Test unoszenia się na wodzie u niemowląt: bezpieczna czy niebezpieczna metoda zapobiegania utonięciu?

Utonięcie to jeden z głównych problemów wielu rodzin w okresie letnim i, niestety, dość powszechny w naszym społeczeństwie. Stały nadzór rodzicielski jest niezbędny i nie można go zastąpić innymi technikami, takimi jak testy unoszenia się niemowląt na wodzie.

Istnieją badania, które dowodzą, że rozpoczęcie zajęć w wieku od 1 do 4 lat zmniejsza wskaźnik utonięć. Jednak „nauczanie pływania małych dzieci, które nie nabyły wystarczających umiejętności, nie zapobiega utonięciom ani nie zapewnia całkowitej ochrony, dlatego konieczny jest stały nadzór” – podkreśla dr Mariana Annese z Oddziału Pediatrii Szpitala Quirónsalud w Barcelonie.

Lekarze podkreślają, że Amerykańska Akademia Pediatrii (AAP) nie zaleca nauki pływania dzieciom poniżej pierwszego roku życia, jednak zaleca, aby rodzice i niemowlęta uczęszczali na zajęcia pływania razem w specjalistycznych ośrodkach. Jest to bowiem doskonały sposób na oswojenie dziecka ze środowiskiem wodnym i rozpoczęcie przygotowywania go do pływania.

Istnieje metodologia Infant Swimming Resource (ISR), znana jako test pływania, która jest prewencyjną metodą samoratownictwa w wodzie dla dzieci. Dzięki tej technice dzieci uczą się przewracać i unosić na plecach, co pozwala im odpocząć i oddychać.

Technika, która niesie ze sobą ryzyko

W odniesieniu do tej praktyki lekarz ostrzega, że może być ona ryzykowna, zwłaszcza jeśli dziecko nie jest na to gotowe fizycznie lub emocjonalnie. Jednocześnie specjalista zapewnia, że „może być potencjalnie niebezpieczna”.

Dlatego ważne jest, aby zawsze indywidualnie dobierać zalecenia, uzyskać wcześniejszą ocenę od pediatry i wykonywać tę technikę pod okiem certyfikowanego instruktora oraz pod stałym nadzorem. Oznacza to również, oczywiście, czujność na możliwe powikłania podczas ćwiczeń, takie jak zachłyśnięcie wodą, i natychmiastowe podjęcie działań w razie potrzeby.

Test flotacji Ta technika zapobiegawcza pozwala dziecku nauczyć się przewracać i unosić na plecach, ale niesie ze sobą ryzyko.

„Decyzja o tym, kiedy dziecko powinno rozpocząć te zajęcia, powinna być podejmowana indywidualnie, a rodzice powinni wziąć pod uwagę częstotliwość kontaktu z wodą, dojrzałość emocjonalną, ograniczenia fizyczne itp. To temat budzący duże kontrowersje. Wśród zaleceń AEP (Hiszpańskiego Stowarzyszenia Sportu) znajduje się ta, że nauka pływania dzieci w wieku 3 lub 4 lat może być ryzykowna przed osiągnięciem tego wieku” – podkreśla ekspert ze szpitala Quirónsalud w Barcelonie.

Kroki, które należy podjąć, aby chronić dzieci przed utonięciem

Biorąc to wszystko pod uwagę, lekarz przedstawia następujące strategie zapobiegania utonięciom u dzieci:

• Zapewnij stały nadzór i bezpieczne warunki. Nadzorowanie lub monitorowanie dziecka w pobliżu dowolnego środowiska wodnego (basenu, wanny, plaży, wiader z wodą itp.) jest podstawową strategią zapobiegania utonięciom. Odpowiedni nadzór definiuje się jako odległość od dziecka mniejszą niż długość ramienia od opiekuna.

• Należy pamiętać, że test unoszenia się na wodzie nie zastępuje nadzoru osoby dorosłej.

• Całkowite ogrodzenie basenów na całej ich powierzchni i odizolowanie ich od ogrodu i domu skutecznie przyczynia się do zmniejszenia liczby utonięć dzieci w basenach.

• Lekcje pływania i nauka przetrwania w wodzie mogą zmniejszyć ryzyko utonięć wśród dzieci, jednak nigdy nie zastąpią ścisłego nadzoru osoby dorosłej.

• Jeśli chodzi o korzystanie z osobistych urządzeń wypornościowych, certyfikowane kamizelki ratunkowe są najbezpieczniejszą opcją, ale stanowią również zagrożenie, jeśli nie są prawidłowo dopasowane. Ich używanie musi zawsze wiązać się z zachowaniem stałej czujności.

• Skutecznym środkiem jest również szkolenie rodziców, nastolatków i starszych dzieci z zakresu resuscytacji krążeniowo-oddechowej.