Het Italiaanse festival op 14 augustus in het Caruso, Belmond Hotel Amalfi Coast, verteld door manager Iolanda Mansi

door Emilia Filocamo

Het Festa Italiana op 14 augustus in het Caruso, Belmond Hotel Amalfi Coast, verteld door Iolanda Mansi, algemeen directeur van het hotel. Door Emilia Filocamo

Augustus. Bijna halverwege. Of de finish. De zomer breekt aan om de balans op te maken, om de balans op te maken, naar het keerpunt, is misschien wel de meest gebruikte, maar ook meest banale uitdrukking. Overal worden voorpret en de datum een ritueel, een behoefte aan een liturgie om het te vieren. Dagtochten, de blik gericht op de sterren, diners, het strand. In het Caruso, in het Belmond Hotel Amalfi Coast, wordt traditie een gemeenschap met de Festa Italiana, een formule die enkele jaren geleden werd ingevoerd en waarbij het hotel transformeert tot een dorpsplein, zoals zovelen van noord naar zuid, om een traditioneel festival te organiseren. Lichtjes tussen de bomen, kraampjes met typische producten, muziek, vrolijkheid, de gastronomische filosofie van chef-kok Armando Aristarco aangepast aan de gelegenheid. Iolanda Mansi, algemeen directeur van het vijfsterrenhotel in Ravello, legt het ontstaan en de redenen voor deze succesformule uit.

Directeur, waarom worden de Ferragosto-festiviteiten een dag naar voren gehaald? We wilden een conflict met evenementen op andere locaties vermijden en in zekere zin de dagen inluiden waarop het vieren van Ferragosto verplicht is.

Hoe ontstond de naam en het idee voor het Italiaanse Festival? De kernactiviteit van het bedrijf is het vieren en ondersteunen van de genius loci en Italiaanse authenticiteit. De Caruso is van oudsher een symbool van gastvrijheid en vakantie. Het idee was dan ook om een avond te wijden aan gezelligheid en het herscheppen van de eenvoudige, authentieke en klassieke sfeer van traditionele Italiaanse feesten.

Hoe onderscheidt Caruso zich in dit geval van andere, soortgelijke initiatieven en hoe vermijdt het dat het in stereotypen vervalt? Laten we zeggen dat de formule bekend is, maar wat wij kenmerken is dat we voor één avond het bijna onoverkomelijke gevoel van een vijfsterren luxestructuur willen "afbreken" en niet alleen gasten willen verwelkomen, maar ook iedereen die een elegante avond wil doorbrengen, maar dan met de eenvoud, gezelligheid en kleuren van een festival of een beschermheiligenfeest.

Van alle Italiaanse festivals die in het Caruso-museum worden gehouden, aan welk festival bent u het meest gehecht, wellicht vanwege een bepaalde gebeurtenis of herinnering? Wat ik me herinner, en wat vaak gebeurt, is dat gasten die elkaar niet kenden elkaar ontmoeten tijdens onze Festa Italiana en jaar na jaar op dezelfde datum samenkomen. We hebben een geweldige groep trouwe gasten die precies op tijd voor het evenement boeken en terugkomen alsof het een speciale gelegenheid is, een evenement dat je niet mag missen.

Welk gevoel gaat er door het team als het Italiaanse festival voorbij is? Het is absoluut een mix van melancholie – het is tenslotte half augustus, de zomer loopt ten einde – en tevredenheid met het resultaat. En dan is er nog de sterke wens om vooruit te kijken en alvast na te denken over de volgende editie.

In een context waarin toerisme gegijzeld lijkt te worden door een weinig inspirerende dynamiek, bedreigd door extreme pieken en vervolgens zorgwekkende plateaus, zijn dit soort initiatieven, die zelfs een vijfsterrenluxeresort "vertrouwd" laten voelen en het meer contextualiseren, door het te verbinden met de lokale omgeving en haar gebruiken, een winnende strategie? Absoluut, want het is een strategie die gericht is op het bevorderen van een bewustere vorm van toerisme, een die de lokale omgeving niet afschuimt, maar er juist in doordringt en de tradities, gewoonten en rituelen leert kennen.

Wat was de beste vakantie in augustus die de Caruso-directeur beleefde voordat hij ambassadeur werd voor vijfsterren luxe horeca? Alle herinneringen die ik als tiener had, toen ik, net als iedereen, zorgelozer was. Precies dat willen we de gasten van ons Italiaanse festival laten herleven.

Het interview eindigt hier: we moeten nadenken over het menu, de tuinverlichting, de to-dolijst, de gasten. Je kunt immers niet van een plek houden zonder de geschiedenis ervan te kennen, en geschiedenis is een klokkentoren, een zuil, een Latijnse inscriptie, een boek met een handgeschreven opdracht, maar ook een gerecht, een smaak, een gewoonte die met zorg en aandacht wordt doorgegeven, net als een recept of een oud familiealbum.