Parkinson: wie in de buurt van golfbanen woont, wordt twee keer zo vaak ziek

Als u in de buurt van een golfbaan woont, wees dan voorzichtig. Er kunnen bijwerkingen optreden. En dat is niet onbelangrijk, vindt de groep onderzoekers van het Barrow Neurological Institute in de Verenigde Staten, die hiernaar een onderzoek uitvoerden: de bijwerking waarover zij in hun in Jama gepubliceerde studie spreken, is het risico om de ziekte van Parkinson te krijgen. In de Verenigde Staten blijkt dat mensen die in de buurt van golfbanen wonen, twee keer zoveel kans hebben op de ziekte van Parkinson. Het vermoeden, zo schrijven de auteurs, is dat ‘dit komt doordat de pesticiden die op golfbanen worden gebruikt, in het drinkwater terechtkomen’.

Onafhankelijke experts, bijeengebracht door het Britse Science Media Centre, wijzen er echter op dat "de ziekte complex is en dat veel andere factoren moeten worden uitgesloten voordat een duidelijk verband met pesticiden kan worden vastgesteld".

Het risico binnen 5 km van golfbanen

De onderzoekers verwijzen naar wat er gebeurt "binnen een straal van 5 km van golfbanen": in dit geval, benadrukken ze, "lopen mensen meer dan twee keer zoveel kans om getroffen te worden door de ziekte van Parkinson, een neurodegeneratieve ziekte die hoogstwaarschijnlijk wordt veroorzaakt door een complexe interactie tussen omgevingsfactoren en genetische aanleg".

Al jarenlang worden voor de behandeling van deze speelplekken pesticiden gebruikt, waaronder organofosfaten, chloorpyrifos, methylchloorfenoxypropionzuur (MCPP), dichloorfenoxyazijnzuur, maneb en organochloorverbindingen, waarvan bekend is dat ze in verband worden gebracht met de ontwikkeling van de ziekte van Parkinson. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat er een verband bestaat tussen golfbanen en een verhoogd risico op gezondheidsproblemen. Er is aangetoond dat pesticiden, zoals paraquat en rotenon, een Parkinson-achtige neurodegeneratie in de substantia nigra veroorzaken, voornamelijk via mechanismen die verband houden met oxidatieve stress, mitochondriale disfunctie en apoptose van dopaminerge neuronen.

"Men moet er rekening mee houden dat deze gebieden vaak met pesticiden worden behandeld om de esthetische normen van putting greens en fairways te behouden", benadrukken de onderzoekers. Bovendien kan het gebruik van pesticiden op golfbanen in de VS tot wel 15 keer hoger liggen dan in Europese landen. Bovendien kunnen deze stoffen in het grondwater infiltreren en het drinkwater verontreinigen.

Hoe het onderzoek werd uitgevoerd

Desondanks is er tot op heden slechts zeer beperkt onderzoek gedaan naar de mogelijke risico's van blootstelling aan herbiciden. Dit vormde het uitgangspunt voor de studie van het Barrow Neurological Institute, een op de bevolking gebaseerde studie waarbij gegevens uit het Rochester Epidemiology Project (REP)-systeem voor de koppeling van gezondheidsdossiers werden gebruikt om het verband te onderzoeken tussen het risico op nieuwe vormen van de ziekte van Parkinson en de nabijheid van 139 golfbanen in een gebied van 41.748 vierkante kilometer in het zuiden van Minnesota en het westen van Wisconsin.

Dit was gebaseerd op twee hypothesen: dat mensen die in de buurt van golfbanen wonen een hoger risico op de ziekte van Parkinson lopen dan mensen die verder weg wonen, en dat er een hoger risico geldt voor mensen die in waterleidinggebieden in de buurt van golfbanen wonen, waar sprake is van kwetsbaarheid voor grondwater of waar zich ondiepe putten bevinden.

Parkinson-beoordeling

Om patiënten met de ziekte van Parkinson te evalueren, deden de wetenschappers het volgende: ze identificeerden patiënten in Olmstead County van 1991 tot 2015 met behulp van de codes van de International Classification of Diseases en International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems in het Medical Records Linkage System (REP). Deze werden beoordeeld door een specialist in bewegingsstoornissen om de diagnose te bevestigen en de datum van aanvang van de motorische symptomen te bepalen.

Zowel laatstgenoemde als cognitieve symptomen werden onderzocht tijdens de diagnose, en de overeenstemming tussen klinische en pathologische diagnoses werd bevestigd bij een subgroep patiënten bij wie een hersenautopsie werd uitgevoerd. Controles werden uitgevoerd in een studiegebied dat 27 provincies in Minnesota en Wisconsin omvatte en werden gekoppeld aan Parkinson-gevallen op basis van geslacht en leeftijd op de indexdatum (datum waarop de symptomen bij het gekoppelde geval begonnen).

Nabijheid van golfbanen

Er werd ook een zorgvuldige evaluatie uitgevoerd om de incidentie van de ziekte in relatie tot de nabijheid van golfbanen te bepalen. De locatiegegevens voor deze gebieden uit 2013 werden verzameld door Esri Business Analyst voor 139 golfbanen binnen het studiegebied van 27 provincies.

