W ciągu zaledwie 40 lat Hiszpania straciła 1,3 miliona młodych ludzi, a co czwarty z nich urodził się za granicą.

W ciągu zaledwie czterdziestu lat Hiszpania straciła 1,3 miliona młodych ludzi. Starzenie się społeczeństwa i gwałtowny spadek wskaźnika urodzeń spowodowały, że odsetek młodych ludzi w wieku od 15 do 29 lat spadł z 24,3% populacji w 1983 r. do 15,9% w 2023 r. To idealne środowisko: oczekiwana długość życia jest coraz wyższa dla osób starszych; ale oczekiwana długość życia jest coraz gorsza dla osób młodych, które opóźniają przejście w dorosłość.

„Nie dość, że jest niewielu młodych ludzi, to jeszcze wkraczają oni w socjologiczne warunki dorosłości (emancypacja, stabilne zatrudnienie itp.) później niż poprzednie pokolenia, przy czym wzrasta liczba osób, które po 30. roku życia nadal żyją w niestabilnych warunkach społecznych ”, podkreśla raport Instytutu Młodzieży, do którego dostęp miał 20minutos . Dokument, który zostanie zaprezentowany w czwartek w siedzibie Ministerstwa Młodzieży i Dzieci, wskazuje na inne zjawisko, które łagodzi część tego spadku populacji młodych ludzi: 24% młodych ludzi mieszkających w Hiszpanii urodziło się za granicą.

W 2023 r. w Hiszpanii było 7,6 mln młodych ludzi w wieku od 15 do 29 lat, w porównaniu z 9 mln w 1983 r. Ten spadek jest sprzeczny z ogólną populacją Hiszpanii, która w ciągu ostatnich czterdziestu lat zyskała prawie dziesięć milionów mieszkańców. Rezultat? Jeśli wcześniej populacja zależna składała się głównie z nieletnich, to teraz dominują w niej osoby powyżej 65 roku życia. Tendencja ta, według raportu, „będzie się utrzymywać w nadchodzących dekadach” i oznacza, że ​​z jednej strony młodzi ludzie wydłużają okres zależności, a z drugiej strony jest coraz więcej zależnych osób starszych: opieka spada zatem na tzw. „pokolenie kanapkowe”, które musi jednocześnie dbać o swoich rodziców i dzieci.

Brak godziwej pensji i przeszkody w dostępie do mieszkań również podniosły wiek opuszczania domu , który obecnie wynosi około 30 lat, co również opóźnia rodzicielstwo: średni wiek pierwszego macierzyństwa w Hiszpanii jest zbliżony do tego wieku i wynosi 31,6 lat (w porównaniu do 29,1 we Francji i 29,9 w Niemczech). Chociaż prawie osiem na dziesięć młodych osób chciałoby mieć dziecko, jest to rzeczywistość tylko dla 19% osób w wieku od 30 do 34 lat.

Inną „główną transformacją” odnotowaną przez Injuve w raporcie jest włączenie osób pochodzenia obcego. Prawie jedna na cztery młode osoby mieszkające w Hiszpanii urodziła się w innym kraju — zwłaszcza osoby w wieku od 25 do 34 lat — a szczególnie często obywatele Ameryki Południowej, Afryki i Unii Europejskiej (UE). Jest to znaczny odsetek, biorąc pod uwagę, że wśród ogółu populacji osoby urodzone za granicą stanowią 17%.

Dla Ministerstwa Młodzieży i Dzieci ta różnorodność przekłada się na „wzbogacenie hiszpańskiego społeczeństwa” i „większą tolerancję” wśród hiszpańskiej młodzieży, „która włączyła obcokrajowców jako niezbędną i nieodłączną część swojego codziennego życia” . „Są ich przyjaciółmi, kolegami z klasy. Są częścią młodzieży”, twierdzą źródła z ministerstwa.

Trzydziestolatkowie przeprowadzają się na wieś

Możliwości zatrudnienia i edukacji oferowane przez duże miasta sprawiają, że są one bardzo atrakcyjnym celem podróży dla 41% młodych ludzi mieszkających w tych ośrodkach miejskich. Sytuacja ta, według agencji przydzielonej do Ministerstwa, wynika również z nierówności w dostępie do transportu i innych usług publicznych i przyczynia się do zjawiska „pustej Hiszpanii”. Ponad połowa cudzoziemców preferuje również gminy liczące ponad 100 000 mieszkańców.

Dane pokazują jednak, że wraz z wiekiem preferencje ludzi ulegają zmianie i migrują oni do mniejszych miejscowości: 29% młodych ludzi w wieku od 30 do 34 lat mieszka obecnie w mniejszych miejscowościach, gdzie ceny mieszkań są bardziej przystępne, a co za tym idzie, większe są możliwości realizacji planów życiowych.

Świadczenia z tytułu wychowywania dzieci, IMV i prawo mieszkaniowe

Źródła z departamentu kierowanego przez Sirę Rego wzywają do „głębokiej refleksji” nad danymi dotyczącymi płodności i macierzyństwa w Hiszpanii, na które w dużym stopniu wpływa niepewność młodych ludzi. W związku z tym wzywają do pilnej potrzeby promowania powszechnych świadczeń opieki nad dziećmi , „aby zająć się wskaźnikami ubóstwa wśród dzieci, ale także odwrócić tę sytuację i zapewnić, że macierzyństwo lub ojcostwo można swobodnie wybrać”. „Z pozycji ubóstwa nie można swobodnie wybierać” – nalegają w tej gazecie, a następnie opowiadają się za „podniesieniem opieki do rangi priorytetowej polityki państwa opiekuńczego”.

Chociaż Departament Młodzieży i Dzieci twierdzi, że polityki takie jak reforma pracy i wzrost minimalnego wynagrodzenia międzyzawodowego (SMI) przyczyniły się do poprawy warunków życia młodych ludzi, potępia, że ​​„mieszkalnictwo nadal działa jak odkurzacz dla wszystkich tych ulepszeń”. „Niezbędne jest, aby władze regionalne wdrożyły prawo mieszkaniowe” – twierdzą te same źródła, zwracając uwagę na środki zaproponowane przez rząd w celu rozwiązania kryzysu mieszkaniowego w Hiszpanii.