Myślałam, że uszkodzę sobie plecy, wykonując prace domowe – moja diagnoza zszokowała wszystkich, łącznie z lekarzami

Zdrowa i sprawna kobieta, która myślała, że ​​zrobiła sobie krzywdę podczas wykonywania prac domowych, mówi, że jej prawdziwa diagnoza zszokowała wszystkich.

Jako trenerka personalna Sharn Hegan jest przyzwyczajona do podnoszenia ciężarów i dbania o siebie.

3

3

Jednak po podniesieniu cienkiej, betonowej płytki na podjeździe, której ciężaru nie uważała za zbyt duży, Sharn niespodziewanie doznała urazu pleców.

Próbowała to rozciągnąć, ale tydzień bólu przerodził się w sześć, a po dwunastu tygodniach szef jednej z siłowni, w której ćwiczyła, namówił ją na wizytę u fizjoterapeuty.

Sharn umówiła się na konsultację do zaufanego fizjoterapeuty, który zasugerował jej problem z dyskiem i przepisał serię ćwiczeń, które miały pomóc rozciągnąć tkankę między kręgami.

Początkowo ból ustąpił, ale pewnego ranka nastąpił nawrót choroby.

„Wstałam o 5:30 rano, żeby przeszkolić klienta, ale kiedy poszłam usiąść w samochodzie, nie mogłam. Nie mogłam siedzieć. To było tak, jakby ktoś wbijał mi nóż w plecy” – wspomina.

Poświęcenie się pracy pozwoliło ekspertce fitness przełamać ból, aby dotrzeć do klientki. Ale potem jej stan się pogorszył.

„Później tego samego dnia poczułam ostry ból i straciłam przytomność” – opowiada.

„Myślałam, że to może dlatego, że mam niskie ciśnienie krwi i nie jadłam wystarczająco dużo. Ale to nie to. Potem poszłam do fizjoterapeuty i wyjaśniłam, że nie mogę już wykonywać żadnych ćwiczeń, ponieważ odczuwam prawdziwy ból”.

Sharn została skierowana na badanie MRI, które wykazało tak silny ból, że trzeba było pomagać jej wstawać z łóżka i kłaść się na nim.

O 22.30 tego samego dnia zadzwonił do niej specjalista i nalegał, aby natychmiast poddała się leczeniu, ponieważ badanie MRI wykazało nieprawidłowości w jej kościach.

„Powiedzieli mi, że muszę natychmiast udać się na pogotowie” – mówi.

„Kiedy mój lekarz zobaczył wyniki MRI, był w szoku, że w ogóle mogę chodzić. Zrobili mi więcej badań i powiedzieli, że mam szpiczaka mnogiego .”

Szpiczak mnogi to rodzaj nowotworu krwi , który atakuje szpik kostny, może powodować kruchość kości i może również wpływać na różne części ciała, takie jak kręgosłup, czaszka, miednica i żebra.

Objawy mogą być bezobjawowe – ale uporczywy ból kości może być kluczowym sygnałem, podczas gdy inne objawy obejmują zmęczenie , utratę wagi i siniaki.

Badanie MRI może ujawnić chorobę, która objawia się małymi punkcikami w kościach.

Podczas gdy Sharn mieszka w Melbourne w Australii, Cancer Research UK szacuje, że w samym tylko Zjednoczonym Królestwie co roku u 6200 osób diagnozuje się szpiczaka.

Nowotwór ten jest uważany za rzadki, jednak statystyki pokazują, że w ciągu ostatniej dekady zachorowalność wzrosła o 10 procent i przewiduje się, że będzie nadal rosła – do lat 30. XXI wieku prognozuje się, że liczba nowych zachorowań wyniesie 83 000 rocznie.

Choroba ta najczęściej występuje u starszych białych mężczyzn – w Wielkiej Brytanii większość przypadków dotyczy pacjentów powyżej 75. roku życia.

„Kiedy usłyszałam diagnozę, pomyślałam: «O mój Boże» i rozpłakałam się” – mówi Sharn.

Kiedyś żartowałem, że nigdy nie choruję, ale gdy już tak się stanie, ląduję w szpitalu

Sharn Hegan

„Wszyscy byli w szoku, bo ja nigdy nie choruję, ale ta choroba wpłynęła na 75 procent mojego szpiku kostnego. Kiedyś żartowałem, że nigdy nie choruję, ale kiedy już choruję, trafiam do szpitala.

„Moja szwagierka miała raka kości i zmarła”.

Jako kobieta pochodzenia lankijskiego, Sharn jest jeszcze rzadszym przypadkiem tej choroby, ponieważ miała zaledwie 52 lata w momencie diagnozy i jako trenerka personalna prowadziła bardzo zdrowy tryb życia.

