Wiadomo, że Brytyjczycy mają afrykańskie korzenie

Jak wynika z badania opublikowanego w czasopiśmie „Antiquity”, analiza genetyczna szczątków dwóch osób pochowanych w VII wieku w południowej Anglii wykazała, że miały one niedawnych przodków – prawdopodobnie dziadków – z Afryki Zachodniej.

Wczesne średniowiecze w Anglii znane jest jako okres intensywnych migracji z kontynentalnej Europy Północnej. Kroniki wspominają o migracji Anglów, Sasów i Jutów, których nazwy stanowią podstawę określenia „okres anglosaski”, a być może także nazwę samego kraju. Jednak rola migracji z bardziej odległych regionów przez długi czas pozostawała niejasna.

Kwestie skali, kierunku i konsekwencji migracji od dziesięcioleci budzą kontrowersje w europejskiej archeologii. Obecnie metody archeogenetyczne pozwalają na identyfikację nie tylko powiązań kulturowych, ale także indywidualnych powiązań biograficznych.

Aby zbadać wzorce migracji we wczesnośredniowiecznej Europie, międzynarodowy zespół naukowców zsekwencjonował DNA osób pochowanych na dwóch cmentarzyskach z VII wieku: Updown w hrabstwie Kent i Worth Matravers w hrabstwie Dorset. Wyniki badań opublikowano w dwóch artykułach.

Według profesora Duncana Sayera z Uniwersytetu Lancashire, który kierował pracami nad projektem Updown, Kent był obszarem intensywnych kontaktów kontynentalnych w VI wieku, w tzw. „okresie frankońskim”. Bliskość Updown do królewskiego ośrodka Finglesham sugeruje jego powiązania z szerszą siecią elit.

Większość zbadanych szczątków wskazywała na północnoeuropejskie lub zachodniobrytyjskie i irlandzkie pochodzenie. Jednak jedna osoba na każdym cmentarzysku wykazywała oznaki niedawnego pochodzenia zachodnioafrykańskiego. Mitochondrialne DNA obu osób (linii matczynej) było pochodzenia północnoeuropejskiego, podczas gdy autosomalne DNA (obojga rodziców) wyraźnie pasowało do profilu genetycznego współczesnych ludów Afryki Zachodniej – Jorubów, Mende, Mandenków i Esan.

Sugeruje to, że osoby te miały mieszane pochodzenie genetyczne, które bardzo różniło się od pozostałych pochowanych. Dalsza analiza wykazała, że każda z nich miała jednego dziadka pochodzenia zachodnioafrykańskiego.

Profesor Sayer zauważa, że to dane genetyczne – a zatem dowody na przemieszczanie się ludzi, a nie tylko rozmieszczenie obiektów – pozwalają coraz wyraźniej prześledzić powiązania między wczesnośredniowieczną Anglią a kontynentem, Bizancjum i Afryką.

Przeczytaj także: Ujawniono, że jeden powszechny nawyk powoduje raka trzustki

MK w MAX: najważniejsze wiadomości - szybko, uczciwie, blisko

Autorski: