Van de buurt naar de Movistar Arena: Nanpa Básico vierde zijn 20-jarig jubileum met 62 nummers en een "ja" op het podium.

Voor één avond veranderde de Movistar Arena in Bogota in een wijk, met een stadion, graffiti en een busje dat aan de jaren 80 deed denken. Daar, te midden van licht en applaus, verscheen Nanpa Básico op het podium om hun carrière te vieren met hun publiek, lokale en internationale artiesten en een huwelijksaanzoek op het podium.

Francisco Rosero, beter bekend als Nanpa Básico, een van de belangrijkste namen in rap en hiphop in Colombia van de afgelopen decennia, vierde zijn 20-jarig jubileum met een concert op het podium van Bogotá, waar hij de energie van de recente gewelddadige episode daar verdreven. Op 9 augustus waren de tickets uitverkocht en dit was het eerste van twee opeenvolgende optredens in de hoofdstad, de stad waar hij als artiest groeide.

Zowel binnen als buiten het overdekte stadion waren de bezoekers gekleed in allerlei soorten outfits, net zo divers als het repertoire dat ze gingen horen: een zee aan stijlen, van de meest stedelijke, met baggy broeken die tot op de grond reiken, oversized t-shirts, platte petten, vlechten in alle vormen, bucket hats en glimmende sneakers, tot de meest bohemian en alternatieve, die doen denken aan het hipstertijdperk waarin dikke laarzen, brillen met vierkante monturen, jurken met geometrische patronen, stropdassen en zelfs hakken pasten bij een van de meest iconische accessoires van Nanpa Básico: de elegante hoed, die ook door veel fans werd gedragen.

De verhouding tussen mannen en vrouwen was bijna perfect en de zwarte hoofdbanden met rode en witte letters met de tekst “Nanpa Basic” vielen op hun hoofden evenzeer op.

Rond 20.00 uur vulde de opwinding van het publiek de lucht. Mensen stonden op en scandeerden: "Nanpa, Nanpa!"

In de buurt stonden elektriciteitspalen waaraan, zoals in zoveel straten in Colombia, de typische schoenen hingen die na een wedstrijd werden achtergelaten. De cementkleurige, met graffiti bedekte stands strekten zich uit van links naar rechts. Eén ervan viel op: "Gemaakt met rap."

Drie artiesten openden de avond: MC Kno, vertegenwoordiger van de lokale hiphop uit Manizales, was de eerste die de sfeer opwarmde met klassieke boompopbeats, een rapstijl met krachtige ritmes en droge beats die doen denken aan de gouden eeuw van hiphop. Hij werd gevolgd door Maca y Jero, een popduo uit Bogota, bekend om hun akoestische nummers en het contrast tussen haar zoete stem en de kracht van de zijne.

Het voorprogramma werd afgesloten door Kei Linch, die met zijn krachtige aanwezigheid, rauwe teksten en melancholische trapmuziek het publiek in een bespiegelende stemming bracht. Halverwege zijn voorprogramma nodigde hij Totoy el Frío uit Barranquilla uit om "Nitiwey" te spelen.

"Ik wil je zien swingen op de 808," zei Kei Lynch, verwijzend naar de borstverscheurende, de vloer schuddende basbeat die zo kenmerkend is voor rap en trap. Het publiek gehoorzaamde.

"Laat de warmte van de kou voelen!" riep de artiest voordat hij afscheid nam met 'In Another Life', een lied over liefdes die de dood overstijgen, eeuwige liefdes.

Rond 21.00 uur werd een korte film op de schermen vertoond: een gezin dat hun land moet verlaten om hun geluk in de stad te beproeven, en dat in een Chevrolet CK pick-uptruck uit de jaren 80. Dit was niet zomaar een decorstuk, want dit model was een populair vervoermiddel op het platteland en stond decennialang symbool voor het dagelijks leven en het harde werk op het platteland.

"Dit is een eerbetoon aan al diegenen die hun huizen verlieten om een droom na te jagen", stond er op het scherm. Plotseling kwam diezelfde vrachtwagen het podium op. "Bars en een geweldige flow, criao op de straat van het Quartier Latin", zong een schorre, bijna keelklank, en zo barstte het Nanpa Básico-concert los. Op de trappen die het podium vormden, stond een complete band: drums, snaredrums, gitaar, piano, trompet, saxofoon, trombone en zelfs de karakteristieke salsabel. Aan de ene kant gaf een koor van stemmen de muziek een sprankelende touch.

