Zacząłem brać Ozempic, gdy ważyłem 127 kg. Ale moje życie zostało zrujnowane, gdy mało znany efekt uboczny sprawił, że Oślepłem

Kiedy w wieku 18 lat u Sarah Carter zdiagnozowano cukrzycę typu 2, spędziła ona dziesiątki lat na odchudzaniu , próbując opanować niebezpieczne zaburzenie poziomu cukru we krwi.

Pracownica żłobka w Oxfordshire próbowała stosować modne diety i programy ćwiczeń, a także przez lata stosować dietę Weight Watchers, lecz bezskutecznie.

Mając 46 lat i ważąc 127 kg, w końcu zdecydowała się na operację odchudzającą.

Jednak zaledwie kilka tygodni przed planowaną operacją, została ona odwołana, ponieważ poziom cukru we krwi Sary był nadal zbyt wysoki, aby zabieg mógł zostać przeprowadzony bezpiecznie.

Sara była załamana.

Kiedy więc kilka dni później zadzwonił do niej konsultant i zaproponował zupełnie nowy zastrzyk – zwany Ozempic – który miał wyleczyć jej cukrzycę i pomóc jej zrzucić kilogramy, natychmiast się zgodziła.

„W tamtym momencie byłam gotowa spróbować wszystkiego, a Ozempic wydawał się być złotym środkiem na osiągnięcie tego celu” – powiedziała w wywiadzie dla The Mail.

Ale rzeczywistość była o wiele mroczniejsza.

Trzy miesiące po rozpoczęciu szczepień Sarah straciła wzrok.

Teraz, prawie pięć lat później, jest prawnie niewidoma – i rozpaczliwie żałuje, że kiedykolwiek tknęła narkotyku.

„Nigdy nie powinnam była przyjmować leku Ozempic, zamiast tego traktowano mnie jak królika doświadczalnego” – powiedziała.

„Cały mój styl życia uległ zmianie – nie mogę prowadzić samochodu, straciłem pracę.

„Kiedyś miałam własną agencję opieki nad dziećmi i to uwielbiałam. Teraz jestem całkowicie zależna od mojego męża Naima jako opiekuna – i musiał zrezygnować ze swojego stanowiska kierowniczego, aby się mną zaopiekować.

„Jestem zarejestrowany jako osoba niewidoma – muszę korzystać z białej laski, żeby się poruszać”.

Sarah należy do rosnącej grupy pacjentów, którzy twierdzą, że Ozempic i inne leki odchudzające spowodowały pogorszenie ich wzroku.

Leki te, znane również jako zastrzyki z agonistą peptydu glukagonopodobnego-1 (GLP-1), opracowano pierwotnie w celu leczenia cukrzycy poprzez obniżanie poziomu cukru we krwi.

Cukrzyca występuje, gdy organizm nie jest już w stanie utrzymać poziomu cukru we krwi pod kontrolą. Z czasem nadmiernie wysoki poziom cukru we krwi może uszkodzić organy, doprowadzić do utraty kończyn, a nawet śmierci.

Choć cukrzyca może czasami mieć podłoże genetyczne – znana jako cukrzyca typu 1 – dziewięć na dziesięć z 4,6 miliona przypadków w Wielkiej Brytanii jest spowodowanych złą dietą i stylem życia, znaną jako cukrzyca typu 2.

Po przeprowadzeniu badań, które wykazały, że leki GLP-1 są bardzo skutecznymi środkami hamującymi apetyt, cotygodniowe zastrzyki zaczęto stosować w celu leczenia utraty wagi.

Badania wskazują, że pacjenci przyjmujący lek Wegovy – zawierający ten sam składnik aktywny co Ozempic, zwany semaglutydem – mogą stracić do 15 procent masy ciała w ciągu roku.

Osoby, które przyjmują inną dawkę szczepionki, zwaną Mounjaro, tracą nawet jedną piątą masy ciała w tym samym okresie czasu.

Jednakże leki te nie są pozbawione skutków ubocznych.

Przeczytaj więcej

Do najczęstszych objawów należą nudności, wymioty i biegunka, które dotyczą około jednej piątej osób, które zaczynają przyjmować zastrzyki. U większości te problemy ustępują po kilku tygodniach.

Bardziej niepokojącym, choć rzadkim skutkiem ubocznym jest zapalenie trzustki. Powoduje ono zapalenie trzustki, narządu w jamie brzusznej, który produkuje hormony trawienne. W niektórych przypadkach zapalenie trzustki może zagrażać życiu, ponieważ może wywołać niewydolność narządu.

Jednak u niektórych pacjentów z GLP-1 występuje również utrata wzroku.

Uważa się, że przyczyną tego nagłego wypadku medycznego jest rzadka choroba zwana niezapalną przednią niedokrwienną neuropatią nerwu wzrokowego, czyli NAION.

Dzieje się tak, gdy przepływ krwi do nerwów oka zostaje zablokowany, powodując utratę wzroku.

