerbaar, is in meer dan 71 landen goedgekeurd voor de behandeling van baby's, kinderen en volwassenen met spinale musculaire atrofie (SMA). Het wordt toegediend als een pijler van de SMA-therapie en is wereldwijd al door meer dan 14.000 mensen gebruikt.
Auteursrechtelijk beschermd materiaal: de regels voor herdruk staan vermeld in de regelgeving .
rynekzdrowia
