Astronomowie odkryli niezwykłą metodę powstawania czarnych dziur: jedna z największych tajemnic wszechświata została rozwiązana

To znaczące badanie, przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Yale i Uniwersytetu Kopenhaskiego, miało miejsce w centrach dwóch masywnych, zderzających się galaktyk spiralnych, znanych jako „Galaktyka Nieskończoności”. Każda z tych zderzających się galaktyk kryje w sobie supermasywną czarną dziurę, a trzecia czarna dziura o masie milionów mas Słońca została odkryta tuż pomiędzy nimi. Takie układy potrójnych czarnych dziur są uważane za niezwykle rzadkie we Wszechświecie i sensacyjne odkrycie w środowisku naukowym.

Nowe odkrycie dotyczące powstawania czarnych dziur

Tradycyjnie istnieją dwie główne teorie dotyczące powstawania czarnych dziur. Pierwsza to model „lekkiego jądra”, w którym małe czarne dziury powstałe w wyniku eksplozji supernowych pod koniec cyklu życia gwiazdy łączą się z czasem, tworząc większe czarne dziury. Jednak model ten ma trudności z wyjaśnieniem szybkiego i masowego powstawania supermasywnych czarnych dziur obserwowanych we wczesnym Wszechświecie.

Drugi, nowszy model „ciężkiego jądra” przewiduje bezpośrednie zapadanie się masywnych obłoków gazu, tworząc masywne czarne dziury. Obserwacje z Teleskopu Jamesa Webba ujawniły, że trzecia czarna dziura odkryta w Galaktyce Nieskończoności jest idealnie zgodna z tym modelem ciężkiego jądra. Czarna dziura nadal rośnie, szybko pochłaniając otaczający ją gaz i pył.

Odkrycie to wynika nie tylko z precyzyjnych obserwacji Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba, ale także z kluczowych danych z Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra i radioteleskopu Very Large Array. Te zaawansowane instrumenty obserwacyjne dostarczyły szczegółowych analiz warunków środowiskowych oraz ruchów gazu i pyłu wokół czarnej dziury. Wyniki wskazują, że czarna dziura aktywnie akreuje i szybko przyciąga materię kosmiczną ze swojego otoczenia.

Rzucanie światła na wczesny wszechświat

Naukowcy podkreślają, że ten niezwykły układ potrójnych czarnych dziur dostarcza ważnych wskazówek dotyczących powstawania czarnych dziur i ewolucji galaktyk we wczesnym Wszechświecie. Zrozumienie, w jaki sposób supermasywne czarne dziury tak szybko rosły we wczesnym Wszechświecie, stało się jednym z najważniejszych pytań w badaniach astrofizycznych.

Te bezprecedensowe dane z Teleskopu Jamesa Webba pokazują, że czarne dziury mogą powstawać w nieoczekiwany sposób, a wszechświat zawiera znacznie bardziej złożone struktury. Oczekuje się, że przyszłe obserwacje pogłębią naszą wiedzę na ten temat.