WHO wydaje pierwsze globalne wytyczne mające na celu poprawę opieki nad kobietami w ciąży z niedokrwistością sierpowatokrwinkową

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) opublikowała dziś pierwsze ogólnoświatowe wytyczne dotyczące leczenia niedokrwistości sierpowatokrwinkowej (SCD) w czasie ciąży, podejmując poważne i narastające wyzwanie zdrowotne, które może mieć zagrażające życiu konsekwencje zarówno dla kobiet, jak i dzieci.

SCD to grupa dziedzicznych chorób krwi charakteryzujących się nieprawidłowym kształtem czerwonych krwinek przypominających półksiężyce lub sierpy. Komórki te mogą blokować przepływ krwi, powodując ciężką anemię, epizody silnego bólu, nawracające infekcje, a także nagłe przypadki medyczne, takie jak udary, sepsa lub niewydolność narządów.

Ryzyko zdrowotne związane z SCD nasila się w czasie ciąży, ze względu na zwiększone zapotrzebowanie organizmu na tlen i składniki odżywcze. Kobiety z SCD mają od 4 do 11 razy większe prawdopodobieństwo śmierci matki niż te bez SCD. Są bardziej narażone na powikłania położnicze, takie jak stan przedrzucawkowy, podczas gdy ich dzieci są bardziej narażone na urodzenie martwego dziecka lub przedwczesne lub małe.

„Dzięki wysokiej jakości opiece zdrowotnej kobiety z dziedzicznymi zaburzeniami krwi, takimi jak anemia sierpowata, mogą mieć bezpieczne i zdrowe ciąże i porody” — powiedziała dr Pascale Allotey, dyrektor ds. zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz badań w WHO i Specjalnym Programie Narodów Zjednoczonych ds. Rozrodu Człowieka (HRP). „Ta nowa wytyczna ma na celu poprawę wyników ciąż u osób dotkniętych tą chorobą. W związku ze wzrostem zachorowań na anemię sierpowatą pilnie potrzebne są większe inwestycje w celu rozszerzenia dostępu do opartych na dowodach metod leczenia w czasie ciąży, a także diagnostyki i informacji na temat tej zaniedbanej choroby”.

Na świecie żyje około 7,7 miliona osób z SCD – liczba ta wzrosła o ponad 40% od 2000 roku. Szacuje się, że SCD powoduje ponad 375 000 zgonów rocznie. Choroba jest najbardziej rozpowszechniona w regionach endemicznych dla malarii, szczególnie w Afryce Subsaharyjskiej – gdzie występuje około 8 na 10 przypadków – a także w częściach Bliskiego Wschodu, Karaibów i Azji Południowej. Wraz z ruchami populacji i poprawą średniej długości życia gen sierpowatokrwinkowy staje się również coraz bardziej rozpowszechniony na całym świecie, co oznacza, że ​​więcej dostawców opieki położniczej musi wiedzieć, jak radzić sobie z tą chorobą.

Do tej pory kliniczne wytyczne dotyczące leczenia SCD w ciąży w dużej mierze opierały się na protokołach z krajów o wysokich dochodach. Nowe wytyczne WHO mają na celu dostarczenie opartych na dowodach rekomendacji, które są również istotne dla środowisk o niskich i średnich dochodach, gdzie występuje większość przypadków i zgonów z powodu tej choroby. W związku z tym wytyczne obejmują ponad 20 rekomendacji obejmujących:

• suplementacja kwasem foliowym i żelazem, w tym dostosowanie do obszarów endemicznego występowania malarii;
• leczenie kryzysów sierpowatokrwinkowych i łagodzenie bólu;
• zapobieganie zakażeniom i powstawaniu zakrzepów krwi;
• stosowanie profilaktycznych transfuzji krwi; i
• dodatkowy monitoring zdrowia kobiety i dziecka przez cały okres ciąży.

Co istotne, wytyczne podkreślają potrzebę pełnej szacunku, zindywidualizowanej opieki, dostosowanej do unikalnych potrzeb kobiet, historii medycznych i preferencji. Poruszają również kwestię znaczenia zwalczania stygmatyzacji i dyskryminacji w placówkach opieki zdrowotnej, co może być poważnym wyzwaniem dla osób z SCD w wielu krajach na całym świecie.

„Niezbędne jest, aby kobiety z niedokrwistością sierpowatokrwinkową mogły omówić opcje opieki na wczesnym etapie ciąży — lub najlepiej wcześniej — z doświadczonymi lekarzami” — powiedziała dr Doris Chou, lekarz i główna autorka wytycznych. „Wspiera to świadome decyzje dotyczące wszelkich opcji leczenia, które należy kontynuować lub przyjąć, a także uzgodnienie sposobów radzenia sobie z potencjalnymi powikłaniami, aby zoptymalizować wyniki dla kobiety, jej ciąży i jej dziecka”.

Biorąc pod uwagę złożoną naturę tych zaburzeń, jeśli kobieta w ciąży ma SCD, wytyczne wskazują na znaczenie zaangażowania wykwalifikowanego i kompetentnego personelu w jej zespół opieki. Mogą to być specjaliści, tacy jak hematolodzy, a także położne, pediatrzy i położnicy-ginekolodzy, którzy świadczą usługi w zakresie zdrowia reprodukcyjnego i noworodków.

SCD to zaniedbana choroba, która pozostaje znacznie niedofinansowana i niedostatecznie zbadana, pomimo jej rosnącej częstości występowania na całym świecie. Podczas gdy opcje leczenia poprawiają się dla ogółu populacji, wytyczne podkreślają pilną potrzebę dalszych badań nad bezpieczeństwem i skutecznością leczenia SCD u kobiet w ciąży i karmiących piersią – populacji, które historycznie były wykluczane z badań klinicznych.

Niniejsza publikacja jest pierwszą z nowej serii WHO na temat zarządzania chorobami niezakaźnymi w ciąży. Przyszłe wytyczne będą dotyczyć chorób układu krążenia, cukrzycy, chorób układu oddechowego, zaburzeń zdrowia psychicznego i używania substancji. Choroby przewlekłe są coraz częściej uznawane za główne czynniki przyczyniające się do zgonów matek i noworodków oraz złego stanu zdrowia.