AGN uhonoruje archiwum górnicze i muzeum Pachuca, których przyszłość jest niepewna.

▲ Archiwum znajduje się na liście UNESCO od 2022 r., przypomniał Belem Oviedo, dyrektor instytucji. Na zdjęciu Boiler House, pochodzący z 1888 r. i należący do firmy Harvey & Co., znajduje się w Dolores Mine Museum w Real del Monte, Hidalgo, którym zarządza również Pachuca Historical Archive and Mining Museum. Zdjęcie: Marco Antonio Hernández Badillo / Historical Archive and Mining Museum

Król Martínez Torrijos

Gazeta La Jornada, poniedziałek, 9 czerwca 2025, s. 30-35. 2

Archiwum Historyczne i Muzeum Górnictwa Pachuca, działające od 38 lat, zostanie dziś uhonorowane przez Archiwum Narodowe (AGN) w obliczu kryzysu gospodarczego, który zagraża dalszemu istnieniu placówki.

Belem Oviedo Gámez, dyrektor instytucji znajdującej się w Hidalgo, powiedział La Jornada , że ​​byli zaskoczeni, gdy AGN powiedziała im , że nie wiemy, czy przetrwamy ten rok. W ramach solidarności postanowili świętować Międzynarodowy Dzień Archiwów (9 czerwca) w kontekście naszej 38. rocznicy, która przypadła 20 kwietnia tego roku .

Stowarzyszenie zarządza Bartolomé de Medina Mining Museum w Pachuca, a także muzeami medycyny pracy na miejscu w Centrum Kultury Nicolása Zavali w Real del Monte oraz kopalniami Acosta, La Dificultad i Dolores (niedawno otwartymi dla publiczności). W jego zbiorach znajdują się niektóre oryginalne dokumenty z XVIII wieku. (La Jornada, 17 lipca 2024).

Celem AGN było uznanie i docenienie roli Archiwum Historycznego i Muzeum Górnictwa, stowarzyszenia obywatelskiego, jako kluczowej przestrzeni służącej zachowaniu zbiorowej pamięci, tożsamości kulturowej i dziedzictwa historycznego społeczności górniczych, promującej dostęp do wiedzy, dialog międzypokoleniowy i refleksję na temat społecznego, ekonomicznego i ludzkiego wpływu działalności górniczej na przestrzeni lat .

W piątek 20 czerwca w Archiwum i Muzeum Historii Górnictwa odbędzie się konferencja „Powojenna Japonia w fotografii Ishiuchi Miyako”.

Archiwum Hidalgo posiada listę 101 prac dyplomowych, w których wykorzystano informacje ze zbiorów dokumentów. Stanowi to wkład w wiedzę o historii kraju i publikacje za granicą.

Oviedo podkreślił, że „to historyczne archiwum jest kamieniem węgielnym dla rozwoju, unikalnym przykładem w Meksyku i na świecie, ustanowienia sieci muzeów dziedzictwa przemysłowego. Mamy historię w naszych zbiorach dokumentalnych, która ustanowiła standard renowacji i ponownego wykorzystania miejsc, i jest sposobem na udostępnienie informacji zawartych w archiwach opinii publicznej”.

Dlatego tak ważne jest, aby nadal dbać o jego zachowanie, ponieważ od 2022 r. znajduje się on na liście światowego dziedzictwa Meksyku prowadzonej przez Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO).

Dzisiaj od 16:30 do 20:30 odbędzie się program, który zostanie wyemitowany na stronach Facebooka obu archiwów. Rozpocznie go wystąpienie Carlosa Enrique Ruiza Abreu, dyrektora AGN. Pierwszy wykład wygłosi Oviedo Gámez, po którym nastąpią zeznania międzynarodowych i krajowych badaczy oraz pracowników Compañía Real del Monte i Pachuca.

