Widzieliśmy Polnareffa w Marsylii: oto dlaczego jego trasa po Var jest nie do przegapienia

Jeśli myśleliście, że głos Michela Polnareffa pozostał w latach 80., to się mylicie. Mając prawie 81 lat, Admiral nie stracił nic ze swojego werwy. Od maja ubiegłego roku występuje na scenie w ramach swojego Derrière Tournée , które będzie można zobaczyć w Tulonie 12 lipca i w Sainte-Maxime 17 lipca. 4 czerwca odbył niezapomnianą podróż w czasie w Dôme de Marseille, gdzie zaprezentował swoje wokalne i muzyczne umiejętności. Już przed wejściem na salę koncertową wiadomo, że jest się we właściwym miejscu: koszulki z wizerunkiem artysty, czapki, peruki i okulary – Polnafans odpowiedzieli na wezwanie.

Po znakomitym pierwszym secie, zaprezentowanym przez Lémana, kraty ustawione na scenie uniosły się, a za fortepianem pojawił się Michel Polnareff – w mitycznych białych okularach na nosie, z wiecznie blond lokami, pastelowo-niebieskim kapeluszu Stetson zakręconym na głowie i skórzanym stroju Perfecto z motywem węża. „Michel, kochamy cię!” – wybuchło z całej sali. Interpretator „Listtre à France” żartobliwie deklamuje: „Dobry wieczór Marsylii, dobry wieczór OM i dobry wieczór Jul”. Spędzi cały koncert siedząc za instrumentem, a jednak atmosfera w sali wkrótce stanie się elektryzująca i przesadnie podniecona.

Na rozpoczęcie balu Admirał wykonał „Tam Tam l'homme préhisto” , piosenkę wydaną w 1981 roku, z projekcjami czarno-białych plansz mangi przewijającymi się za nim w tle. Przy każdym „Tam Tam Tam Tam” w refrenie mężczyzna, który wywołał skandal na początku lat 70., pokazując pośladki, zwracał się do swoich „chórzystów ”, jak lubił ich nazywać, wskazywał na nich i zapraszał do śpiewania refrenu w chórze. Od pierwszych nut drugiej piosenki, „La Poupée qui fait non” , Polnafans zaczęli rzucać się na przód sceny, wywołując gniew publiczności w pierwszych rzędach, która przez długie minuty błagała „siad, siadaj” , na próżno. Michel Polnareff, niewzruszony, uśmiechnął się: „Mam propozycję: ci, którzy stoją, niech zostaną, a ci, którzy siedzą, niech wstaną!”. Mężczyzna nie stracił nic ze swojej legendarnej bezczelności, a najbardziej zagorzali widzowie pozostaną na stojąco do końca koncertu. Admirałowi na scenie towarzyszy ośmiu muzyków, w tym kwartet smyczkowy, który dodaje odrobinę słodyczy i wdzięku ponadczasowym melodiom artysty.

Spektakl toczy się pomiędzy hipnotycznymi projekcjami a coverami jego licznych piosenek. Artysta wykonuje utwory z najnowszego albumu „ Un temps pour elles” , wydanego pod koniec kwietnia, takie jak „Sexcetera” i „Tu n'm'entends pas” , utwór, który artysta szczególnie lubi i który przywołuje na myśl trudności w komunikacji. Magia trwa dalej w utworze „Love Me, Please Love Me” , wykonanym w blasku świateł telefonów komórkowych, które zamieniają pomieszczenie w improwizowaną konstelację.

Finałowy bukiet dorównuje legendzie: Tout, tout pour ma chérie , w dobrym tempie i do tańca, On ira tous au paradis przekształcone w gigantyczne karaoke i oczywiście Lettre à France , wykonane a cappella z precyzją, która wywołuje gęsią skórkę. Gdy zabrzmią pierwsze nuty Goodbye Marylou , cały Dôme zaczyna śpiewać, od starszych widzów po rodziców, którzy przyszli ze swoimi nastoletnimi dziećmi. Chociaż większość publiczności siwieje, sądząc po liczbie telefonów filmujących w formacie poziomym, melodie Michela Polnareffa pozostają wielopokoleniowe. Przy aplauzie publiczności, która chce więcej, bis jest nieunikniony. Lettre à France powraca w bardzo miękkiej i wzruszającej wersji akustycznej, po której następuje Sexcetera i tym razem ani jeden widz nie pozostaje na miejscu. Admirał kłania się długo, widocznie wzruszony, zanim znika w marsylskiej nocy.

Gdy opuścili salę koncertową, publiczność była jednomyślna i zachwycona. Séverine i Pascal, którzy przyjechali z Gap, byli zachwyceni: „Widzieliśmy go pierwszy raz i bardzo nam się podobał, nawet uroniłem kilka łez. Czeka nas jeszcze dwie godziny jazdy do domu i jutro praca, ale nie żałujemy!”. To była również pierwsza taka sytuacja dla Annabelle, studentki psychologii na Uniwersytecie Aix-Marseille, która przyszła sama, aby posłuchać „piosenek, które śpiewał mi ojciec, gdy była młodsza” . Tego wieczoru w Marsylii Michel Polnareff nie tylko dał koncert, ale poprowadził kurs mistrzowski jako artysta totalny, udowadniając, że geniusz muzyczny nie zna wieku.

Michel Polnareff w Son by Toulon w sobotę 12 lipca o 20:30. Od 79 do 120 euro.

W Scènes d'Été w Sainte-Maxime, w czwartek 17 lipca o godz. 21.00. Od 62 do 72 euro.