Het Met in New York stelt in een gerenoveerde vleugel 1.800 werken uit Afrika, Amerika en Oceanië tentoon.

Het Metropolitan Museum (Met) in New York heeft zijn nieuwe galerijen heropend gewijd aan de kunsten van Afrika, het oude Amerika en Oceanië – met meer dan 1800 werken – na een renovatie van miljoenen dollars van de vleugel vernoemd naar Michael C. Rockefeller .

Bezoekers kunnen de 3.700 vierkante meter grote ruimte bewonderen, met onder andere hoge, uit mangrovebomen gesneden West-Papoea-totempalen, talloze gouden en zilveren figuren uit verschillende Zuid-Amerikaanse landen en diverse houten maskers van Afrikaanse oorsprong.

Dit alles speelt zich af tegen de achtergrond van Central Park, dankzij een nieuwe schuin aflopende glazen wand aan de zuidgevel. De vorige glazen wand beschermde de kunstwerken niet tegen de ultraviolette straling van de zon die uit het iconische park kwam, waardoor het museum voorheen de zonwering moest sluiten en meer direct kunstlicht moest gebruiken.

"We wilden af ​​van deze bijna filmische, donkere en theatrale verlichting en overstappen op een meer ongerepte, mooie en lichte buitenruimte ", vertelde museumdirecteur Max Hollein tijdens een besloten persvertoning.

De directeur van het Met merkte op dat deze nieuwe verlichting ervoor zorgt dat de werken er "authentieker" uitzien en dat de objecten "meer integriteit" krijgen, omdat veel van de tentoongestelde stukken speciaal zijn gemaakt om buiten te worden tentoongesteld.

Dat idee deelt Laura Filloy Nadal, conservator van de kunst van het oude Amerika . Zij legt uit dat veel van de Mayakunstwerken in de vleugel zich op pleinen of openbare of particuliere gebouwen bevinden, "badend in zonlicht en met vegetatie erachter."

"Deze kans om Central Park (achter ons) te hebben , geeft ons de mogelijkheid om te zien hoe objecten gedurende de dag en de uren erna veranderen ", voegde de Mexicaanse curator toe.

De collectie, eigendom van filantroop Nelson A. Rockefeller, werd in 1969 aan de Met geschonken als een nieuwe afdeling en vleugel. De vleugel opende begin jaren 80 en kreeg de naam Michael C. Rockefeller Museum, ter ere van zijn zoon, die op 23-jarige leeftijd verdween tijdens een verzamelexpeditie onder de Asmat – dezelfde etnische groep in het zuidwesten van Nieuw-Guinea waarvan de imposante totempalen vandaag de dag te zien zijn.

Dit gedeelte van het museum is in 2021 gesloten en presenteert, na een renovatie ontworpen door WHY Architecture en Beyer Blinder Belle Architects, nu drie verschillende gebieden: Afrika, Oceanië en Latijns-Amerika, in plaats van dat het eerder werd gegroepeerd onder het label 'primitief'.

Het museum heeft zich ingespannen om niet alleen de reis die het kunstwerk heeft afgelegd te tonen, maar ook de oorsprong en de geschiedenis van de maker.

Zoals in het geval van een paleisdeur van de Yoruba – een West-Afrikaanse cultuur – die in 1904 werd gebeeldhouwd door de meesterbeeldhouwer Olowe van Ise, en die een ontmoeting tussen de koning en een delegatie van Britse koloniale functionarissen beschrijft.

"Het feit dat we al deze rijke kennis over dat werk hebben, is iets wat we voor al deze stukken zouden willen hebben. Door dat soort informatie te benadrukken, benadrukken we dat context belangrijk is voor het begrijpen van deze werken, dat specificiteit belangrijk is, en dat het onze rol als kunsthistorici is om dat allemaal te onthullen", aldus de conservator Afrikaanse kunst en conservator van de Michael C. Rockefeller Wing.

Hollein omschreef het project als "ambitieus" en zei dat het museum ongeveer 80 miljoen dollar heeft geïnvesteerd in de renovatie en herinrichting van de galerieën.

New York City droeg 14 miljoen dollar bij en de rest kwam van particuliere donaties van over de hele wereld.

" Het overgrote deel (van het renovatiegeld) komt uit particuliere fondsen van donateurs die ervoor willen zorgen dat het Met blijft wat het is, blijft bloeien en blijft investeren in zijn galerieën. We breiden niet uit, maar zorgen ervoor dat we de kunst die we hier hebben, die we onder onze hoede hebben, zo goed mogelijk tentoonstellen, en dat we blijven investeren, niet alleen in wetenschappelijk onderzoek of in de collectie, maar ook in de beste manieren om die te tonen," legde Hollein uit.