Bij de Jeu de Paume, de natuur in al haar glorie

“Er is geen landschap zonder uitzichtpunt […]. “Het is de blik die het landschap creëert”, zegt terecht de prachtige tekst van de schrijver Loo Hui Phang. Het verhaal van Ariadne loopt als een rode draad door de muren en verbindt de werken van de tweede editie van het Jeu de Paume-festival, georganiseerd door Jeanne Mercier, specialist in Afrikaanse fotografie. Dit tweede 'festival van nieuwe beelden' , getiteld 'Moving Landscapes', heeft dit jaar gekozen voor bossen, rivieren, ijsschotsen, eilanden en luchten. Het zijn allemaal natuurlijke elementen die geliefd zijn bij kunstenaars en die, zoals we weten, uiterst kwetsbaar zijn. Deze nieuwe editie is donkerder en opvallender dan het festival van 2022 : het biedt een theatrale visuele ervaring. Met gescripte video's en beelden met chromatische filters, maar vooral met grote formaten en meeslepende installaties, flirt de route met sciencefiction in een schemerige sfeer: we komen een fosforescerende cactus, bloedrode bossen en een spookachtige neushoorn tegen. Is dit de vierde dimensie?

"De matrix van de tentoonstelling zijn de bossen van Thomas Struth