Torebka Gucci, która stawia swój znak rozpoznawczy na pierwszym planie

Pierwszy w swoim rodzaju, ostatni w swoim rodzaju opowiada historię wyjątkowego akcesorium i archiwalnego przedmiotu, który go zainspirował.

Jako nastolatek pod koniec lat 90. XIX wieku Guccio Gucci podróżował z Florencji do Londynu, gdzie wkrótce zaczął pracować jako tragarz w hotelu Savoy. Zainspirowany wspomnieniami o stylowych międzynarodowych gościach tego miejsca, w 1921 roku otworzył atelier wyrobów skórzanych i bagażu przy Via della Vigna Nuova we Florencji. Gucci odniósł sukces, łącząc toskańskie rzemiosło z angielską elegancją; w połowie wieku dom stał się również znany ze swoich motywów jeździeckich: torebki w kształcie siodeł wprowadzono pod koniec lat 40., a syn Guccio, Aldo, włączył okucia wędzideł do swojej debiutanckiej kolekcji mokasynów w 1953 roku. W ciągu około dekady emblemat wędzidła wędzidłowego zdobił paski, biżuterię, zegarki, jedwabie i odzież gotową do noszenia. W 1973 roku marka wypuściła na rynek swoją kultową torbę typu wiadro, wyposażoną w zapięcie w kształcie wędzidła inspirowane uzdą, znajdujące się w centrum jej sylwetki wykonanej ze zamszu i skóry, oraz klamrę na pasku na ramię w kształcie strzemienia.

Teraz były dyrektor kreatywny Sabato De Sarno, 41 lat, wskrzesił to archiwalne dzieło swoją nową torbą Gucci 73. Wykonana ze skóry Cuoio di Toscana, występuje w kilku kolorach i wzorach, w tym oliwkowym, kości słoniowej i zebrowym. Chociaż torbę można natychmiast rozpoznać po samych okuciach, wydaje się tak nowa, jak pół wieku temu.

Technika cyfrowa: Max Bernetz. Asystent scenografa: Frida Fitter