30 lat później wpływ serialu „ <i>Showgirls</i> ” jest widoczny wszędzie – od Taylor Swift po <i>Euphorię</i>

Kiedy 30 lat temu „Showgirls” trafiło na ekrany kin, było chaotyczną mieszaniną cekinów, potu, skandali i brudu. Dramat Paula Verhoevena z NC-17, opowiadający o Nomi Malone (Elizabeth Berkley), ambitnej włóczędze, która pragnie zdobyć sławę na Las Vegas Strip, spotkał się z powszechnym niezrozumieniem. Początkowo ogłoszony nagrodzoną Złotymi Malinami i zmiażdżoną przez krytyków klapą, „Showgirls” od tamtej pory przeżywa szlachetne odrodzenie, wchodząc do panteonu kultowych klasyków i celebrowany za śmiałość, bezkompromisowy kicz i, być może najbardziej trwały, styl.

Kontrowersje wokół serialu „Showgirls” były tak wszechobecne, że przesiąkły moje wspomnienia z dzieciństwa, ale najbardziej zapadły mi w pamięć kostiumy i makijaż. Wysadzane kryształkami kreacje sceniczne, brokatowe kosmetyki, lamé z motywem zwierzęcym i suknie z marabuta stanowiły ucztę przepychu, która zakorzeniła się w moim DNA. Teraz czuję się, jakbym usłyszała modową przepowiednię, zapowiadającą współczesną obsesję na punkcie maksymalistycznego glamouru, przenikającą wszystko – od lśniących łez w „Euphorii ” po naszpikowane kryształkami wizualizacje albumu Taylor Swift „The Life of a Showgirl” .

W centrum tej wizji znajdowała się Ellen Mirojnick, projektantka kostiumów, której zadaniem było stworzenie świata błyszczącego spektaklu dla Vegas Verhoevena. W 1995 roku Mirojnick była już znana z niesławnej białej sukienki Sharon Stone w Nagim instynkcie Verhoevena i ubrania Michaela Douglasa w kolorowe, zadowolone podwiązki do Wall Street , ale Showgirls wymagało zupełnie innej wrażliwości. Miejscem akcji był stary Strip — brokat z przodu, piasek za kulisami — więc kostiumy musiały być głośniejsze, jaśniejsze i bardziej jaskrawe niż cokolwiek, co zrobiła wcześniej. „To nie było Vegas, o którym myślimy teraz, ani nawet 10 lat temu, nie mogę nawet powiedzieć, czy było w okresie przejściowym, szczerze mówiąc, ponieważ było albo naprawdę obrzydliwe, albo po prostu obrzydliwe”, mówi ELLE. „Mieszkało po mrocznej stronie, mniej więcej, ale było to odpowiednie dla tego, czego potrzebowaliśmy”.

Chociaż Mirojnick pojechała do Las Vegas, aby rozejrzeć się po mieście przed rozpoczęciem zdjęć, nie starała się odtworzyć autentycznych kostiumów tancerek z klasycznych rewii, takich jak Jubilee!, których kostiumy zaprojektował Bob Mackie. (Swift nosi jeden z nich podczas sesji zdjęciowej do nadchodzącego albumu Showgirl ). W tamtych czasach badania były analogowe i rzadkie; nie można było utonąć w odniesieniach, nawet jeśli się chciało. „Przeprowadziłam pewne badania zdjęć i filmów, chociaż szczerze mówiąc, ogromna część pochodziła z wyobraźni”, mówi Mirojnick. Jest cienka granica między zbyt intensywnym badaniem, mówi, ponieważ gdy obraz pojawi się w głowie, może on sprowadzić projekt kostiumu na manowce. Więc podążała za temperaturą Vegas z połowy lat 90., zbierając tekstury i tony z innych miejsc, szczególnie z błyszczących tomów Gianniego Versace na stolik kawowy Versace Signatures i South Beach Stories . Jak sama mówi, książki te „wywarły bardzo, bardzo dobry wpływ” na kształt i charakter kostiumów Showgirls .

Pozyskiwanie klientów przebiegało według tej samej logiki. „Marka nie była wtedy słowem, którego używaliśmy” – mówi Mirojnick. Zamiast gonić za logotypami, większość garderoby Nomi zbudowała w Exit 1, małym sklepie, który kiedyś znajdował się na Melrose Avenue w Los Angeles i był prowadzony przez projektanta José Arellanesa. „To było wspaniałe” – wspomina. „Miał niesamowity talent, potrafił zrozumieć, jak przełożyć szkic, czego oczekujemy, jego ton. Powiedziałabym, że był bardzo, bardzo ważną postacią. Wszelkie emocje, których pragnęłam dla Nomi, pochodziły z mrocznej strony Vegas i emanowały z Exit 1”. Wiele kluczowych kostiumów Nomi pochodziło stamtąd, w tym stroje na próby oraz lustrzane kolczugi i metalowe elementy, takie jak top z kołnierzykiem w tygrysi wzór, który nosi pod koniec filmu. Wbrew powszechnemu przekonaniu, metaliczny, niebieski komplet marynarki i spódnicy, który ma na sobie, gdy oficjalnie zostaje gwiazdą Goddess , nie był projektem Versace, lecz projektem Exit 1. Według Mirojnick, jedynym prawdziwym elementem Versace była słynna sukienka „Versayce”: bezrękawa mała czarna z wycięciami wysadzanymi diamentami i akcentami w postaci medalionów. Wspomina, że ​​kupiła ją w butiku w centrum handlowym Bellagio.

