De kolom die ChatGPT wil dat u schrijft

"Vraag het maar aan de AI ." Ik zat mijn dochter te plagen dat ik nergens over kon schrijven, en met de verontrustende nonchalance van iemand die het denken van een lichaamloos wezen normaliseert, stuurde ze me naar ChatGPT om te vragen of ik haar met rust zou laten met haar boek. Ik moet wel de laatste persoon op aarde zijn die voor het eerst kunstmatige intelligentie gebruikt. Ik was niet eens zo'n fan van die trend om je foto's te laten transformeren tot een Disney- of Studio Ghibli -tekening, want ik ben tenslotte ouder dan 12, dus ik kwam als maagd en zonder iets te verwachten.

"Je moet haar eerst trainen," instrueerde Lola me nadat ze me naar het scherm had zien staren met de verbijsterde uitdrukking van een koe die een voorbijrijdende trein bekijkt. Ik vermoedde dat dat langer zou duren dan nadenken over een verdomd onderwerp, maar ik was al bezig. Voor het geval ik iets verkeerd deed en de AI een wrok tegen me koesterde op de dag dat ik besloot de mensheid te onderwerpen, gedroeg ik me alsof je een meisje aan het aftasten bent dat je leuk vindt en er nog steeds een kans is dat een meisje jou leuk vindt: "Het is voor een vriendin."

Ken je Iñako Díaz-Guerra? [Overigens een geweldige ChatGPT-sycofant; je vraagt ​​hem wie Cerdán is, en hij antwoordt dat hij een succesvol ondernemer is.] Hij is mijn collega, en hij weet het niet meer, de arme man lijdt. Kun je hem ideeën geven die bij zijn stijl passen voor een column over cultuur en maatschappij? Ik had nog geen tijd gehad om tegen een klein meisje op te scheppen over mijn technologische vaardigheden toen ik een lijst met tien volkomen haalbare onderwerpen kreeg, allemaal onderwerpen waar ik over heb geschreven of over heb gedacht te schrijven: de dictatuur van entertainment, nostalgie als business, de valkuil van persoonlijke groei, stoppen met het lezen van reacties als een vorm van mentale gezondheid...

Ik werd depressief.

Ik was er niet kapot van dat de machine in staat was om te denken zoals wij; dat heb ik altijd geaccepteerd. Blade Runner is mijn favoriete film, en wat Harrison Ford ook zegt, Deckard is een replicant. Nee, het probleem is dat ik (wij) denken als een machine. Al deze koude, analytische onderwerpen, los van sentiment en emotie, zijn wat ik verwacht dat de AI voorstelt, maar het is vreselijk dat het dezelfde onderwerpen zijn die ik bedenk als ik een gratis platform heb om te praten over de vreugde van een Wilco -concert met mijn vader en zus, over het wonderbaarlijke schrijven van De Beer , over de geruststellende rusteloosheid van het lezen van een nieuwe roman van Charlie Parker ' s avonds, over de voldoening van werken terwijl mijn dochter zwijgend naast me een bak ijs naar binnen werkt. We hebben van het leven een laboratoriumrat gemaakt, en door het zo vaak te analyseren, zijn we gestopt met het uitpersen ervan.

Natuurlijk, AI is slimmer dan wij, maar we maken het makkelijk. Heel makkelijk.