Stany Zjednoczone: „Inwazja” tarantuli, która jest również atrakcją turystyczną

Turyści i miłośnicy dzikiej przyrody coraz liczniej przybywają na cały świat. Tysiące ludzi nieustannie podróżują po świecie w poszukiwaniu dzikich zwierząt, od wielorybów, orek i pingwinów po kangury, niedźwiedzie, słonie i lwy... a nawet ptaszniki .

Suche obszary zachodniej i południowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych , zwłaszcza w stanach takich jak Oklahoma, Kolorado, Kalifornia , Kansas, Nowy Meksyk i Teksas , zaczną za około dwa, trzy tygodnie doświadczać wyjątkowego zjawiska, które dla wielu jest fascynujące, ale dla wielu innych może wydawać się niesamowite lub przerażające.

„ Przejście tarantuli ” to nazwa nadana temu szczególnemu widowisku migracyjnemu, które przyciąga tysiące turystów i które nie jest niczym innym, jak okresem godowym tych pajęczaków, kiedy dziesiątki tysięcy samców opuszczają swoje nory w poszukiwaniu samic . Zjawisko to ma miejsce co roku jesienią na półkuli północnej. Bardzo często można wtedy spotkać te stawonogi na ulicach i w domach, a także przechodzące przez drogi w odległych miejscach.

„Jeśli masz szczęście, w pewnych porach roku możesz zobaczyć całe hordy tych zwierząt przechodzących przez drogi ” – powiedział Dan McCamish, starszy naukowiec ds. ochrony środowiska w California State Parks, w wywiadzie dla „USA Today”.

I choć te pająki mogą wielu osobom sprawić, że włosy staną dęba, proszą, by „ zostawić je w spokoju ”. „To dzikie zwierzę; nie chce, żebyś je wziął na ręce, pokochał, czy przytulił (…) Ogólnie rzecz biorąc, ten gatunek jest bardzo łagodny, ale jeśli weźmiesz go na ręce, może cię ugryźć” – wyjaśnił.

Dodał, że „są to łagodne i cenne ekologicznie zwierzęta (...). Zależy im na unikaniu konfrontacji, zwłaszcza z czymś, o czym wiedzą, że mogłoby je zmiażdżyć”.

Z kolei program rozszerzeń Uniwersytetu Stanowego Oklahomy podkreśla, że pajęczaki te nie są niebezpieczne dla ludzi i że raczej uciekną, niż ugryzą człowieka; może to być dla nich ostateczność, gdy poczują się zagrożone.

Mogą również bronić się za pomocą parząco-kłujących włosków na odwłoku . W stresie pocierają tylne nogi o siebie, aby uwolnić parzące włoski, a w kontakcie ze skórą powodują uciążliwe, ale niegroźne swędzenie.

Ptaszniki żyją na ogół w klimacie suchym, suchym lub półpustynnym, który w Stanach Zjednoczonych dominuje w stanach zachodnich i południowo-zachodnich, takich jak Arizona, Kalifornia, Teksas , Nowy Meksyk, Nevada, Utah , Kolorado, Oregon i Waszyngton.

Chociaż w całym kraju opisano 29 gatunków ptaszników , można je spotkać również w innych miejscach o odmiennym klimacie, takich jak południowa Floryda, gdzie żyje meksykański ptasznik czerwonogrzbiety, oraz Missouri, gdzie występuje teksański ptasznik brunatny, jeden z najliczniejszych, obok pustynnego ptasznika jasnobrązowego. W Arizonie występuje nawet jeden, który wyróżnia się ognistoczerwonym odwłokiem .

Ptaszniki pozostają w swoich podziemnych norach przez większość roku. Zimą zazwyczaj zapadają w sen zimowy w norach, więc nie są widoczne. Wiosną znów zaczynają polować, ale nie oddalają się zbytnio od swoich kryjówek. Latem wychodzą w nocy , więc rzadko można je zobaczyć w ciągu dnia.

Jednak wraz z końcem lata i nadejściem jesieni, zwłaszcza między końcem sierpnia a listopadem , zaczynają pojawiać się częściej i zazwyczaj zostają na noc aż do świtu , kiedy to można je zobaczyć.

Samce wychodzą na polowanie w poszukiwaniu samic , które, aby ułatwić spotkanie, zwykle pozostają nieruchomo w swojej norze lub w jej pobliżu, uwalniając substancje ciekłe zwane feromonami, które mają przyciągnąć samca.

Każdy, kto chciałby być świadkiem tego wyjątkowego zjawiska „wkraczania” tarantuli do domów, na ulice i drogi, powinien przygotować się na wędrówkę po zachodnich i południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych między końcem sierpnia a końcem października .

McCamish wyjaśnił, że ptaszniki odgrywają ważną rolę w przyrodzie, przyczyniając się do równowagi ekologicznej poprzez kontrolowanie populacji owadów : są to powolne i cierpliwe drapieżniki polujące z zasadzki, które regulują bioróżnorodność.

Co więcej, ich nory poprawiają napowietrzenie gleby i filtrację wody, szczególnie na pustyni w porze deszczowej. A kiedy je porzucą, te same nory stają się schronieniem dla innych zwierząt, takich jak jaszczurki, owady i inne małe ssaki.

„Co więcej, stanowią doskonały wskaźnik ekologiczny , który pomaga biologom szybko ocenić stan zdrowia ekosystemu” – zauważył.