W zeszłym roku badanie przeprowadzone przez naukowców z Harvard University w USA wykazało, że przyjmowanie Ozempicu podwaja ryzyko wystąpienia NAION. Nawet wtedy uważa się, że schorzenie to występuje tylko u jednego na 4000 pacjentów.

Lekarze uważają jednak, że utrata wzroku Sarah Carter nie była spowodowana NAION. I co niepokojące, uważają, że powikłanie, którego doświadczyła, może być znacznie częstsze.

Sarah po raz pierwszy zaczęła stosować Ozempic w 2019 r., gdy lek nie został jeszcze zatwierdzony przez szefów służb zdrowia do stosowania w ramach brytyjskiej służby zdrowia (NHS).

Jednak lekarz prowadzący leczenie Sary otrzymał ograniczoną ilość leku do podania pacjentom w ramach programu pilotażowego.

W tym czasie niedawno zdiagnozowano u niej retinopatię cukrzycową w jednym oku. To stan, w którym wysoki poziom cukru we krwi uszkadza siatkówkę – część oka, która wykrywa światło i wysyła sygnały do ​​mózgu.

Nieleczona retinopatia cukrzycowa może spowodować nieodwracalną ślepotę. Szacuje się, że ponad jedna czwarta osób z cukrzycą ma również retinopatię – co stanowi ponad milion osób w Wielkiej Brytanii.

Jednak retinopatia Sarah była w tak wczesnym stadium, że nie miała jeszcze żadnych objawów. Co więcej, jej lekarze uważali, że podanie jej Ozempicu zapobiegnie pogorszeniu się stanu, ponieważ obniży poziom cukru we krwi.

Po rozpoczęciu zastrzyków u Sarah szybko zaczęły pojawiać się dotkliwe skutki uboczne, w tym wymioty i biegunka.

Po trzech miesiącach jej wzrok pogorszył się z dnia na dzień.

„Pewnej nocy położyłam się spać, a gdy obudziłam się następnego ranka, mój wzrok był niewyraźny” – opowiada Sarah. „Natychmiast pojechałam do szpitala, myśląc, że dostałam udaru”.

Jednak Sarah dostała zielone światło na izbie przyjęć, a jej lekarz rodzinny zalecił jej „trzymanie się leku Ozempic” – który zapewnił ją, że skutki uboczne ustąpią, gdy tylko obniży się poziom cukru we krwi.

Dopiero po roku zażywania leku – bez żadnej poprawy wzroku – pielęgniarka w końcu podniosła alarm, w wyniku czego Sarah odstawiono lek.

Jednak Sarah mówi, że szkody okazały się nieodwracalne. W rzeczywistości, w latach, odkąd przestała przyjmować szczepionkę, wzrok Sarah jeszcze bardziej się pogorszył.

Oprócz małego obszaru w środku pola widzenia, który pojawia się i znika, reszta jej wzroku jest rozmazana, a widzenie peryferyjne całkowicie utracone.

Coraz liczniejsze badania wskazują, że zastrzyki z GLP-1 nie tylko nie leczą retinopatii cukrzycowej, ale w niektórych przypadkach mogą wręcz pogorszyć stan choroby.

Badanie z 2016 r. wykazało, że u nawet jednej na dziesięć osób cierpiących na retinopatię cukrzycową przyjmujących semaglutyd – substancję czynną leków Ozempic i Wegovy – zaobserwowano pogorszenie objawów.

Co ciekawe, eksperci wciąż nie są pewni, dlaczego lek ten ma takie działanie.

Jedna z teorii głosi, że nagły spadek poziomu cukru we krwi wywołany zastrzykami – w połączeniu z insuliną, innym lekiem obniżającym poziom cukru – może uszkodzić oko.

Dołączone do leków Ozempic, Wegovy i Mounjaro ulotki informacyjne o bezpieczeństwie zawierają ostrzeżenia, że ​​ich przyjmowanie może nasilać retinopatię cukrzycową.

Rzecznik Novo Nordisk, producenta Ozempic i Wegovy, powiedział: „Należy zachować ostrożność podczas stosowania semaglutydu u pacjentów z retinopatią cukrzycową leczonych insuliną. Pacjenci ci powinni być ściśle monitorowani i leczeni zgodnie z wytycznymi klinicznymi”.

Sarah obecnie poddaje się leczeniu mającemu na celu poprawę wzroku – obejmującemu zastrzyki do gałek ocznych i operację laserową – i ma nadzieję, że uda się znaleźć rozwiązanie.

Twierdzi jednak, że przyjmowanie leku Ozempic najprawdopodobniej nieodwracalnie odmieniło jej życie.

„Czuję, że jestem jeszcze za młoda, żeby się poddać. Zrobię wszystko, co w mojej mocy, żeby odzyskać wzrok” – mówi.

„Szkoda, że ​​nikt mnie nie ostrzegł przed ryzykiem”.