De drie leugens die oplichters het vaakst gebruiken om ouderen te misleiden

Ouderen zijn een van de belangrijkste doelwitten geworden van oplichters, die misbruik maken van vertrouwen, gebrek aan vertrouwdheid met bepaalde technologieën en, in veel gevallen, eenzaamheid om hun oplichtingspraktijken uit te voeren. Deze praktijken veroorzaken niet alleen financiële verliezen, maar tasten ook de emotionele gezondheid van de slachtoffers aan, waardoor schuldgevoelens en wantrouwen jegens anderen ontstaan. Het kennen van de meest voorkomende leugens die deze criminelen gebruiken, is essentieel om deze te voorkomen en snel te kunnen reageren.

Een van de meest voorkomende vormen van oplichting is de oplichting met een familielid in nood . De crimineel belt en doet zich voor als een kind, kleinkind of neefje dat zich zogenaamd in een noodsituatie bevindt: een ongeluk, een arrestatie of een dringend medisch probleem. Met een geërgerde toon en absolute discretie eisen ze direct geld om het probleem "op te lossen". In veel gevallen verkrijgen oplichters vooraf informatie via sociale media of informele gesprekken, waardoor ze het verhaal persoonlijker en geloofwaardiger kunnen maken. De emotionele druk, gecombineerd met de urgentie, zorgt ervoor dat het slachtoffer handelt zonder de feiten te verifiëren.

Een andere veelvoorkomende techniek is de nepbankmedewerker . De oplichter belt of stuurt berichten waarin hij zich voordoet als een vertegenwoordiger van de financiële instelling en waarschuwt voor een zogenaamd verdachte transactie of een poging tot diefstal van de rekening. Vervolgens vraagt hij persoonlijke informatie en wachtwoorden om de transactie te "blokkeren". Soms vraagt hij het slachtoffer om zijn geld over te maken naar een "veilige rekening" terwijl het probleem wordt opgelost. In werkelijkheid is deze rekening echter van de oplichter en is het geld onherroepelijk verloren. Dit type misleiding is bijzonder gevaarlijk omdat het de angst om spaargeld te verliezen gebruikt als drijfveer voor impulsieve reacties.

De derde veelvoorkomende leugen is de leugen over de verrassingsprijs of de erfenis . Het slachtoffer ontvangt een telefoontje, brief of e-mail met de mededeling dat hij of zij een prijsvraag heeft gewonnen of dat hij of zij de begunstigde is van een erfenis van miljoenen dollars. De enige vereiste om deze te ontvangen, is het betalen van een reeks "administratiekosten", belastingen of vooruitbetaalde kosten. Criminelen beroepen zich op legitieme ambitie of de wens om iemands financiële situatie te verbeteren en beloven aanzienlijke bedragen in ruil voor relatief kleine voorschotten. Het geleverde geld is echter verloren en de prijs of erfenis komt nooit aan.

Het beschermen van ouderen tegen deze vormen van oplichting vereist voorlichting, preventie en voortdurende communicatie . Het is essentieel om:

• Leer ze dat ze een verhaal moeten verifiëren voordat ze actie ondernemen, door rechtstreeks contact op te nemen met familieleden of instanties.
• Houd er rekening mee dat geen enkele bank wachtwoorden of overschrijvingen vraagt om rekeningen te beschermen.
• Wees voorzichtig met prijzen of erfenissen waarvoor vooruitbetalingen vereist zijn.
• Zorg voor een open dialoog met familieleden, zodat zij verdachte situaties kunnen bespreken voordat ze geld of gegevens sturen.

Elke fraude die ongestraft blijft, maakt het mogelijk dat anderen slachtoffer worden. Daarom is het van cruciaal belang om dit onmiddellijk te melden bij de lokale autoriteiten en, in geval van financiële fraude, de bank in te lichten om te proberen de transacties te blokkeren. Bovendien helpt het verspreiden van deze gevallen in de gemeenschap om anderen te waarschuwen.

Oplichters weten hoe ze emoties zoals angst, urgentie en hoop kunnen manipuleren om hun doelen te bereiken. Geïnformeerd en alert zijn is daarom de beste verdediging. Het herkennen van deze drie meest voorkomende leugens – het familielid in nood, de nep-bankmedewerker en de meevaller – kan het verschil betekenen tussen het behouden van een heel leven aan spaargeld of het binnen enkele minuten verliezen ervan. Preventie en communicatie met het gezin voorkomen niet alleen financiële verliezen, maar beschermen ook de gemoedsrust en waardigheid van ouderen.