Przyznaje jednak, że w walce z problemami pomogło jej to, że ćwiczyła w ramach programu fitness i kochała ćwiczenia .

„Co tydzień musiałam dostawać zastrzyki w brzuch” – mówi, opowiadając o swoim leczeniu, które nie obejmowało żadnej chemioterapii ani radioterapii .

Matka dwójki dzieci przyjmowała także tabletki, m.in. lek Revlimid, stosowany zwłaszcza w leczeniu szpiczaka mnogiego, który oddziałuje na układ odpornościowy, zatrzymując wzrost guzów i zapobiegając tworzeniu się nowych naczyń krwionośnych, które odżywiają wzrost.

Poddawała się także miesięcznym badaniom krwi, aby monitorować postępy.

„Po 18 miesiącach uznano, że jestem wolna od raka” – mówi Sharn, dodając, że teraz przyjmuje kortyzon, aby zapobiec nawrotowi choroby.

„To spowodowało, że moje kości stały się kruche, dlatego codziennie przyjmuję wapń i witaminę D, ponieważ moja ciemna skóra może utrudniać wchłanianie witaminy D” – dodaje.

„Zawsze ćwiczyłem siłowo, a moje kości powinny być mocne. Na szczęście mam dobrą siłę rdzenia, która zapobiega upadkom i utrzymuje postawę.

„Czuję się dobrze, a mój kręgosłup czuje się lepiej – chociaż się skurczyłem, bo dwa razy upadłem i mój L5 (kręg) został zmiażdżony. Kiedyś miałem 5'4, ale teraz mam 5'2.

„Ale każdego dnia czuję się coraz lepiej. Nie odczuwam bólu i myślę, że kości mogą być odtąd tylko mocniejsze”.

Sharn przyznaje, że jej walka o zdrowie była przerażająca dla całej rodziny, ale ogólnie rzecz biorąc, doświadczenie to jeszcze bardziej zbliżyło ją do męża Michaela (61 lat) i dzieci Bec i Josha, którzy obecnie mają odpowiednio 23 i 17 lat.

3

„To było trudne dla dzieci” – wspomina.

„Diagnozę dostałam w sierpniu 2022 r., a moja córka kończyła 21 lat we wrześniu. Byłam zdeterminowana, żeby dotrzeć na jej przyjęcie. A mój syn poszedł do terapeuty w szkole, żeby mu pomóc. Widok mnie w tak wielkim bólu był dla niego druzgocący”.

Opowiadając o nieoczekiwanym pozytywnym wyniku swojej walki o zdrowie, Sharn zdradza: „Zazwyczaj robię wszystko, na przykład gotuję, sprzątam, a moja rodzina może nie zdawała sobie sprawy, jak wiele robię. Teraz wszyscy pomagają.

„Ja też już nie krzyczę. Pozwalam dzieciom robić, co chcą, bo wcześniej byłam maniaczką kontroli. Upewniałam się, że wszystko jest czyste, zanim poszłam do pracy, a potem wracałam do domu i czułam się, jakby uderzyła bomba, i nigdy nie mogłam usiąść do jedzenia, dopóki wszystko nie zostało posprzątane. Ale teraz wszyscy pomagamy sprzątać, więc to już coś” – dodaje ze śmiechem.

„I faktycznie teraz widujemy więcej przyjaciół. Wcześniej zawsze byliśmy zajęci robieniem czegoś. Więc to cię przyciąga. To zbliża wszystkich”.

Sharn, która ma teraz 55 lat, apeluje do wszystkich – bez względu na wiek, płeć i rasę – o zbadanie się, jeśli w organizmie dzieje się coś niepokojącego.

„Szpiczak jest powszechny u starszych mężczyzn i kobiet. I może być bardzo rzadki u osób w wieku 50 lub 60 lat, ale młodsi ludzie zapadają na ten nowotwór” – ostrzega.

„Jeśli odczuwasz ból przez ponad 12 tygodni, to naprawdę musisz zrobić MRI. Fizjoterapeuta może łatwo zasugerować ćwiczenia lub powiedzieć: „Spróbuj użyć chodzika”. Jeśli jesteś starszy, możesz po prostu pomyśleć: „To moje życie. Jestem stary. Użyję chodzika”.

„Ale nigdy nie wiadomo – może być coś jeszcze. Więc koniecznie się przebadaj.”

Porady dotyczące kondycji fizycznej można uzyskać u Sharn za pośrednictwem jej firmy Body into Shape Personal Training pod adresem https://www.instagram.com/fitness_with_sharn .