Później uhonorowani zostaną niektórzy pracownicy Archiwum Historycznego i Muzeum Górnictwa, a w Hidalgo zostanie otwarta wystawa oryginalnych dokumentów z archiwum.

Oviedo powiedział, że celem tej uroczystości jest podniesienie świadomości wśród ludzi, aby przekazywali darowizny na rzecz swoich instytucji, ponieważ mają coraz mniej zasobów w ten sposób. Nie tylko nie rozwiązaliśmy naszej sytuacji finansowej, ale wręcz się ona nieznacznie pogorszyła. Celem AGN jest podniesienie naszego profilu .

Wyjaśnił, że istnieje przekonanie, że prywatne archiwa, takie jak to, którym kieruje, mają swoje życie ekonomiczne, ale jest to błędne. Mimo to stowarzyszenie pracowało z dwoma wiekami historii górnictwa w kraju.

Belem Oviedo rozpoczęła pracę w tej instytucji na zaproszenie Glorii Carreño Alvarado, gdy pod koniec lat 80. zapadła decyzja o uruchomieniu projektu kulturalnego w Compañía Real del Monte i Pachuca, a ona zaproponowała uporządkowanie jej archiwum.

Od tego czasu utrzymywali współpracę z AGN. Otrzymali wyróżnienie za zasługi archiwalne w kategorii Archiwa pozarządowe, a w 1993 r. opublikowali pierwszy ogólny przewodnik po swoich zbiorach dokumentalnych we współedycji z agencją krajową.

Dyrektor archiwum historycznego związanego z górnictwem podkreślił, że ta kolekcja jest niewyczerpanym źródłem informacji, zachowującym fundamentalny fragment pamięci historycznej Meksyku. Archiwa prywatne odgrywają ważną rolę, uzupełniając i wzbogacając naszą wiedzę o naszym rozwoju jako społeczeństwa. Zarówno świadectwa, jak i dziedzictwo, które zostały docenione, są niewielką próbką znaczenia odzyskiwania tożsamości regionu tak rozległego, jak ten, który obejmuje gminy Pachuca, Mineral del Monte, Mineral de El Chico, Mineral de La Reforma, Omitlán, Huasca i Epazoyucán .

W pliku znajdują się nie tylko informacje regionalne, gdyż firma posiadała nieruchomości w innych stanach, a nawet kopalnie na Alasce, w Chile i Patagonii.

Poprzez różne działania, wyjaśnił historyk, wpłynęli na ponowną ocenę tożsamości górnika, co zostało również przyjęte przez ludność i personel muzeum, z których większość ma przodków górniczych. Jedną z wielkich cech doceniania dziedzictwa przemysłowego jest to, że sama społeczność ponowna ocenia rolę swoich przodków i siebie w tym dziele nowej kultury, kultury górniczej .

▲ Andrés Acosta podczas rozmowy z tą gazetą w księgarni Rosario Castellanos. Zdjęcie: Cristina Rodríguez

Król Martínez Torrijos

Gazeta La Jornada, poniedziałek, 9 czerwca 2025, s. 30-35. 3

Literatura dla dzieci i młodzieży powinna poruszać tematy takie jak przemoc i samotność, czyli tematy, które interesują czytelników – powiedział pisarz Andrés Acosta, odnosząc się do Huérfanos (Akal), swojej najnowszej książki z opowiadaniami dla dzieci.

W wywiadzie dla La Jornada autorka stwierdziła, że ​​choć ani dzieci, ani młodzież nie uczestniczą bezpośrednio w przemocy, to jednak dotyka ich ona bezpośrednio lub pośrednio, niczym fale na wodzie, które rozprzestrzeniają się i zmieniają życie bohaterów .

Z drugiej strony tradycyjna literatura poświęcona temu segmentowi w ostatnich dekadach skupia się na tematach szczęśliwych, na tym, jak chcielibyśmy, aby wyglądało życie dzieci. „Chciałbym, żebyśmy tak żyli ” – dodał Acosta (Chilpancingo, 1964).

