Badanie błony śluzowej macicy daje kobietom nadzieję na poronienie

Brytyjscy naukowcy twierdzą, że opracowali test, który może pomóc w identyfikacji kobiet z nieprawidłową błoną śluzową macicy, zwiększającą ryzyko poronienia.

Naukowcy twierdzą, że ich praca może utorować drogę nowym metodom leczenia kobiet, które doświadczają nawracających poronień.

Zespół naukowców z Uniwersytetu w Warwick odkrył, że u niektórych kobiet, u których wystąpiło poronienie, wyściółka macicy nie reaguje prawidłowo, przekształcając się w miejsce sprzyjające zagnieżdżeniu się zarodka.

Organizacje charytatywne twierdzą, że odkrycia te mogą pomóc w wyjaśnieniu, w niektórych przypadkach, traumy i zniszczeń, jakie powodują nawracające poronienia.

Około jedna na sześć ciąż kończy się poronieniem, większość przed dwunastym tygodniem, a każde poronienie zwiększa ryzyko wystąpienia kolejnej ciąży.

Do tej pory większość badań w tej dziedzinie skupiała się na jakości zarodka, znacznie mniej wiadomo natomiast o roli wyściółki macicy.

Dr Jo Muter, autorka badań i badaczka w Warwick Medical School, powiedziała: „Wiele kobiet słyszy, że po prostu miały „pecha”, ale nasze odkrycia pokazują, że sama macica może przygotowywać grunt pod poronienie, jeszcze zanim dojdzie do poczęcia”.

Rolą wyściółki macicy jest przyjęcie zarodka i pomoc w jego rozwoju w czasie ciąży, dzięki reakcji, która przekształca komórki w inny, wspomagający stan.

Jeśli jednak reakcja ta jest zaburzona i nie zachodzi w pełni, ryzyko krwawienia i wczesnej ciąży wzrasta.

Naukowcy twierdzą, że jeśli u kobiety wystąpi jedna nieprawidłowa reakcja, istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia kolejnej.

Naukowcy opracowali nowy test, który może mierzyć oznaki prawidłowej lub nieprawidłowej reakcji w błonie śluzowej macicy. Test ten jest obecnie testowany pilotażowo, aby pomóc ponad 1000 pacjentek w Narodowym Centrum Badań nad Poronieniami Tommy'ego przy Szpitalu Uniwersyteckim w Coventry & Warwickshire (UHCW).

Charlie Beattie, lat 37, w ciągu czterech lat miała niezliczoną liczbę poronień na wczesnym etapie ciąży, co doprowadziło do tego, że „pozytywny wynik testu ciążowego przestał ją ekscytować” – mówi.

Ona i jej mąż Sam z Leamington Spa byli załamani i pogodzili się z koniecznością rozważenia innych opcji założenia rodziny.

Dowiedzieli się o tym podczas badania klinicznego w ośrodku badawczym zajmującym się poronieniami.

Charlie pobrano próbkę jej macicy, a nowe badanie wykazało, że nie jest ona „przyjazna dla dzieci” – mówi.

Po trzech miesiącach zażywania leku sitagliptin, udało jej się zajść w ciążę, która w końcu się powiodła, a dziewięciotygodniowe dziecko June jest tego radosnym rezultatem.

„Ona jest małym cudem. To nie wydaje się prawdziwe” – mówi Charlie.

Przyznaje, że czuła niepokój przez całą ciążę, aż do momentu, gdy June znalazła się bezpiecznie w jej ramionach.

Nawet badanie USG w ciąży było nowym doświadczeniem.

„Nigdy wcześniej nie widzieliśmy niczego na skanie, co by się poruszało” – mówi. „Kiedy powiedzieli: „Widzę to, jest na właściwym miejscu”, oboje wybuchnęliśmy płaczem”.

Każdy może sam zgłosić się do kliniki, ale lista oczekujących jest długa, a problemy z finansowaniem oznaczają, że pacjenci muszą pokryć część kosztów badania.

Dr Jyotsna Vohra, dyrektor ds. badań w Tommy's, stwierdziła, że ​​opieka i leczenie kobiet, które przeżyły ciążę lub straciły dziecko, różnią się w sposób niedopuszczalny na terenie całego Zjednoczonego Królestwa.

„Nie powinno być żadnych barier w dostępie do testów i metod leczenia, co do których udowodniono, że przynoszą poprawę.

„Mamy nadzieję, że decydenci NHS uważnie przyjrzą się wynikom pilotażowego projektu w Coventry i rozważą wdrożenie tego testu w całym kraju, aby każdy, kto mógłby skorzystać, miał taką możliwość”.

Dr Muter mówi, że następnym krokiem jest wykorzystanie testu do oceny potencjalnych terapii lekowych. Sitagliptin, zwykle stosowany w leczeniu cukrzycy, jest opcją do wyboru w przypadku problemów z wyściółką macicy, ale mogą istnieć inne istniejące leki, które można ponownie wykorzystać, dodała.

Ponieważ 80% leków nie jest testowanych na kobietach w ciąży, nie jest jasne, które z nich mogą być skuteczne.