Elizabeth Berkley na planie serialu Showgirls .

Wybór sukni był podyktowany charakterem postaci. Mówi sam za siebie, nawet gdy błędna wymowa staje się żartem. „Nomi musiała wyglądać nieco bardziej elegancko, a nie tandetnie” – mówi Mirojnick. „Starała się stworzyć wysublimowaną osobowość i pomyślała, że ​​idąc do Versace i kupując suknię, będzie naprawdę dobrze się prezentować”. Poza garderobą postaci, Mirojnick zaprojektowała serię zapierających dech w piersiach widowisk scenicznych: erupcję wulkanu, scenkę sado-maso i scenę ślubu. „Wszystko było lekko przesadzone na każdym poziomie” – wspomina. „Więc, czy to choreografia, kostiumy, zarówno na scenie, jak i poza nią, postać po postaci… wszystko było celowo przesadzone”.

„Nomi musiała wyglądać nieco bardziej elegancko, a nie tandetnie” – mówi Ellen Mirojnick.

Kiedy HBIC Crystal Giny Gershon pojawił się w pokazie wulkanicznym, pierwotnie miała na sobie body pomalowane i ozdobione na cielistym elastycznym materiale — dzieło haute couture wykonane przez nowojorską rzemieślniczkę o imieniu Janet Blur. Verhoeven, zawsze oddany szokom, uznał je za zbyt skromne. Podczas przymiarki zażądał nożyczek. „Ona jest o wiele za bardzo zakryta” — powiedział Mirojnick, w wyniku czego jej zespół musiał ciąć kostium, aż ledwo było go widać. To, co przetrwało na ekranie, wygląda raczej jak zwykłe nakładki niż pełny kostium. „Był absolutnie, bez wątpienia, tak oddany temu, by pozwolić Showgirls być Showgirls ” — mówi. „Pracowaliśmy z tekstem i spełniliśmy wizję Paula na temat tego, czym według niego powinny być Showgirls , i myślę, że w rezultacie zrobiliśmy dokładnie to, co miał na myśli”.

Gina Gershon i Elizabeth Berkley w scenie w filmie Showgirls .

Jako pierwsza gwiazda (zanim Nomi zepchnie ją ze schodów), Crystal uosabia starą szkołę Vegas: marabut, pióra i blask Swarovskiego z nutą wiejskiej kowbojki. „Crystal była nieco bardziej tradycyjna, jeśli chodzi o tancerkę, która osiągnęła sukces, i o to, czym były tancerki”, wyjaśnia Mirojnick. „Jest uosobieniem aspiracji Nomi i jej interpretacją tego, jak wygląda sukces. W tym przypadku to blask, blask, Hollywood i bycie teatralną, wybitną gwiazdą – po prostu gwiazdą, z wielkimi literami migającymi raz po raz. Stworzyliśmy kontrast [między nimi], który był wyraźnie inny. Ale tak naprawdę odzwierciedlał to, czego pragnęła ta druga”.

Mirojnick stworzyła ramę obrazu za pomocą swoich kostiumów, a charakteryzator David Forrest dopełnił detale, które nadały filmowi blasku. Jego podejście było równie przesadzone, z pełnymi, brokatowymi powiekami, cyrkoniami wzdłuż łuku brwiowego i wyrazistymi czerwonymi ustami. Nie sposób nie skojarzyć tych stylizacji z filmem „Euforia” , a makijaż Donniego Davy'ego wydaje się być bezpośrednimi spadkobiercami projektów Forresta – nawet jeśli nieświadomie.

Lśniąca estetyka filmu wydaje się być wyraźnym nawiązaniem do współczesnych hitów, takich jak Euforia .

Choć krytycy kiedyś odrzucili film jako tandetny i przesadzony, czas obdarzył go kwiatami. Projektanci tacy jak All-In i muzycy tacy jak Ariana Grande otwarcie oddali hołd maksymalizmowi „ Showgirls ”, a album Pameli Anderson „The Last Showgirl” z 2023 roku nawiązuje do podobnych, rodem z Las Vegas, tonacji. Nadchodzący album Swift, z cyrkoniami i pierzastymi akcentami, brzmi jak zamierzony hołd. Nawet Berkley, niegdyś kozła ofiarnego za porażkę filmu, ponownie stał się ikoną.

Dla Mirojnick blask pozostaje trwałą metaforą. „Fasetowane kamienie to dla mnie symbol chwały, ponieważ naprawdę wierzę, jak bardzo światło zmienia, gdy na nie patrzysz” – wyjaśnia. „Podnosi twoją częstotliwość do najwyższego poziomu. Dlatego mówisz, pokaż mi więcej . Po prostu chcesz więcej”.