Powieściopisarz podkreślił, że literatura powinna poruszać tematy samotności i braku wsparcia, a także solidarności odnajdywanej we wspólnocie, wśród krewnych i przyjaciół. Wszystkie te pytania i odpowiedzi na skomplikowane tematy. Jest niezwykle ważne, abyśmy to robili, ponieważ reprezentuje to ewolucję nie tylko literatury, ale i czytelników .

Dodał: ta literatura zrobi jeszcze jeden krok, ponieważ jest bardzo żywa, w przeciwieństwie do literatury dla dorosłych, w której wszystkie tematy zostały już poruszone .

Aspiracja estetyczna

Acosta stwierdził, że czytelnicy w Meksyku dojrzewają bardziej i w nieco wymuszonym tempie, ponieważ obecna sytuacja oznacza, że ​​otrzymują informacje za pośrednictwem mediów społecznościowych i mediów. Dlaczego nie za pośrednictwem literatury? Dlaczego nie umieścić literatury na tej samej stronie, ale z aspiracją do przedstawiania rzeczy w estetyczny, literacki sposób?

Na początku autor pisał tylko dla dorosłych. Po komentarzach na temat zbyt wielu dziecięcych i młodzieżowych postaci postanowił spróbować pisać dla tego gatunku. Wyjaśnił, że zdał sobie sprawę ze swojego braku wiedzy, a następnie zdał sobie sprawę, że literatura dziecięca i młodzieżowa „jest specjalnością i jako taka wymaga znacznie szerszego zakresu pracy niż dla dorosłych”.

Trudność polega na tym, że kierujemy przekaz do bardzo konkretnej grupy odbiorców. Robię to, ponieważ uważam, że grupa odbiorców warta kierowania w tym kraju i we wszystkich krajach to dzieci i młodzież, ponieważ mają potencjał do zmiany.

Tytuł odnosi się nie tylko do nieobecności ojca, matki, wujka lub innego opiekuna, ale także do braku odpowiedzialności ze strony całego społeczeństwa, co powoduje, że ludzie, a w szczególności dzieci, zostają sierotami .

Zdaniem autora dzieci są podwójnie sierotami, nie tylko przez swoje rodziny, ale przez nas jako społeczeństwo. Sieroty oznaczają zbyt wiele na zbyt wielu poziomach: sierotę edukacji, czytania, opieki nad dziećmi, którą powinniśmy zbiorowo zapewnić .

Ubolewał, że biorąc pod uwagę niezwykle dużą liczbę dzieci osieroconych z powodu zaginięć, chorób i innych przyczyn, istnieje niewiele programów, które mogłyby się nimi zająć. Nie tylko ze strony państwa, ale także stowarzyszeń obywatelskich; innymi słowy, jest to odpowiedzialność, której nie wypełniliśmy zbiorowo .

Zauważył, że wiele tekstów klasyfikowanych jako literatura dziecięca i młodzieżowa nie zostało napisanych dla tej grupy odbiorców, ale wydawca uznał, że mogą być zainteresowani. Następnie adaptacje są tworzone, ilustrowane i bardziej atrakcyjne dla czytelników w tej grupie wiekowej. Ale dopiero teraz pisanie jest faktycznie tworzone z myślą o dzieciach i młodych dorosłych czytelnikach, a nie adaptacjach dzieł dla dorosłych .

Narrator wyjaśnił, że Huérfanos, zilustrowany przez Marianę Villanuevę Segovię, narodził się jako propozycja zza biurka, bardzo oparta na abstrakcji i samotności , ale jednocześnie został zaproszony do programu Escribir como Lectores (Pisanie jako czytelnicy), który jest rozwijany w Hiszpanii i krajach Ameryki Łacińskiej. Wiąże się to z uczęszczaniem do szkół o utrudnionym dostępie i niepewnych warunkach.

