In de armen van mysterie: Mexico's fascinerende poppeneiland

Hoewel het eruitziet als de set van een macabere horrorfilm, is Isla de las Muñecas meer dan alleen een toeristische attractie: het is een van de krachtigste symbolen van de Mexicaanse populaire cultuur , waar dood, mysterie en folklore in een delicate balans naast elkaar bestaan. Geloof het of niet, een bezoek aan dit eiland betekent een wereld betreden waar de grens tussen het echte en het bovennatuurlijke vervaagt.

Een verontrustende plek, maar ook een die een onuitwisbare indruk achterlaat op bezoekers. Midden in de kanalen van Xochimilco , een lagune ten zuiden van Mexico-Stad, kun je het Poppeneiland bezoeken, een klein drijvend eilandje tussen de beroemde kanalen, een UNESCO-werelderfgoed. Hier staren honderden kapotte, vuile poppen, hangend aan bomen en hutten, bezoekers aan met glazen ogen, scheve hoofden en ontbrekende ledematen.

De oorsprong van het verontrustende en surrealistische Mexicaanse eiland

Isla de las Muñecas (het poppeneiland) is een surrealistische plek die jaarlijks duizenden reizigers trekt op zoek naar ongewone, mysterieuze en, voor velen, diep verontrustende verhalen. De geschiedenis ervan is nauw verbonden met de figuur van Don Julián Santana Barrera , de kluizenaar die er tientallen jaren alleen leefde, te midden van de poppen. Volgens de legende trok Don Julián zich in de jaren 50 terug op het eiland om in afzondering te leven. Op een dag vond hij het lichaam van een verdronken meisje in de kanalen bij zijn chinampa (kunstmatig eilandje). Kort daarna kwam er een pop bovendrijven; de man raapte hem op en hing hem aan een boom, als een symbolisch gebaar om de geest van het meisje te sussen.

Vanaf dat moment begon hij overal poppen op te hangen, ze uit het afval te halen, ze te verhandelen op markten of ze drijvend in het water te vinden. Hij geloofde dat de geest van het meisje het eiland bezat en dat de poppen hem konden beschermen. Zo verzamelde hij er meer dan 50 jaar lang honderden. Ironisch genoeg stierf Don Julián in 2001, precies op de plek waar hij beweerde het lichaam van het meisje te hebben gevonden. Sindsdien is het eiland bevroren in de tijd , als een heidens heiligdom voor een verloren ziel.

Een spannende ervaring

Een bezoek aan Isla de las Muñecas is niet voor iedereen weggelegd. De poppen zijn oud, verminkt, met lege ogen en warrig haar. Veel zijn behangen met draden, spijkers of touwen, wat een verontrustend visueel effect creëert. Toch is het juist deze surrealistische sfeer die fascinerend is: tussen bijgeloof en folklore is het eiland een unieke attractie geworden, een ongewone bestemming voor liefhebbers van duister toerisme , mysteries en waargebeurde verhalen die de fantasie tarten. Sommige bezoekers zweren dat ze de poppen hebben zien bewegen of fluisteren. Anderen laten offers, foto's of nieuwe poppen achter om de legende levend te houden.

Curiosa of legendes

Zelfs Tim Burton , meester van de cinematografische gothic, kon de duistere allure van Isla de las Muñecas niet weerstaan. Tijdens een reis naar Mexico in 2012 om zijn animatiefilm Frankenweenie te promoten, besloot de regisseur een paar uur door te brengen op deze macabere maar legendarische plek. Toch was de ervaring, volgens sommige bronnen, niet zo verontrustend als hij had verwacht: Burton vond het eiland blijkbaar veel minder angstaanjagend dan de verhalen – en de poppen – deden geloven. Volgens verschillende volksverhalen openen en sluiten sommige poppen hun ogen uit zichzelf, of bewegen ze lichtjes, zelfs als er geen wind is.

Anderen spreken over gefluister in de bomen of onzichtbare verschijningen die zich in de stilste uren laten horen. Er zijn andere chinampa's in de buurt van Xochimilco met hangende poppen, maar geen enkele heeft de dichtheid, sfeer of geschiedenis van het oorspronkelijke Isla de las Muñecas. Sommige zijn imitaties, gemaakt voor het toerisme, maar het eiland Don Julián is het enige authentieke eiland, dat zelfs door de lokale bevolking als zodanig wordt herkend. Het eiland is het decor geweest voor verschillende paranormale documentaires en programma's, waaronder Ghost Adventures en Destination Truth . Camera's hebben vaak ongewone geluiden en onverklaarbare verschijnselen vastgelegd tijdens nachtelijke opnames.

Hoe kom je er en wat is de beste reistijd?

Om Isla de las Muñecas te bereiken, vertrekt u vanaf de Xochimilco molinos (aanlegsteigers), gemakkelijk bereikbaar vanuit het centrum van Mexico-Stad per taxi of metro. Eenmaal daar gaat u aan boord van een trajinera , de kleurrijke traditionele bootjes die door de kanalen varen. De tocht naar het eiland duurt ongeveer 1-2 uur per enkele reis, afhankelijk van het vertrekpunt en de gekozen route. De tocht kan worden gecombineerd met bezoeken aan andere chinampa's en mariachimuziek aan boord. Toegang tot het eiland is niet altijd gegarandeerd : sommige gebieden zijn alleen zichtbaar vanaf de boot. Het is aan te raden contant geld mee te nemen voor aankopen of donaties. De beste tijd om Xochimilco en Isla de las Muñecas te bezoeken is tussen oktober en mei, om het regenseizoen te vermijden.

Als je op zoek bent naar een nog intensere ervaring, bezoek dan eind oktober Día de los Muertos (Dag van de Doden): legendes komen tot leven en de sfeer wordt nog intenser met symboliek en mysterie. Día de los Muertos (Dag van de Doden) is een van Mexico's belangrijkste en meest tot de verbeelding sprekende feestdagen. Deze feestdag, die op 1 en 2 november wordt gevierd, is geen sombere of trieste begrafenisviering, maar een tijd van vreugdevolle herdenking van de overledene. Volgens de Mexicaanse traditie keren de geesten van dierbaren op deze dagen terug om de levenden te bezoeken en bereiden families altaren, offergaven en festiviteiten voor om hen te verwelkomen.