Kiara's Law: Dit is wat u moet weten over de nieuwe regels voor hondenuitlaters, kinderdagverblijven en huisdierdiensten.

Het verhaal van Kiara , een Berner Sennenhond die in oktober 2022 verdween terwijl hij in een hondenopvang was ondergebracht, werd een symbool voor de strijd van huisdiereigenaren om de opvang van huisdieren in Colombia te reguleren .

Met de inwerkingtreding van Wet 2480 van 2025 is de naam van Kiara de naam geworden die de wetgeving omvat die veilige, verantwoorde en transparante omstandigheden moet garanderen op plekken waar huisdieren worden verzorgd.

Voor dierenarts Gabriel García zijn de positieve aspecten van deze nieuwe wet, naast de sancties, onder meer de invoering van aansprakelijkheid voor zowel eigenaren als hondenuitlaters, kinderdagverblijven, trimsalons en andere diensten. "Bovendien verbindt het iets zo belangrijks als training met de protocollen die instellingen en personen die zich bezighouden met de verzorging van dieren moeten volgen, waarbij de verplichtingen en plichten, evenals de rechten van gebruikers, duidelijk worden vastgelegd", aldus de expert.

Om te voldoen aan de nieuwe maatregelen met betrekking tot de inwerkingtreding van de Kiara-wet, moeten aanbieders van diensten voor de verzorging van huisdieren zich de komende maanden registreren op een platform dat naar verwachting door het Ministerie van Milieu zal worden ondersteund , in samenwerking met de andere entiteiten die deel uitmaken van het Nationale Systeem voor de Bescherming en het Welzijn van Dieren, en met de steun van het Ministerie van Informatietechnologie en Communicatie en de gemeenten en districten.

Dit is een platform waar de gegevens van aanbieders worden ingevoerd, zodat gebruikers kunnen controleren of deze instellingen voldoen aan de wettelijke vereisten voor het verlenen van de dienst. Zo kunnen ze een weloverwogen beslissing nemen over het al dan niet toelaten van hun huisdieren aan deze instellingen.

Hieronder staan enkele bepalingen uit de wet die betrekking hebben op de verschillende diensten die worden verleend voor de verzorging van gezelschapsdieren:

Naast het naleven van de door de bevoegde autoriteiten uitgevaardigde transportvoorschriften, moeten aanbieders van dierentransportdiensten hun voertuigen aanpassen om de dienst op de juiste wijze te kunnen verlenen en de benodigde hulpmiddelen en apparatuur aanschaffen voor het omgaan met dieren.

Bovendien bepaalt de Kiara-wet dat huisdieren alleen mogen worden vervoerd in geschikte voertuigen met compartimenten die speciaal zijn ontworpen om hun comfort tijdens de reis te garanderen . Deze ruimtes moeten individueel zijn, behalve in gevallen waarin dit is toegestaan door de regelgeving. Deze regelgeving stelt ook het maximale aantal dieren per voertuig vast en de voorwaarden waaronder gemeenschappelijk vervoer is toegestaan.

De wet bepaalt dat dieren comfortabel moeten kunnen reizen. Daarom moeten compartimenten gemaakt zijn van hygiënische, veilige en antislip materialen en optimale ruimte, ventilatie en temperatuur bieden, zodat overbevolking te allen tijde wordt voorkomen . Indien dieren in een gedeelde ruimte moeten reizen, moet de gebruiker hiervoor uitdrukkelijk toestemming geven.

Bovendien bepaalt de wet dat dierenvervoersdiensten een EHBO-doos aan boord van het voertuig moeten hebben en zich strikt moeten houden aan de ophaal- en aflevertijden en -locaties die eerder met de gebruiker zijn overeengekomen. Afwijkingen van de vastgestelde route zijn niet toegestaan, behalve in geval van overmacht. In dat geval moet de dienstverlener de chauffeur onmiddellijk informeren. Bovendien is de chauffeur verplicht zich te houden aan de verkeersregels en een veilig rijgedrag te hanteren dat te allen tijde het welzijn van de vervoerde dieren waarborgt.

Tot de vereisten voor aanbieders van deze diensten behoort volgens de Kiara's Law een gedragsonderzoek voor honden, waarvan de resultaten in het dossier van elk dier moeten worden vastgelegd, evenals een geldig veterinair gezondheidscertificaat. Bovendien moeten alle dieren een zichtbaar of elektronisch identificatiesysteem hebben en mogen ze niet worden gehuisvest in niet-geautoriseerde ruimtes, zoals voertuigen, terrassen of kelders.