Nagle znalazłem się w scenariuszach, które zaplanowałem napisać, spotykałem się z dziećmi, rozmawiałem z nimi, pisałem, pracowałem, rysowałem razem, a one opowiadały mi wiele rzeczy , w wyniku których powstał pomysł na drugą część jego opowiadań, w której pokazuje konsekwencje utraty przez dzieci wsparcia ze strony ojca, matki, wujków lub bliskich osób.

Acosta powiedział , że bardzo trudno jest stawić czoła nauczycielom, rodzicom i dzieciom, którzy opowiadają o trudnych rzeczach, przez które przeszli. To rodzaj transformacji; to znaczy, wczuć się w ich sytuację z odpowiedzialnością za próbę podzielenia się czymś i danie im głosu .

Od redakcji

Gazeta La Jornada, poniedziałek, 9 czerwca 2025, s. 30-35. 3

Tijuana świętuje literaturę 40. edycją targów książki, które po raz pierwszy odbyły się w kultowym El Trompo Interactive Museum. Od 6 do 15 czerwca staje się epicentrum słowa mówionego, krytycznego myślenia, muzyki, gastronomii i idei, które kształtują kulturę tego stanu.

Od momentu swojego powstania w latach 80. XX wieku, z inicjatywy dziewięciu lokalnych księgarzy, Targi Książki w Tijuanie rozrosły się i stały się najdłużej działającą imprezą kulturalną w mieście, tyglem dyscyplin o kreatywnym i różnorodnym programie, który gościł setki wydawców.

Niniejsza edycja stanowi odnowioną misję: przyczyniać się do szerokiego zasięgu kulturalnego, pielęgnować i wzmacniać świadomość korzyści płynących z czytelnictwa oraz promować doświadczenia, które sprzyjają rozwojowi indywidualnemu i społeczności.

Burmistrz przygranicznego miasta Ismael Burgueño Ruiz, szef nowo utworzonego Ministerstwa Kultury Tijuanu, na którego czele stoi Illya Haro, oraz Związek Księgarzy Tijuanu stwierdzili, że targi te oferują bogaty i wyjątkowy program literacki, obejmujący ponad 250 warsztatów i wykładów mających na celu zainspirowanie odbiorców w każdym wieku.

Do najważniejszych gości należą między innymi pisarze Alberto Ruy Sánchez, Socorro Venegas, Odin Dupeyron, Elena Piedra, Patricia Rosas Lopátegui, Álex Toledo, Gabriela Jáuregui i Lola Ancira.

Ponadto odbędzie się hołd złożony Eraclio Zepedzie (1937-2015), w ramach którego jego córka, artystka interdyscyplinarna Masha Zepeda, opowie o twórczości literackiej pisarza z Chiapas.

Bierze w nim udział ponad 50 wydawnictw krajowych i międzynarodowych, w tym Ediciones Urano, Penguin Random House, Océano, Fondo de Cultura Económica, Grupo Planeta, Sexto Piso, Editorial Trillas, Ediciones Era, Almadía, Madreditorial, Larousse i Libro Futbol, ​​pierwotnie z Argentyny.

Wydarzenie obejmuje pawilon poświęcony dzieciom, w którym odbywają się wystawy taneczne i występy muzyczne. Uhonorowany zostanie również rockowy symbol Javier Bátiz, pochodzący z tego przygranicznego miasta.

Organizatorzy spodziewają się, że ten festiwal literacki przyciągnie około 60 000 osób (dwa razy więcej niż poprzednia edycja), a jego wpływ na gospodarkę szacuje się na około 12 milionów pesos.

Targi Książki w Tijuanie mają na celu nie tylko promocję czytelnictwa i regionalnych talentów literackich, ale także pobudzenie lokalnej gospodarki, zwiększenie widoczności niezależnych wydawców i początkujących pisarzy oraz decentralizację oferty kulturalnej.