De middelpunten van de golfbanen werden omgezet in veelhoekige grenzen die het gebied afbakenen met behulp van handmatige digitalisering en satellietbeelden. Daarnaast werd de afstand in mijlen tot de rand van de dichtstbijzijnde golfbaan, specifiek voor iedere Parkinsonpatiënt en de controlegroep, bepaald op basis van de breedtegraad en lengtegraad van het woonadres. De onderzoekers leggen uit dat laatstgenoemde "twee of drie jaar vóór het begin van de symptomen van de ziekte van Parkinson (voor zieke mensen) of de indexdatum (ten opzichte van de controlegroep) werd gebruikt om de afstand te berekenen. Zo werd rekening gehouden met een vertraging tussen de potentiële blootstelling aan het milieu en de ontwikkeling van motorische symptomen die door de ziekte worden veroorzaakt".

Waterputanalyse

Tegelijkertijd werd de kwetsbaarheid van de watervoerende lagen van 224 waterputten in een gebied van 27 provincies geanalyseerd, op basis van gegevens verzameld door de US Geological Survey. De verkregen parameters werden geclassificeerd als servicegebieden waar kraanwater vandaan komt, uit ondergrondse waterbronnen, uit oppervlaktewaterbronnen of uit privéputten, waarbij alle bewoners binnen hetzelfde waterservicegebied drinkwater uit een gemeenschappelijke bron krijgen, terwijl degenen die erbuiten wonen hun eigen privéput gebruiken.

Bovendien werd er voor de betreffende waterdienstverleningsgebieden een tweede classificatie gemaakt, namelijk of er al dan niet een golfbaan aanwezig was.

De resultaten

Wat was het resultaat? In Olmsted County werden tussen 1991 en 2015 450 gevallen van de ziekte van Parkinson vastgesteld, na 9.000 screenings.

Hoewel alle Parkinson-gevallen op het moment dat de symptomen zich voordeden op een adres in Olmstead County woonden, lieten gegevens uit de adresgeschiedenis soortgelijke gevallen met eerdere adressen in 22 van de 27 counties in het onderzoeksgebied zien. “Het mediane aantal adressen dat in het medisch dossier werd geregistreerd was 1 (1-2) en de mediane tijd dat men op deze adressen woonde was 18,5 (6,0-43,1) jaar – benadrukken de onderzoekers – wat erop duidt dat onze bevolking relatief stabiel was in termen van mobiliteit.”

De binominale indeling pesticiden-neurodgeneratieve ziekten

Paolo Maria Rossini , hoofd van de module Neuromotore C en directeur van de afdeling Neurowetenschappen en Neurorevalidatie van het IRCCS San Raffaele in Rome, vertelt ook over het onderzoek. Wie legt uit: "De Amerikaanse studie toont aan, wederom niet de eerste, dat er een zeker verband bestaat tussen sommige neurodegeneratieve ziekten (waaronder de ziekte van Parkinson) en het gebruik van pesticiden op grasvelden die direct (bijvoorbeeld golfers in dit geval of atleten die trainen in andere gevallen zoals amyotrofische laterale sclerose bij professionele voetballers) of indirect via drinkwater (voor verontreiniging van waterbronnen) kunnen verontreinigen en het gebruik van verschillende soorten pesticiden. Deze observatie is interessant en vestigt zeker de aandacht van de GGD op het probleem van mogelijk contact tussen stoffen met een pesticidewerking en het menselijk lichaam, maar ze kent verschillende beperkingen, waarvan sommige door de auteurs zelf worden beschreven, waaraan ik nog een belangrijk element wil toevoegen, namelijk tijd."

De tijdsfactor

"Het is namelijk bekend dat alle zogenaamde neurodegeneratieve ziekten (de ziekte van Parkinson, Alzheimer en ALS zijn de bekendste) een zeer lange 'triggerperiode' hebben", vervolgt Rossini. Met andere woorden: het duurt jaren, misschien wel decennia, voordat een bepaald mechanisme dat leidt tot de vroegtijdige dood van neuronen in een bepaald hersengebied, de symptomen van de ziekte veroorzaakt. Dit gebeurt omdat de hersenen zijn uitgerust met een weerstands-/veerkrachtmechanisme dat neurodegeneratie tegengaat. Om een ​​voorbeeld te geven met betrekking tot de onderzochte ziekte (de ziekte van Parkinson): meer dan 70-80% van de cellen die dopamine produceren in de basale ganglia moet degenereren voordat de symptomen van Parkinson optreden. Dit duurt jaren."

"Wat ontbreekt in deze studie (en soortgelijke werken) is of pesticiden de enige veroorzakers van degeneratie zijn, of dat het 'concurrerende' veroorzakers zijn (waarmee uiteraard andere moeten worden gedefinieerd) die deelnemen aan het proces van neurodegeneratie", concludeert Rossini. "Het lijkt mij dat de studie de levensduur van de verschillende onderzochte groepen niet bespreekt, en dit is zeker een beperking."