De infrastructuur van deze inrichtingen moet voldoen aan de eisen op het gebied van hygiëne, veiligheid, ventilatie, temperatuur en omgevingsverrijking, en moet ruimte bieden waar de dieren comfortabel kunnen rusten en bewegen. De aanwezigheid of beschikbaarheid van een dierenarts of zoötechnicus is eveneens vereist om binnen maximaal één uur te kunnen reageren op noodsituaties . De toegang van dieren met besmettelijke ziekten of loopse vrouwtjes is verboden. Kwetsbare dieren moeten in geïsoleerde ruimtes verblijven die hun welzijn garanderen.

Het verantwoordelijke personeel moet gekwalificeerd zijn, een opleiding of ervaring hebben in de omgang met dieren, vrij zijn van straffen voor mishandeling en gecertificeerd zijn in eerste hulp bij dieren. De norm stelt een minimale verhouding van één verzorger op twintig dieren vast en vereist constant toezicht, vooral wanneer dieren de nacht op het terrein doorbrengen. Daarnaast moet er jaarlijks een training worden gegeven over dierenwelzijn en de juridische gevolgen van niet-naleving van de normen.

Andere vereisten zijn onder meer constante videobewaking, actieve communicatiekanalen met gebruikers, schriftelijke toestemming voor het vrijlaten of terugbrengen van dieren en strikte protocollen voor het toedienen van voer en medicatie . Voor katten moeten de faciliteiten specifieke veiligheidsmaatregelen en voldoende ruimte hebben die voldoen aan hun fysieke en emotionele behoeften.

Een van de vereisten voor dit soort instellingen is dat het verantwoordelijke personeel formeel of informeel is opgeleid in het verlenen van de dienst, met gecertificeerde kennis van eerste hulp voor katten en honden. Daarnaast is een gedragsbeoordeling van elk dier vereist vóór de procedure.

In gevallen waarin kalmeringsmiddelen, sedativa of andere vormen van chemische dwang nodig zijn, mogen deze uitsluitend worden toegediend door een officieel geregistreerde dierenarts of zoötechnicus zonder voorgeschiedenis van dierenmishandeling . Deze procedure mag alleen worden uitgevoerd met de geïnformeerde toestemming van de eigenaar van het dier.

Kiara's Law bepaalt dat hondenuitlaters formeel of informeel opgeleid moeten zijn, gecertificeerd moeten zijn in eerste hulp bij honden en niet het slachtoffer mogen zijn van dierenmishandeling. Daarnaast moeten dieren een gedragsbeoordeling ondergaan en een geldig gezondheidscertificaat van een dierenarts overleggen. Elke hond moet ook een zichtbaar identificatiesysteem of microchip hebben, en de dienstverlener moet over een reader voor deze apparaten beschikken.

Wandelroutes en -omstandigheden moeten worden gepland op basis van de individuele kenmerken van elk dier, zoals leeftijd, grootte, gewicht en gedrag, en moeten door de gebruiker worden goedgekeurd. Het maximaal toegestane aantal honden per wandelaar is acht en de service kan niet worden aangeboden aan loopse teefjes. Dieren moeten aangelijnd zijn in openbare ruimtes en gemuilkorfd wanneer dit wettelijk of volgens de gedragsregels vereist is. Ze mogen alleen worden losgelaten in omheinde en beveiligde gebieden om risico's en afdwalen te voorkomen.

Tot de sancties die de Kiara-wet voorschrijft voor personen die niet voldoen aan de nieuwe eisen voor de verzorging van huisdieren, behoren, afhankelijk van de ernst van de schade, waarschuwingen, opschorting van de activiteit en tijdelijke uitsluiting uit het register totdat de overtreding is hersteld, verzegeling van de inrichting, permanente uitsluiting uit het register en boetes die variëren van vijf tot twintig huidige wettelijke minimummaandlonen, afhankelijk van de ernst van de overtreding, de impact op het welzijn van het dier of de gebruiker, de financiële draagkracht van de overtreder en herhaling van de overtredingen.

Ondanks de positieve vooruitgang in de dierenverzorging die de Kiara-wet met zich meebrengt, is dierenarts Gabriel García van mening dat er nog steeds details ontbreken. Zo wijst hij erop dat de wet niet volledig is afgestemd op de regelgeving van de Superintendent of Industry and Commerce.

"Dit kan verwarrend zijn voor gebruikers die een klacht indienen tegen een instelling. Het creëert ook een lacune, aangezien niet alle gemeentelijke of districtsautoriteiten over plekken beschikken waar dieren kunnen worden opgevangen, omdat dienstverleners de eigenaren niet kunnen bereiken om het huisdier af te staan", benadrukt de dierenarts.

Bovendien wijst hij erop dat deze nieuwe wetgeving geen instantie in het leven roept die verantwoordelijk is voor de certificering van mensen die met dieren werken, zoals Comvezcol dat wel doet voor dierenartsen die een beroepskaart hebben waarop hun opleiding en scholing staan vermeld.