"Hoe gaat het met ons, Bogotá? Kun je ons daarboven horen? Wij vertegenwoordigen alle wijken van de wereld!", waren de woorden waarmee de zanger de inwoners van de hoofdstad begroette, gekleed in een geel pak met op de rug de kaart van Colombia versierd met parels.

Nanpa speelde "Como Tú Todas" en "Pero No Soy Yo", beide afkomstig van zijn album "Hecho Mierda" uit 2022. Dankzij de band klonken deze nummers niet als klassieke rap, maar hadden ze een rockondertoon, waardoor het publiek enthousiast werd en op de maat van de drums meebewoog.

De in Paisa geboren zanger herinnerde zich dat Bogotá hem muzikaal "leven gaf". "Ik vier 20 jaar muziek maken", zei hij, en droeg de Movistar Arena op aan zijn gezin, in het bijzonder zijn vier kinderen.

Als eerbetoon aan haar lange muzikale carrière was de setlist van het concert uitgebreid en belichtte ze haar leven als artiest. Ze speelde nummers variërend van "Prototipo" (2014), een van haar eerste grote hits, tot nummers van haar meest recente album, "Duelo" (2024). Het was meer dan drie uur non-stop muziek, met 62 nummers die het publiek op de been hielden en uit volle borst lieten juichen.

Nanpa Básico deelde het podium met zeven speciale gasten die van het concert een ontmoeting en viering van stedelijke muziek maakten.

De avond begon met Maisak, met wie ze tijdens het concert een nieuw nummer presenteerden. Daarna was het de beurt aan Alka, een van Colombia's meest vooraanstaande urban producers, die heeft samengewerkt met artiesten als Feid en Lee Eye. Ter ere van zijn beginjaren in de muziekscene trad hij op met Sinfonía Latina, zijn eerste rapgroep.

DFZM, bekend van zijn deelname aan het nummer "+57", betrad ook het podium, samen met Karol G, Maluma en diverse andere Colombiaanse artiesten. Samen kondigden ze een nieuw nummer aan.

Te midden van de euforie volgde een moment van rust, een moment dat het geluid stopte en de sfeer in de Movistar Arena veranderde. Tijdens een van de nummers die Nanpa Básico solo zong, kwam er een koppel het podium op. De concertganger greep in zijn zak, haalde de ring tevoorschijn en knielde neer, terwijl zij haar handen voor haar gezicht legde. Het hele publiek, te midden van gejuich, applaus en zelfs tranen, wachtte op haar, die ook tranen in haar ogen had.

"Soms verliezen we het mooiste in het leven, namelijk het diepzinnige", aldus de kunstenaar voordat hij begon met "Love Me Like This", met een speciale opdracht aan degenen die verloofd zijn.

Ook andere prominente figuren in het urban genre waren aanwezig: Gera MX, die zijn internationale hit "Botella tras Botella" zong, die door het publiek met evenveel passie werd meegezongen als een anthem over liefdesverdriet. Vervolgens speelde Hamilton, een van Colombia's veelbelovende Afrobeat-artiesten, een aantal van zijn eigen nummers en bracht hij met zijn heupbewegingen een vleugje swing op het podium.

Tot slot, en om de lijst met samenwerkingen af te sluiten, zong Beéle "Hasta Aquí Llegué" met Nanpa Básico, een van de momenten waarop het publiek het meest meezong. Samen zongen ze "de amor na na na na na na nadie se muere" (over liefde, na na na na na na sterft niemand), met hun handen omhoog en hun ogen gesloten.

Het concert eindigde met "Sin ti estoy bien", wat de energie van het publiek op het hoogste niveau bracht. "Bogotá, ben je nu tevreden of nog niet?" vroeg Nanpa Básico, waarna hij minutenlang applaus kreeg. Met hun stemmen hees van het uit volle borst zingen verlieten de toeschouwers de Movistar Arena tevreden.

CAROL TATIANA GOMEZ SUAREZ

EL TIEMPO SCHOOL VOOR MULTIMEDIAJOURNALISTIEK